หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1069

จู้จื่อซานหน้านิ่วคิ้วขมวด แต่พอมองไปที่กั๋วเว่ยจึงเห็นว่าอีกฝ่ายมีสีหน้าสับสน

เฉินผิงแสดงฝีมือได้ดียิ่งกว่าที่พวกเขาคิดไว้

“ไม่ต้องสนอะไรแล้ว เราจะปล่อยให้เขามีชีวิตต่อถึงพรุ่งนี้ไม่ได้” จู้จื่อซานพูด

กั๋วเว่ยพยักหน้าเห็นด้วย เขาเองก็รู้ดีว่าพวกเขาคงซวยกันหมดถ้าปล่อยให้เฉินผิงพัฒนาฝีมือต่อไป

“ฉันรู้ว่าแกยังไม่ตาย ทำไมถึงไม่งัดลูกไม้ทั้งหมดของแกออกมาใช้?”

เฉินผิงมองไปยังคู่ต่อสู้ของเขาด้วยสายตาที่ดูราวกับราชากำลังมองลงมายังผู้คน ทำเอาเหล่าผู้ชมอดขนลุกไม่ได้

หลงเซียวปีนออกจากหลุมอย่างยากลำบาก อกของเขายุบลงไปจากการถูกโจมตี และเห็นชัดว่าซี่โครงของเขาหักสองสามท่อน

พอเห็นศีรษะหลงเซียวโผล่ออกมาจากหลุม เฉินผิงก็ก้าวเข้าไปใกล้ วินาทีต่อมาเขาก็พุ่งเข้าใส่หลงเซียว

รัศมีอันท่วมท้นและดุเดือดก็พุ่งเข้าใส่หลงเซียวเช่นกัน

ตูม!

หลงเซียวที่เพิ่งจะลุกขึ้นยืนได้ ถูกอัดจนร่วงลงกับพื้นอีกครั้ง

ฝุ่นผงฟุ้งขึ้นบนอากาศ ชั่วขณะนั้นไม่มีใครที่อยู่นอกกลุ่มควันเห็นว่าเกิดอะไรขึ้น

“หลงเซียว!”

สีหน้าของหลงจิ้งกั๋วซีดเผือด เขาผุดลุกขึ้น

หลงเซียวเป็นลูกคนเดียวของเขา เขาไม่อาจทนดูได้ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นกับลูก เขาเห็นแล้วว่าเฉินผิงจงใจจะเอาชีวิตของหลงเซียว

“คุณหลง..”

จังหวะนั้นหลงซิงซูคว้าตัวหลงจิ้งกั๋วเอาไว้ “ใจเย็นก่อนครับ คุณหลง ถ้าคุณเข้าไปช่วยเขาในตอนนี้ ชื่อเสียงของตระกูลหลงคงป่นปี้ไม่เหลือชิ้นดี เราจะกลายเป็นตัวตลกของยุทธภพ ยิ่งไปกว่านั้น คุณหลงเซียวยังไม่ได้เอาของศักดิ์สิทธิ์ออกมาใช้เลย หมายความว่าเขายังไม่เป็นอะไร เขายังไม่จบแค่นี้หรอกครับ!”

คำพูดของหลงซิงซูช่วยให้หลงจิ้งกั๋วใจเย็นลงได้

แน่นอนว่าหลงเซียวยังไม่ได้งัดเอาไพ่ตายออกมาใช้ แปลว่าเขายังไม่สิ้นความหวังเสียทีเดียว

ถ้าหลงจิ้งกั๋วผลุนผลันเข้าไปช่วยก่อนหน้านี้ เขาก็คงละเมิดกฎของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้นจริงก็คงยากจะจัดการให้เรียบร้อยได้

หยาดเหงื่อเย็นเฉียบไหลผ่านหน้าผากของหลงจิ้งกั๋วเมื่อเขาคิดได้