หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1153

ตู้จือเถิงจ้องมองจินฝูเซิ่งอย่างไม่พอใจก่อนที่จะตะคอกใส่เขา “จินฝูเซิ่ง ตระกูลจินควบคุมและปกครองท่าเรือของเมืองใต้มานานหลายปี ผมพนันได้เลยว่าคุณได้กอบโกยผลประโยชน์จากมันอย่างมากมายตลอดหลายปีที่ผ่านมา คุณไม่คิดว่าอย่างน้อยคุณควรจะปล่อยให้ผู้อื่นได้ผลประโยชน์ในส่วนนี้บ้างอย่างนั้นหรือ? กว่าเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ของเรือที่จอดอยู่ในเมืองใต้ล้วนเป็นของตระกูลจิน คุณเคยคิดบ้างมั้ยว่าคุณจะมีชีวิตอยู่ได้นานพอที่จะใช้เงินที่หามาทั้งหมดนี้ได้อย่างนั้นหรือ?”

สีหน้าของจินฝูเซิ่งหมองลงในทันที เขาไม่เคยคิดเลยว่าตู้จือเถิงจะหยาบคายกับเขาได้ถึงขนาดนี้ ทั้งๆ ที่เขามีความผู้อาวุโสกว่าแบบนี้

จินฝูเซิ่งพยายามข่มความโกรธที่พลุ่งพล่านจากภายในตัวเขาด้วยสีหน้าเคร่งขรึม “ตู้จือเถิง พวกเราตระกูลจินและตระกูลตู้คือ-”

“หยุดเถอะ! ครอบครัวของผมไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับคุณ จำคำผมเอาไวให้ดี! ที่ผมมาที่นี่ในวันนี้ก็เพื่อจะครอบครองตระกูลจิน ถ้าคุณยอมมอบทุกอย่างของตระกูลจินมาให้ซะดีๆ ล่ะก็ ผมอาจจะไว้ชีวิตพวกคุณก็เป็นได้” ไม่ทันที่จินฝูเซิ่งจะพูดจบ ตู้จือเถิงก็ยกมือขึ้นห้ามและพูดแทรกขี้น เขาต้องการที่จะทำลายทุกอย่างของตระกูลจิน

จินฝูเซิ่งยังคงหน้านิ่วคิ้วขมวด เขาพยายามที่จะต่อรองกับตู้จือเถิง “ถ้าเช่นนั้นเอาแบบนี้มั้ย ฉันจะมอบธุรกิจท่าเทียบเรือให้แก่ตระกูลตู้จำนวนแปดสิบเปอร์เซ็นต์? รวมไปถึงเรือที่จอดอยู่ด้วย ฉันจะมีความสุขมากถ้าคุณทำตามความต้องการของฉัน หากเก็บรักษาเรือสำราญเอาไว้สองลำ”

สีหน้าของตู้จือเถิงยิ่งเคร่งเครียดมากกว่าเก่า “คุณไม่เข้าใจคำพูดของผมเลยสินะ? ผมต้องการทรัพย์สินทุกอย่างที่เป็นของตระกูลจิน!”

จินฝูเซิ่งฟิวส์ขาดทันที ดวงตาของเขาเบิกโพลง “ตู้จือเถิง คุณไม่คิดว่ามันจะมากเกินไปหน่อยอย่างนั้นหรือ? จะไม่มีความเมตตากับตระกูลจินสักหน่อยหรือ? ตลอดระยะเวลาหลายปีที่ฉันสั่งสมชื่อเสียงในเมืองใต้นี้ ฉันไม่เคยคิดที่จะกำจัดตระกูลตู้เลยสักครั้ง ฉันพูดถูกมั้ย?”

“หึ! แล้วยังไงล่ะ? คุณคิดว่าจะห้ามผมได้อย่างนั้นหรือ? หรือบางทีคุณอาจจะเต็มใจมอบทรัพย์สินของครอบครัวคุณทั้งหมดหลังจากที่ผมทำลายล้างทุกคนในตระกูลจินดีล่ะ?” ตู้จือเถิงตะคอกอย่างไม่เกรงกลัว โดยมีปรมาจารย์อาวุโสสามคนอยู่ด้านหลัง

จินฝูเซิ่งกัดฟันกรอดก่อนจะตะโกนออกมา “นั่นเป็นเพียงความคิดปรารถนาของคุณเพียงฝ่ายเดียว! อย่าหวังเลยว่าคุณจะได้รับทรัพย์สินของตระกูลจิน ถึงแม้ว่าจะทำลายล้างทุกคนในครอบครัวของฉันแล้วก็ตาม! ไม่ใช่เพียงคุณคนเดียวที่มีคนคอยหนุนหลัง ฉันเองก็สามารถขอความช่วยเหลือจากคนอื่นได้เช่นกัน ถึงตอนนั้น ฉันจะกำจัดตระกูลตู้ให้สิ้นซาก!”

“ฮ่า ฮ่า ฮ่า! คุณนี่ช่างไร้เดียงสาเสียจริง! อย่าลืมสิว่าตระกูลจินไม่ได้เป็นของคุณเพียงคนเดียว หลังจากที่ผมจัดการคุณเสร็จแล้ว คนคนหนึ่งจะต้องมามอบทรัพย์สินของตระกูลจินให้กับผมอย่างแน่นอน!” ตู้จือเถิงพูดพร้อมปรบมือหัวเราะอย่างชอบใจ

“แน่นอน ผมจะมอบทรัพย์สินทุกอย่างให้แก่ตระกูลตู้ ยิ่งไปกว่านั้น พวกเราจะคำนับคุณและยอมเป็นตระกูลสาขาของคุณอีกด้วย!” จินฝูว่างพูดด้วยท่าทางประจบสอพลอ

“จินฝูเซิ่ง คุณได้ยินหรือยัง? หลังจากที่คุณจากไปตลอดกาล ตระกูลจินจะกลายมาเป็นตระกูลสาขาของเรา” ตู้จือเถิงมองจินฝูเซิ่งอย่างสะใจ

จินฝูเซิ่งหน้าแดงก่ำด้วยความโกรธ เพราะไม่พอใจในคำของจินฝูว่าง “จิงฝูว่าง แกไอ้คนถ่อย! แกรู้ตัวหรือเปล่าว่าพูดอะไรออกไป?”

“ไม่ต้องพูดให้มากความ ฉันรู้ดีอยู่แล้ว เป็นเวลาหลายปีที่พี่ได้เป็นผู้นำของตระกูลจิน พี่ได้รับผลประโยชน์และความมั่งคั่งมากกว่าตระกูลไหนๆ ในจิงตู แต่ดูฉันสิ ฉันเป็นแค่ผู้จัดการทั่วไปเงินเดือนตายตัว มันยุติธรรมแล้วอย่างนั้นเหรอ? ฉันเองก็อยากเป็นผู้นำของตระกูลเหมือนกัน ฉันจะได้มีเงินไว้ใช้จ่ายได้อย่างฟุ่มเฟือย ถูกรุมล้อมไปด้วยสาวงามมากมาย!” จิงฝูว่างตวาดใส่พี่ชายของเขา