หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1152

ดวงตาของเฉินผิงเบิกกว้างเมื่อได้ยินสิ่งที่หลินเทียนหู่พูด

เขาพูดถูก! จะไม่มีใครหาฉันเจอถ้าฉันออกไปซ่อนตัวในทะเล อีกทั้งฉันยังสามารถฝึกบำเพ็ญฌานได้อย่างสงบอีกด้วย!

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! นั่นเป็นความคิดที่เยี่ยมมาก! ทำไมผมถึงคิดไม่ถึงนะ?” เขาพูดออกมาด้วยรอยยิ้มพร้อมเอามือตบไปที่ไหล่ของหลินเทียนหู่เบาๆ

หลังจากใช้เวลาทั้งวันไปที่หงเฉิง เฉินผิงก็รีบตรงไปที่เมืองใต้ทันที

ตระกูลจินนับเป็นตระกูลที่ยิ่งใหญ่และมีอำนาจมากที่สุดในเมืองใต้ อีกทั้งจินฝูเซิ่งเองก็เป็นถึงปรมาจารย์ยุทธ์ระดับสูง ท่าเทียบเรือที่อยู่ทั่วทั้งเมืองใต้จึงอยู่ภายใต้การควบคุมของพวกเขา

แต่ถึงอย่างนั้น ก็ยังมีคนอื่นๆ มากมายที่ต้องการบุกยึดท่าเทียบเรือเหล่านี้

ตระกูลตู้เองก็หมายตาท่าเทียบเรือเหล่านี้เช่นกัน แต่พวกเขาก็ไม่สามารถทำอะไรได้ เนื่องจากจินฝูเซิ่งมีอำนาจมากเกินไป

ด้วยความพยายามที่จะเข้ายึดท่าเทียบเรือ ตระกูลตู้ได้ใช้เงินจำนวนมากในการว่าจ้างปรมาจารย์อาวุโสถึงสามคนเพื่อกำจัดจินฝูเซิ่ง

จินฝูเซิ่งรู้สึกตื่นตระหนกเมื่อเขาได้รับรู้ถึงเรื่องนี้

“พวกเราจะทำยังไงกันดีครับ คุณจิน? ทั่วทั้งเมืองใต้ต่างรู้ดีว่าพวกจระกูลตู้ได้ส่งปรมาจารย์อาวุโสสามคนตามล่าพวกเรา!” พ่อบ้านของตระกูลจินพูดด้วยความตื่นตระหนก

“พวกเขาไปหาปรมาจารย์อาวุโสสามคนมาจากไหนกัน? ลำพังพวกเขาคนเดียวก็มีความสามารถเทียบเท่ากับคนทั่วทั้งเมืองใต้แล้ว” จินฝูเซิ่งพูดด้วยสีหน้าที่เคร่งเครียด

“เราควรจะขอให้สี่คนโฉดมาช่วยพวกเรามั้ยครับ คุณจิน?” พ่อบ้านเอ่ยถาม

“แบบนั้นมันจะช่วยอะไรได้? พวกเขาไม่ใช่คู่ต่อสู้ของปรมาจารย์อาวุโสหรอก!” จินฝูเซิ่งตะโกนออกมาด้วยความโกรธ

“ถ้างั้นพวกเราควรทำยังไงดีครับ? ตอนนี้ทุกคนในเมืองใต้กำลังบ้าคลั่ง พวกเขาบางคนได้หนีออกไปตั้งแต่เมื่อคืนแล้วครับ!” พ่อบ้านพูดอย่างวิตกกังวล

นั่นคือปรามาจารย์อาวุโสสามคนที่พวกเรากำลังพูดถึง! แน่นอนว่าคนของเราไม่สามารถจะหยุดพวกเขาเอาไว้ได้!

“ไม่ ฉันจะออกไปดูเอง!” จินฝูเซิ่งตอบพร้อมกับเดินไปที่ประตู

ฉันรู้ดีว่าพวกตระกูลตู้ไม่ได้มาที่นี่เพื่อที่จะฆ่าฉัน ฉันจะมอบผลกำไรจากท่าเทียบเรือบางส่วนให้พวกเขาถ้าหากว่ามันจำเป็น!

เมื่อมาถึงที่สนามหน้าบ้าน จินฝูเซิ่งเห็นคนของตระกูลจินที่กำลังนอนบาดเจ็บอยู่บนพื้น ที่ตรงกลางนั้นมีชายหนุ่มคนหนึ่งกำลังยืนอยู่และส่งยิ้มให้เขาอย่างร่าเริง

ชายคนนั้นไม่ใช่ใครอื่นแต่เป็นตู้จือเถิงจากตระกูลตู้ อีกทั้งมีชายวัยกลางคนสามคนยืนอยู่ด้านหลังเขา พวกเขาล้วนมีรังสีอาฆาตที่รุนแรงและน่ากลัว

ความน่ากลัวของพวกเขา ส่งผลให้แม้แต่จินฝูเซิ่งซึ่งเป็นถึงปรมาจารย์ยุทธ์ยังต้องหวาดกลัว

แม้ว่าจินฝูเซิ่งอยากจะระเบิดความโกรธออกมาเพียงใด แต่เขาก็ยังคงสงบสติอารมณ์เอาไว้และพูดด้วยรอยยิ้มว่า “เกิดอะไรขึ้น ตู้จือเถิง? ทำไมคุณถึงดูอารมณ์เสียเช่นนี้? มีใครทำให้คุณขุ่นข้องหมองใจอย่างนั้นหรือ? บอกกับฉันสิ แล้วเดี๋ยวฉันจะจัดการให้เอง!”