หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1076

“บ้าชะมัด กั๋วเว่ยเสียสติไปแล้วเหรอ? เขาเผาแก่นโลหิตของตัวเองได้ยังไง?”

“เฉินผิงเก่งไม่ใช่เล่นที่บีบให้กั๋วเว่ยเผาแก่นโลหิตของตัวเขาเองได้!”

“ดูท่าวันนี้เฉินผิงคงจะถึงคราวเคราะห์แล้ว”

เหล่าผู้ชมไม่อาจเชื่อสายตาตัวเอง เมื่อเฉินผิงสามารถต้อนให้ปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ขั้นสูงสุดเผาแก่นโลหิตของตัวเอง!

“หยุดนะ!”

ทันใดนั้น สายลมแรงน่าหวาดหวั่นก็พัดใส่กั๋วเว่ยกับเฉินผิงจนแยกจากกัน

เป็นฝีมือของจู้จื่อซานที่จ้องพวกเขาทั้งคู่อย่างเย็นชา เขาไม่อยากเสียหัวหน้าสมาพันธ์ไปในศึกนี้

“นายไปได้แล้ว” เขาสั่งกั๋วเว่ย

“ท่านประธานจู้ เฉินผิงมันท้าทายอำนาจของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้นะครับ เราจะไว้ชีวิตมันไม่ได้!” กั๋วเว่ยเอ่ยอย่างเดือดดาล

“ฉันจะจัดการเอง ตอนนี้นายออกไปก่อน” จู้จื่อซานเร่งรัด

เสียงของเขาเฉียบขาด กั๋วเว่ยสลายรัศมีของเขาแล้วเดินออกไป

จู้จื่อซานหันไปหาเฉินผิง “เฉินผิง นายทั้งแข็งแกร่งและมากความสามารถ แต่นายกลับหยิ่งยโสเกินไป ถ้านายยอมทนต่อความลำบากได้ ในอีกไม่กี่ปีฉันคงจะสู้นายไม่ไหวแน่ นายเด็กเกินจะเข้าใจว่าคนที่เขาอยู่ในตำแหน่งสูงๆ มีแนวโน้มที่จะถูกโจมตีมากกว่า-“

“ยอมทนต่อความลำบากงั้นเหรอ?” เฉินผิงขัดขึ้นพร้อมพูดเย้ยหยัน “ไปตายซะไป ถ้าฉันยอมทนได้ แกจะปล่อยฉันไปงั้นเหรอ? แกอยากได้ของวิเศษของฉันจนใช้กำลังชิงเอาไป แกส่งคนสะกดรอยตามแฟนของฉันแล้วจับเธอไปขังไว้! ถ้าฉันยอมทนกับสิ่งที่แกทำต่อไป ฉันก็คงไม่ถือว่าตัวเองเป็นลูกผู้ชายอีก ฉันถึงได้ลุกขึ้นมาสู้กับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จนกว่าจะตายกันไปข้างนี่ไง!”

เฉินผิงกัดฟันพูดอย่างโกรธเคือง