หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1120

“คุณจิ้งกั๋ว ผมจะคิดหาวิธีรักษาเขาและช่วยให้เขาบรรลุเป็นเจ้ายุทธ์ให้ได้หลังจากปีใหม่นี้” ติ้งฉ่านประกาศกร้าวด้วยความมั่นใจ

หลงจิ้งกั๋วพยักหน้าด้วยความยินดีก่อนจะสั่งหลงซิงซูที่ยืนอยู่ข้างเขาว่า “ซิงซู ไปเอาน้ำจากน้ำพุมังกรมาให้อาจารย์ติ้งฉ่านนำกลับไปด้วย”

“คุณหลงครับ ผมเกรงว่ามันจะมีไม่พอถึงหนึ่งแก้วเลยนะครับ” หลงซิงซูตอบกลับเบาๆ

“อะไรนะ? ทำไมมันเหลือน้อยอย่างนั้นล่ะ?” หลงจิ้งกั๋วถามขึ้นมาทันที

“คุณหลง ตั้งแต่คุณหลงเซียวรับน้ำชุดสุดท้ายไป น้ำพุมังกรก็แทบไม่มีน้ำออกมาเลย บางครั้งสองสามวันผ่านไปเราก็ได้น้ำมาเพียงแค่หยดเดียวเท่านั้นเองครับ” หลงซิงซูอธิบาย

แม้จะเงียบไป แต่สีหน้าของหลงจิ้งกั๋วกลับเคร่งเครียดขึ้น

น้ำพุมังกรเป็นน้ำพุวิเศษที่ตั้งอยู่ในสวนของบ้านตระกูลหลง ย้อนกลับไปเมื่อตอนที่บรรพบุรุษของตระกูลหลงเลือกสร้างบ้านของพวกเขาที่นี่ ก็เป็นเพราะที่นี่มีน้ำพุวิเศษที่มีน้ำใสไหลออกมาจากหัวมังกรที่แกะสลักไว้อย่างสวยงาม

เป็นผลให้น้ำพุแห่งนี้ถูกเรียกขานว่า “น้ำพุมังกร” น้ำที่ไหลออกมาสามารถหล่อเลี้ยงร่างกายและช่วยเพิ่มความแข็งแกร่งได้อีกด้วย มันสามารถทำให้ตระกูลหลงขยายอิทธิพลในจิงตูได้ภายในระยะเวลาไม่นาน ก่อนที่ตระกูลหลงจะกลายเป็นตระกูลที่ทรงอิทธิพลอยู่ในเมืองนี้

แต่ทว่าน้ำที่ไหลออกมาจากน้ำพุมังกรนั้นค่อยๆ ลดลงไปตามเวลา จนกระทั่งตอนนี้น้ำนั้นไหลออกมาเพียงหยดเดียวภายในเวลาสองสามวัน

ปรากฏการณ์นี้เป็นการย้ำเตือนให้หลงจิ้งกั๋วนึกถึงตำนานของตระกูลหลงซึ่งทำนายเอาไว้ว่า วันใดที่น้ำพุมังกรเหือดแห้ง วันนั้นจะเป็นวันที่ตระกูลหลงถูกทำลาย

มาตอนนี้น้ำที่ไหลออกมาจากน้ำพุนั้นลดลงไปมากอย่างเห็นได้ชัด ทำให้หลงจิ้งกั๋วรู้สึกหวาดหวั่น

เขาเชื่อว่ามันจะมีความจริงอยู่บ้างถึงแม้จะเป็นเพียงตำนานก็ตามที

“คุณจิ้งกั๋ว ไม่ต้องกังวลใจไปหรอกครับ ผมยังรักษาหลงเซียวได้ถึงแม้จะไม่มีน้ำจากน้ำพุมังกรก็ตามที” ติ้งฉ่านให้คำมั่นกับหลงจิ้งกั๋วเมื่อเห็นว่าเขามีท่าทีสลดใจมากแค่ไหน

เขาไม่รู้ว่าหลงจิ้งกั๋วกังวลเกี่ยวกับชะตากรรมของตระกูลหลง ไม่ใช่สุขภาพของหลงเซียวแต่อย่างใด

ขณะนั้นเอง ที่กระทรวงยุติธรรมในจิงตู มาซาโอะนั่งประจำที่ของเขาด้วยสีหน้าโกรธจัด

ที่นั่งอยู่หัวโต๊ะคือคุณชี่

รอยยิ้มน้อยๆ ผุดขึ้นมาบนใบหน้าคุณชี่

หลังจากเช็ดเหงื่อเย็นๆ ที่ผุดขึ้นมาบนคิ้วแล้ว มาซาโอะก็คอตกเดินออกไป

“ชายคนนี้ทำร้ายตัวเองแท้ๆ”

เมื่อร่างที่น่าเวทนาของมาซาโอะลับตาไป จ้าวอู๋ฉีก็ระเบิดเสียงหัวเราะออกมา

ติดตรงที่ว่าคุณชี่ไม่ได้ขำไปกับเขาด้วย

“จ้าวอู๋ฉี การกระทำของเฉินผิงไม่ใช่แค่โหดร้ายทารุณเท่านั้นนะ แต่เขายังเผยแพร่ออกไปให้สาธารณชนรับรู้อีกด้วย ซึ่งนี่มันจะส่งผลเสียต่อชื่อเสียงของตัวเขาเอง ถ้าเขายังมุมานะจะทำอย่างนี้ต่อไป มันก็รังแต่จะทำให้ได้รับความสนใจที่ไม่พึงประสงค์เท่านั้นเอง ดังนั้น คุณควรจะเตือนเขาให้ลดๆ ลงหน่อยนะ” คุณชี่กล่าวเตือนด้วยน้ำเสียงเย็นเยือก

“เข้าใจแล้วครับ”

เมื่อสัมผัสได้ว่าคุณชี่ไม่พอใจ จ้าวอู๋ฉีก็พรั่นพรึงจนแข้งขาสั่นไปหมด