หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1157

จ้างชิงเดินตามผู้คุ้มกันจนมาถึงที่ประตูทางเข้า เป็นไปตามที่ผู้คุมกันได้บอกไว้ จู้จื่อซานกำลังยืนรอเขาอยู่เพียงลำพัง

จ้างชิงจ้องมองจู้จื่อซาน จ้างชิงส่งสัญญาณให้เหล่าผู้คุ้มกัน พวกเขาพยักหน้ารับทราบก่อนที่พวกเขาจะหาที่ซ่อนคอยระวังและเตรียมพร้อมที่จะซุ่มโจมตี

“ไม่จำเป็นต้องทำเช่นนั้นหรอก ฉันมาที่นี่เพียงคนเดียว!” จู้จื่อซานพูดอย่างรู้ทันด้วยรอยยิ้ม

“ประธานจู้ พวกเราหลีกหนีจากความวุ่นวายมาหลบซ่อนตัวภายในถ้ำแห่งนี้ คุณยังคิดที่จะตามมากำจัดพวกเราให้สิ้นซากอย่างนั้นเหรอ?” จ้างชิงถามอย่างระแวง

จู้จื่อซานยิ้มและตอบว่า “ใครบอกว่าฉันจะมาที่นี่เพื่อกวาดล้างพวกคุณ? ฉันมาที่นี่เพราะมีเรื่องที่อยากจะปรึกษาหารือด้วยเท่านั้น”

“หารือ?” สีหน้าของจ้างชิงแสดงความประหลาดใจออกมาทันที “ประธานแห่งสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ต้องการที่จะปรึกษาหารือกับพวกเรางั้นรึ? กับสำนักอสูรฟ้าเนี่ยนะ?”

จ้างชิงพูดเสริมอีกว่า “พวกเราเป็นผู้ฝึกฝนวิชามาร ในสายตาของพวกคุณ เราเปรียบเสมือนสัตว์ร้ายที่ต้องถูกกำจัด แต่วันนี้คุณกลับมาบอกว่าต้องการจะพูดคุยกับพวกเราอย่างนั้นรึ?”

“อย่างที่ฉันได้บอกไป ฉันมาที่นี่เพราะต้องการจะหารือ ฉันคงไม่มายืนพูดกับคุณอยู่เช่นนี้ถ้าหากว่าฉันตั้งใจจะมาที่นี่เพื่อกำจัดพวกคุณ จริงมั้ย? ยิ่งไปกว่านั้นมีใครในสำนักอสูรฟ้าแห่งนี้จะสามารถหยุดฉันได้งั้นเหรอ?” จู้จื่อซานกล่าวด้วยความเย่อหยิ่งที่เอ่อล้นในตัวเขา

เขามีสิทธิ์ที่จะวางท่าอวดอ้างเช่นนั้น เพราะไม่มีใครในสำนักอสูรฟ้าจะมีความสามารถพอที่จะต่อกรกับเขาได้

คำพูดของเขาทำให้จ้างชิงต้องชะงักไปชั่วขณะ ในขณะที่เขาเองก็ตระหนักดีถึงข้อเท็จจริงนี้เช่นกัน ด้วยเหตุนี้จ้างชิงจึงแสดงท่าทีต้อนรับและพูดขึ้นว่า “ท่านประธานจู้ โปรดเชิญทางนี้”

จู้จื่อซานตามจ้างชิงเข้าไปภายในถ้ำ พวกเขาเดินไปยังห้องโถงด้านในก่อนที่จ้างชิงจะเชิญให้เขานั่ง

จู้จื่อซานมองสำรวจไปรอบๆ ขณะที่เขากำลังนั่งอยู่ แม้ว่าห้องโถงนี้จะไม่ได้มีขนาดที่ใหญ่โตมากนัก แต่กลับได้รับการตกแต่งเป็นอย่างดีและดูสวยงาม

“ท่านประธานจู้ คุณจะบอกผมได้หรือยังว่าคุณต้องการจะมาหารือกับพวกเราในเรื่องใด!” จ้างชิงเอ่ยถามจู้จื่อซาน

จู้จื่อซานยังคงมองไปรอบๆ เขามองไปที่ผู้คุมกันคนอื่นๆ ที่อยู่ภายในบริเวณนั้นก่อนจะพูดขึ้น “คุณจ้าง เรื่องที่ผมกำลังจะพูดนั้นเป็นความลับ ดังนั้นผมจึงไม่ต้องการให้ผู้อื่นล่วงรู้”

จ้างชิงขมวดคิ้วทันทีที่ได้ยิน

หากเขาสั่งให้คนอื่นๆ ออกไปจากห้องโถงนี้ นั่นหมายความว่าเขาจะต้องเผชิญหน้ากับจู้จื่อซานเพียงลำพัง ซึ่งเขาคิดว่ามันคงไม่ปลอดภัยสำหรับตัวเขาเป็นแน่

ประธานแห่งสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ร่วมมือกับผู้ฝึกฝนวิชามาร ฟังดูแล้วนั่นคงเป็นข่าวใหญ่ไม่น้อย

ดังนั้น นี่จึงดูเหมือนว่าจู้จื่อซานกำลังพยายามหลอกใช้เขาให้ทำงานสกปรก แล้วค่อยเข้าจับกุมเขาในภายหลัง เพื่อที่จู้จื่อซานจะได้รับความดีความชอบไปในท้ายที่สุด

“คุณจ้าง ฉันเกรงว่าคุณจะเข้าใจฉันผิด ที่ฉันขอความช่วยเหลือจากคุณนั่นก็เพราะว่าฉันไม่สะดวกที่จะกระทำมันด้วยตนเอง” จู้จื่อซานอธิบายด้วยรอยยิ้ม

“คุณไม่สามารถทำได้ด้วยตัวคุณเองรึ? เช่นนั้นแล้วทำไมคุณจึงไม่หาคนอื่นล่ะ? ผมหมายถึง มีผู้คนและตระกูลอีกมากมายในสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ไม่ใช่รึ? ทำไมคุณถึงต้องมาขอความช่วยเหลือจากผม? ใครจะรู้ว่าคุณกำลังวางแผนอะไรอยู่? คุณคิดว่าผมจะเชื่อคุณโดยปราศจากคำอธิบายอย่างงั้นหรือ? ผมว่าเราเลิกคุยเรื่องนี้กันจะดีกว่า!”

จ้างชิงตั้งใจแน่วแน่ว่าจะไม่ยอมทำงานสกปรกให้จู้จื่อซาน

สีหน้าของจู้จื่อซานขุ่นมัวเมื่อได้ยินคำพูดของจ้างชิง “คุณจ้าง คุณจะไม่ลองพิจารณามันดูอีกทีเลยหรือ?”

“ไม่ ผมขอปฏิเสธ แม้จะต้องถูกคุณทำลายล้างสำนักอสูรฟ้าในวันนี้ก็ตาม!”

เมื่อพูดจบ จ้างชิงก็เตรียมพร้อมการต่อสู้แล้ว