“ไอ้สารเลว ฉันพยายามอย่างหนักมาตลอดหลายปีกว่าจะมีวันนี้ได้ แกคิดยังไงถึงได้จะมาแย่งทุกสิ่งไปจากฉัน?” ชั่วเวลาต่อมา จินฝูเซิ่งเลือดขึ้นหน้าและเหวี่ยงหมัดตรงเข้าใส่จินฝูว่าง โดยสาบานว่าจะจัดการน้องชายที่ไม่มีหัวจิตหัวใจคนนี้
ด้วยความกลัว จินฝูว่างรีบวิ่งไปหลบหลังตู้จือเถิงในทันที ในขณะเดียวกันนั้น หนึ่งในปรมาจารย์ยุทธ์อาวุโสที่ยืนอยู่ด้านหลังตู้จือเถิงก็พุ่งเข้ามาเตะเข้าใส่จินฝูเซิ่ง
ด้วยแรงเตะอันรุนแรง ส่งผลให้จินฝูเซิ่งลอยกระเด็นไปก่อนจะร่วงลงสู่พื้นจนเลือดไหลออกมาจากปากของเขา
จินฝูเซิ่งกัดฟันกรอดขณะมองไปที่จินฝูว่าง “ถึงแม้ว่าฉันจะต้องพบจุดจบในวันนี้ ทุกๆ อย่างของตระกูลจินจะไม่มีวันตกเป็นของคนอย่างแกเด็ดขาด!”
เมื่อเห็นจินฝูเซิ่งที่กำลังนอนบาดเจ็บอยู่บนพื้น จินฝูว่างจึงเลิกซ่อนตัวอยู่ด้านหลังตู้จือเถิง เขาเดินออกมาพร้อมกับรอยยิ้มแห่งชัยชนะบนใบหน้าของเขา "มันไม่ใช่ธุระอะไรของพี่หรอกนะ ถึงตอนนั้น ฉันจะอธิบายให้ทุกคนฟังว่าชะตากรรมของพี่คือโศกนาฏกรรมอันน่าเศร้า แล้วหลังจากนั้น ฉันก็จะได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้นำคนใหม่ของตระกูลจินอย่างแน่นอน นอกจากนี้ ฉันรู้ว่าพี่มีเมียน้อยที่งดงามสองสามคนซ่อนอยู่ที่ไหนสักแห่ง หลังจากที่พี่ได้จากไปตลอดกาลแล้ว ฉันจะช่วยดูแลพวกเธอแทนพี่เอง”
“ไอ้สารเลว แกมันสารเลวอย่างไม่ต้องสงสัย!” เมื่อถึงขีดสุดของความโกรธ จินฝูเซิ่งสั่นสะท้านไปทั้งตัว เลือดยังคงพุ่งออกมาจนเต็มปากของเขาไม่หยุด
เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าตัวของเขาจะต้องมาตกอยู่ในสภาพที่น่าสมเพชเช่นนี้ เมื่อเขามองขึ้นไปบนท้องฟ้า เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ “นี่คงจะเป็นเวรกรรมสินะ...”
ชีวิตผู้บริสุทธิ์จำนวนนับไม่ถ้วนที่เขาได้เข่นฆ่ามาตลอดชีวิตของเขา ความชั่วร้ายของเขาถือเป็นกุญแจสู่ความสำเร็จอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้
ตอนนี้เขาต้องถูกกระทำโดยน้องชายของเขาเอง จินฝูเซิ่งอดคิดไม่ได้ว่านี่คือสิ่งที่เขาจะต้องชดใช้จากกรรมที่เขาก่อ
“ฆ่าฉันซะ! ฆ่าฉันซะตอนนี้...” จินฝูเซิ่งหลับตาของเขาลง ไม่มีคำใดจะสามารถบรรยายความรู้สึกสิ้นหวังของเขาได้อีกแล้วในตอนนี้
ตู้จือเถิงมองไปที่จินฝูว่างก่อนจะยื่นมีดสั้นให้กับเขา “จัดการเขาซะ!”
จินฝูว่างไม่กล้ารับมีดสั้นมาจากมือของตู้จือเถิง เขาส่ายศีรษะอย่างลนลานก่อนจะพูดขึ้นว่า “คุณตู้ ผะ-ผมไม่กล้าทำแบบนั้น!”
“ถ้าคุณไม่จัดการเขาซะตอนนี้ นั่นแสดงว่าคุณไม่ซื่อสัตย์ต่อตระกูลตู้สินะ ถ้าเช่นนั้นฉันคงทำได้แค่ฆ่าคุณตายตามไปด้วยเท่านั้น!” ตู้จือเถิงขู่เขาด้วยน้ำเสียงที่น่ากลัว
ความรู้สึกหนาวสั่นสะท้านไปถึงสันหลังของจินฝูว่าง เขาไม่มีทางเลือกใดนอกจากรับมีดสั้นมาจากตู้จือเถิงด้วยมือที่สั่นเทา ก่อนจะพาตัวเองไปหาจินฝูเซิ่ง
แกร้ง!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...