หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1110

“สภาพแวดล้อมที่นี่ช่างแสนงดงาม มิหนำซ้ำที่นี่ยังมีกลิ่นยาฉุนจัดอีกต่างหาก ฉันได้ยินมาว่าที่นี่มียาอยู่มากมายเลยเชียวล่ะ พวกเรากำลังจะรวยแล้ว!” ฮิโรจิ คาวาชิมะหัวเราะ

โคอิจิผงกศีรษะ “ดูเหมือนคราวนี้พวกเราจะเดินทางไม่เสียเที่ยวแล้วล่ะ ถ้าแกเห็นอะไรดีๆ ก็หยิบมาเลย”

“ฮ่าฮ่าฮ่า! ฉันอยากรู้ว่าที่นี่จะมีสาวงามบ้างไหมนะ” ฮิโรโซะดวงตาเป็นประกาย

ในความคิดของเขามีแต่เรื่องอิสตรีเท่านั้น

ไม่นานนัก พลังอันน่าสะพรึงกลัวของซามูไรทั้งห้าคนก็ครอบคลุมไปทั่วหุบเขายาอย่างรวดเร็ว

เมื่อซูฉางเซิงที่ตอนนี้กำลังกลั่นยาสัมผัสได้ถึงกลิ่นอายมรณะ เขาก็พลันหน้าเปลี่ยนสีแล้วรีบพาคนของตนเองมุ่งหน้าไปตรงปากทางเข้า

กู่หลิงเอ๋อร์กับเสี่ยวหลานที่กำลังฝึกฝนอยู่ ก็รีบมุ่งหน้าไปตรงปากทางเข้าทันทีเช่นกัน

พลังอันน่าสะพรึงกลัวทำให้พวกเขาต่างหน้าเปลี่ยนสีไปตามๆ กัน

“พวกคุณเป็นใครกัน? นี่คือหุบเขายา ไม่อนุญาตให้คนนอกเข้ามา!” ศิษย์ของหุบเขายาทั้งสองคนขวางทางเหล่าซามูไรเอาไว้

“ไอ้พวกแมลงน่ารำคาญ!” ฮิโรจิกล่าวพลางชักดาบคาตานะออกจากฝัก

แสงเยียบเย็นผุดขึ้นมาให้เห็นวูบหนึ่งก่อนจะปรากฏรอยเลือดตรงลำคอของคนหุบเขายา พวกเขาไม่ทันที่จะได้ตอบโต้เลย ชั่วอึดใจต่อมา ศีรษะของตกลงสู่พื้นเสียแล้ว

ซามูไรทั้งห้าคนเข้ามาในหุบเขายาได้ไม่นาน ก็ถูกซูฉางเซิงกับคนของเขาขวางเอาไว้อีกครั้ง

เมื่อซูฉางเซิงเห็นคนของหุบเขายาทั้งสองคนที่ตายไป เขาก็ขมวดคิ้วพลางเอ่ยถามเสียงเย็นว่า “พวกคุณเป็นใครกัน? กล้าดียังไงถึงได้บุกเข้ามาในหุบเขายาแล้วสังหารคนของเรา!”

โคอิจิเหลือบมองซูฉางเซิงพลางเอ่ยถามว่า “เฉินผิงอยู่ที่นี่ใช่ไหม? บอกให้มันออกมาซะ”

เมื่อโคอิจิเอ่ยถามหาเฉินผิง ซูฉางเซิงก็ดูเหมือนจะพอคาดเดาถึงตัวตนของพวกมันได้แล้ว พวกมันสวมใส่ชุดของต่าวกั๋วพลางกุมดาบคาตานะแล้วถามหาเฉินผิง เห็นได้ชัดว่าพวกมันคือเหล่านักฆ่าจากต่าวกั๋วและมาที่นี่เพื่อสังหารเฉินผิง!

“ตอนนี้จ้าวหุบเขาของพวกเราไม่อยู่ที่นี่หรอก คุณต้องการอะไรจากเขางั้นเหรอ?” ซูฉางเซิงแสร้งโง่