หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1146

“ไม่มีแผ่นดินไหว แล้วทำไมหอคอยสั่นอย่างนั้นนะ?” หลัวจิ่วถามขณะขมวดคิ้ว

“หรือจะเป็นเพราะเฉินผิงพยายามจะถล่มหอคอยลงมาครับ คุณหลัวจิ่ว?” ลูกน้องคนหนึ่งของตระกูลหลัวถาม

สีหน้าของหลัวจิ่วเปลี่ยนไปทันทีเมื่อได้ยินคำนั้น

หลัวเสียงส่งฉันมาคุ้มกันหอคอย เขาคงตัดหัวฉันแน่ถ้าเฉินผิงถล่มมันทิ้ง!

“มาเถอะ! เข้าไปดูกัน!” หลัวจิ่วตะโกนขณะเดินนำคนของเขาเข้าไปยังหอคอยสะกดมารอีกครั้ง

เมื่อพวกเขาเข้าไปในรัศมีสิบกว่าเมตรจากหอคอยสะกดมาร ลูกน้องคนหนึ่งของตระกูลหลัวที่เดินอยู่ข้างหน้าก็กรีดร้องออกมาเสียงแหลม

สิ่งต่อมาที่พวกเขารู้ก็คือเมฆหมอกแห่งเจตจำนงสังหารได้ปรากฏขึ้นตรงหน้าพวกเขา เมฆนั้นค่อยๆ เคลื่อนตัวมาปกคลุมหอคอยสะกดมาร

ขณะที่เมฆหมอกแห่งเจตจำนงสังหารเข้ามาล้อมลูกน้องของตระกูลหลัวที่กรีดร้องก่อนหน้านี้ ร่างกายเขาก็ระเบิดออกมาเป็นร้อยชิ้นต่อหน้าต่อตาทุกคน

มันเป็นภาพติดตาที่น่าสยดสยองจนบางคนถึงกับอาเจียนออกมาตรงนั้น

ท่าทางของหลัวจิ่วหม่นหมองขึ้นทันทีเมื่อเห็นอย่างนั้น

เขาไม่คิดว่าเฉินผิงจะสร้างวงแหวนกับดักสังหารเอาไว้รอบๆ หอคอยสะกดมาร

“แม่งเอ๊ย!” หลัวจิ่วสบถออกมาขณะที่เขาพาคนถอยออกไปและรอให้หลัวเสียงมาถึง

ไม่มีทางที่เขาจะกล้าลองเสี่ยงกับวงแหวนกับดักนั้นด้วยตัวเอง

ท้องฟ้าเบื้องบนนั้นมืดสนิทเมื่อหลัวเสียงมาถึงซีฉวนซื่อหลังจากผ่านไปห้าชั่วโมง

“คุณหลัวเสียง!”

หลัวจิ่วและคนของเขารีบวิ่งไปหาหลัวเสียงเมื่อเห็นว่าเขามาถึงแล้ว

“เฉินผิงอยู่ไหน?” หลัวเสียงถาม

“เฉินผิงอยู่ในหอคอยครับ คุณหลัวเสียง! เขาสร้างวงแหวนกับดักสังหารเอาไว้รอบๆ หอคอยสะกดมาร!” หลัวจิ่วตอบขณะที่ชี้ไปยังเศษซากที่หลงเหลือของลูกน้องตระกูลหลัวที่เพิ่งตายไปเมื่อครู่

บ้าเอ้ย… ฉันไม่คิดเลยว่าเฉินผิงจะสามารถสร้างวงแหวนกับดักสังหารได้! คนเหล่านี้อย่างน้อยก็เป็นถึงปรมาจารย์ยุทธ์ กับดักนี้จะต้องแข็งแกร่งมากถึงฆ่าเขาได้ง่ายๆ แม้แต่นักเวทย์ยังต้องใช้เวลานานกว่าจะเตรียมกับดักที่แข็งแกร่งเช่นนี้ได้ ฉันไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเฉินผิงจะสร้างมันขึ้นมาได้ภายในไม่กี่ชั่วโมง!

เมฆแห่งเจตจำนงสังหารนี่มันแข็งแกร่งจริงๆ…

จากนั้นหลัวเสียงก็กำหมัดแน่นและดึงพลังของเขาออกมาก่อนจะต่อยเข้าไปในอากาศตรงหน้าเขา

ตูม!

เมื่อกำปั้นปะทะกับสิ่งกีดขวางที่มองไม่เห็น คลื่นก็ก่อตัวขึ้นมาในอากาศเพราะแรงกระแทกนั้น ก่อนที่วงแหวนกับดักสังหารจะเผยออกมาให้เห็นอย่างเชื่องช้า

เฉินผิงหลุดออกจากสภาวะการฝึกฝนเพราะความโกลาหลครั้งใหญ่

เขารู้สึกได้ว่ามีบางคนพยายามทำลายวงแหวนกับดักสังหารโดยใช้พลังอันรุนแรง

จากนั้นเฉินผิงก็รีบลุกขึ้นและก้าวออกไปนอกหอคอย เพียงเพื่อจะพบกับชายหนุ่มที่กำลังชกวงแวนกับดักสังหารของเขาซ้ำๆ อยู่อย่างนั้น

แต่ละหมัดนั้นแข็งแกร่งมากจนวงแหวนกับดักสังหารเริ่มจะอ่อนแรงจากการปะทะ

“นั่นไง เฉินผิงอยู่นั่นครับ คุณหลัวเสียง!” หลัวจิ่วตะโกนเมื่อเห็นเฉินผิงออกมาจากหอคอย