หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1080

ไม่มีใครกล้าขัดขวางไม่ให้พวกเขาไป

เฉินผิงเองก็ออกไปจากงานประลองโดยมีจ้าวฉวางคอยช่วย

ดวงตาของจู้จื่อซานฉายแววอาฆาตขณะเขามองเฉินผิงเดินจากไป

ยังมีอีกหลายคนรออยู่ที่ด้านนอกเพราะไม่อยากเข้าไปข้างใน ชายคนที่ตั้งโต๊ะรับพนันวิ่งเข้ามาอย่างร่าเริงเพื่อจ่ายเงินให้กับคนที่เดิมพันว่าเฉินผิงจะชนะ

เขาโชคดีสุดๆ มีคนจำนวนมากที่พนันว่าหลงเซียวจะเป็นผู้ชนะ เพราะเป็นเจ้ามือเขาจึงจะได้เงินทั้งหมดมาเป็นของตัวเอง!

“ไอ้หนุ่ม ระวังตัวด้วยล่ะ พวกเราจะไปแล้ว คราวหน้าเราจะไม่ช่วยอีกต่อให้นายจะตกอยู่ในอันตรายก็ตาม ที่เรามาในวันนี้ก็เพื่อจะตอบแทนเท่านั้น”

พอพูดเสร็จ ติงปู้ต้าก็เตรียมออกเดินทางไปกับอีกสามคน

“ขอบคุณมากที่ช่วยเหลือ ผมจะไม่มีวันลืม!” เฉินผิงกล่าวกับพวกเขาอย่างนับถือ

ติงปู้ต้ากำลังจะไปตอนที่เขาเหลือบเห็นแหวนมังกรฟ้าบนนิ้วมือเฉินผิง

ความตกตะลึงฉายออกมาจากดวงตาเขาและหายไปในฉับพลัน

“เข้ามานี่ทีสิ ฉันมีอะไรจะถาม” เขาพูดพลางกวักมือเรียก

เฉินผิงตามติงปู้ต้าไปตามที่เขาขอด้วยความแปลกใจ

พอไม่มีใครเห็นทั้งสอง ติงปู้ต้าก็หันขวับทันทีและคุกเข่าลง

“คุณครับ?” เฉินผิงรีบพยุงเขาให้ลุกขึ้น เขาไม่เข้าใจในการกระทำของติงปู้ต้าเลย

ไม่ว่าเฉินผิงจะดึงสักเท่าไหร่ ติงปู้ต้าก็ไม่ยอมขยับเขยื้อน

“ติงปู้ต้าผู้นี้พร้อมรับใช้ขอรับ นายท่าน!”

นายท่าน? นี่หมู่บ้านคนโฉดก็ขึ้นตรงกับตำหนักมังกรฟ้าอย่างนั้นเหรอ?

ย้อนกลับไปในตอนนั้น หลายตระกูลและหลายสำนักในยุทธภพได้ร่วมมือกันโจมตีหมู่บ้านคนโฉด

ผู้คนในหมู่บ้านคนโฉดกำลังจะถูกกำจัด ตอนนั้นเองที่ชายลึกลับผู้หนึ่งปรากฏตัวขึ้นช่วยพวกเขาอย่างไร้ที่มา

เขาโค่นผู้ฝึกยุทธ์นับร้อยได้ด้วยตัวคนเดียว

หลังจากนั้น หมู่บ้านคนโฉดจึงกลายเป็นหนึ่งในกองกำลังของตำหนักมังกรฟ้า นับแต่นั้นติงปู้ต้าก็รอคอยที่จะได้เห็นแหวนมังกรฟ้ามาตลอด

“หรือว่าชายลึกลับจะเป็นพ่อของผมครับ?” เฉินผิงพึมพำเสียงค่อย

เขาอดใจไม่ไหวที่จะได้รู้ว่าพ่อของเขาเป็นใคร อีกอย่าง เขายังสงสัยเรื่องกองกำลังอื่นๆ ที่อยู่ใต้สังกัดของตำหนักมังกรฟ้า เขาอยากรู้ว่าพวกนั้นจะเก่งกาจแค่ไหน

เฉินผิงมารู้ตัวเอาในภายหลังว่าเขามักจะไปเจอเข้ากับคนของตำหนักมังกรฟ้าในทุกครั้งที่เขาประสบปัญหา ทั้งหลินเทียนหู่ที่หงเฉิง สำนักชื่อเฟิงแห่งเสิ่งเฉิง แดนไร้เงาในจิงตู มาตอนนี้คือหมู่บ้านคนโฉด