หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1068

แม้แต่กั๋วเว่ยยังทำหน้าจริงจัง “ไม่แปลกที่อาจารย์ติ้งฉ่านจะกล้าพูดอย่างมันอกมั่นใจ เขาบอกว่าถ้าให้หลงเซียวสู้กับผม หลงเซียวจะชนะอย่างแน่นอน ตอนนี้ดูเหมือนว่าหลงเซียวจะเหนือกว่าผมจริงๆ ถ้าเขาผ่านการฝึกมาด้วยเวลาเพียงเท่านั้น!”

กั๋วเว่ยเริ่มรู้สึกได้ถึงแรงกดดัน แม้ว่าเขาจะเป็นหัวหน้าคนปัจจุบันของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ คงไม่มีใครยอมอยู่ใต้อำนาจของเขาเว้นแต่เขาจะมีความสามารถจริงๆ ถ้ามีคนหนุ่มที่มีฝีมือเหนือกว่าโผล่ขึ้นมา ชื่อเสียงของเขาก็คงด่างพร้อย ผู้ใต้บังคับบัญชาก็คงนับถือเขาน้อยลง

“คุณหลง คุณหลงเซียวใช้วิชาข่ายโน้มถ่วงพันทวี เขาจะเป็นอันตรายได้ถ้าใช้อย่างไม่ชำนาญ!” หลงซิงซูกระซิบบอกหลงจิ้งกั๋ว

ในตอนนั้นหลงจิ้งกั๋วทำหน้าเคร่งเครียด แต่ถึงอย่างนั้นเขาก็ทำอะไรไม่ได้แล้ว เขาได้แต่ภาวนาให้หลงเซียวใช้ข่ายโน้มถ่วงพันทวีได้สำเร็จ

ในระหว่างนั้น เกิดหมอกสีแดงดั่งเลือดแผ่ออกจากตัวหลงเซียวแล้วพุ่งขึ้นสู่เมฆสีดำ

สีหน้าของเฉินผิงถมึงทึงขณะที่เขามองหมอกสีแดงรอบตัวหลงเซียว กล้ามเนื้อของเขาเกร็ง เขารวบรวมพลังมังกรขึ้นใหม่เพื่อให้แสงสีทองในตัวเขาสว่างขึ้น

“เฉินผิง แกประเมินฉันต่ำเกินไปแล้ว” หลงเซียวพูดพลางควบคุมม่านหมอกสีแดงฉาน

ชั่ววินาทีจากนั้น หมอกสีแดงก็เข้าจับกับสายฟ้าในเมฆสีดำราวกับเป็นแม่เหล็ก

เฉินผิงขมวดคิ้ว นี่หลงเซียวคงพยายามจะใช้กระแสไฟฟ้าในสายฟ้านั่นสู้กับร่างกายคงกระพันของฉันสินะ

“ตาย!”

หลงเซียวเหวี่ยงมือของเขา จากนั้นหมอกแดงก็เข้าไปรายล้อมเฉินผิง แล้วสายฟ้าจากเมฆสีดำก็ผ่าลงมาที่เขา

ฟ้าผ่าที่หลงเซียวเรียกลงมาใส่เฉินผิงนั้น เป็นท่าที่ทรงพลังราวกับหลงเซียวขว้างภูผาใส่เขา เพราะฟ้าผ่านั้นเป็นกระบวนท่าอันรุนแรงที่มีต้นกำเนิดจากพลังแห่งสวรรค์และปฐพี การจะต้านมันเอาไว้ได้จึงไม่ง่ายเลย

ตูม!

สายฟ้าฟาดลงมาที่เฉินผิงในที่สุด

เฉินผิงคำรามในระหว่างที่แสงสีทองรอบตัวเขาสว่างยิ่งกว่าเดิม จากนั้นมังกรทองคำก็ปรากฏตัวขึ้น

มังกรส่งเสียงคำรามเช่นกัน ก่อนจะปะทะเข้ากับสายฟ้าฟาด

แรงระเบิดที่ตามมาเขย่าพื้นดินจนสะเทือนและก่อเกิดสายลมพัดใส่ทุกสิ่ง ผู้คนโดยรอบรีบใช้รัศมีของตัวเองเข้าต้านเพื่อไม้ให้ตัวเองล้ม

ตูม!

สายฟ้าอีกสายผ่าลงมาจากเมฆดำอีกครั้ง

หลงเซียวเปลี่ยนหมอกสีแดงให้กลายเป็นดาบอย่างรวดเร็วและชูไปที่เฉินผิง

ที่หลงเซียวกำลังทำอยู่คือการฉวยโอกาสฆ่าเฉินผิงในขณะที่เขาไม่มีแสงสีทองคอยคุ้มกายอยู่เช่นตอนนี้

แต่ทุกคนก็ต้องประหลาดใจไปตามๆ กัน เมื่อเห็นเฉินผิงซัดหมัดออกไปขณะที่เขาเห็นหลงเซียวชี้ดาบมาทางเขา

คลื่นพลังงานอันแก่กล้าระเบิดออกจากหมัดของเฉินผิง จากนั้นก็เข้าสลายดาบที่เกิดจากหมอกสีแดงของหลงเซียว

ปัง!

ครู่ต่อมา หลงเซียวก็สัมผัสได้ว่าหน้าอกของเขาบีบรัดขณะที่ร่างของเขากระเด็นไปข้างหลัง

วินาทีต่อมา เขาก็ร่วงลงกับพื้นจนเกิดเป็นหลุมบ่อจากแรงกระแทก

“มันเป็นแบบนี้ได้ยังไง?”

หลงจิ้งกั๋วหน้าซีด เขาผุดลุกขึ้นยืนด้วยความเป็นห่วงลูกชาย