หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1158

“ถ้าหากฉันบอกคุณว่านี่เป็นคำสั่งล่ะ? คุณจะยังคงไม่เชื่อฟังใช่มั้ย?”

จู้จื่อซานค่อยๆ ยืนขึ้น ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นยะเยือก

“คำสั่ง?” จ้างชิงยิ้มเย้ย “ผมไม่ได้เป็นสมาชิกของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ ดังนั้นคุณจึงไม่มีสิทธิ์ที่จะมาสั่งผม”

“ไม่มีสิทธิ์รึ?”

จู้จื่อซานตอบกลับด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เขาจะค่อยๆ ดึงเอาเหรียญตราออกมาและวางลงตรงหน้าของจ้างชิง

ดวงตาของจ้างชิงเบิกกว้าง เขาตะลึงงันในทันทีที่ได้เห็นเหรียญตราตรงหน้าเขา

“นะ-นี่มัน...”

จ้างชิงอ้าปากค้างจนกรามแทบจะติดพื้น ในขณะที่เขากำลังจะพูดอะไรบางอย่างออกมา จู้จื่อซานก็ขัดจังหวะเขา

“สำนักอสูรฟ้าอยู่ในสถานที่ที่เป็นความลับเช่นนี้ คุณไม่สงสัยเลยหรือว่าฉันหามันเจอได้อย่างไร? คุณลองคิดดูสิ”

ท่าทีของจู้จื่อซานดูภาคภูมิใจและเย่อหยิ่งขณะที่เขาพูดต่อ “ทีนี้คุณจะทำตามคำสั่งฉันได้หรือยัง?”

“ครับท่าน” แม้ว่าเขายังไม่หายจากอาการตกใจ แต่จ้างชิงก็ก้มศีรษะลงและปฏิบัติตามคำสั่งของจู้จื่อซาน

“เยี่ยมมาก นี่คือข้อมูลของคนที่ฉันต้องการให้คุณไปฆ่า ไม่ว่าจะด้วยวิธีการใดหรือผลลัพธ์จะออกมาเป็นเช่นไร จงอย่าได้เอ่ยถึงชื่อของฉันเด็ดขาด จากนี้ก็ทำเหมือนกับว่าฉันไม่เคยได้มาที่นี่ คุณเข้าใจมั้ย?”

“เข้าใจแล้วครับ” จ้างชิงตอบกลับอย่างสุภาพนอบน้อม

หลังจากที่จู้จื่อซานจากไป จ้างชิงหยิบซองเอกสารขึ้นมา ภายในซองนั่นมีรูปของเฉินผิงอยู่!

จ้างชิงมองดูรูปใบนั้นอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะเก็บมันลงไปในซองอีกครั้ง ขณะนี้เขายังไม่หายจากการตกใจจากการเปิดเผยของจู้จื่อซานในครั้งนี้

ไม่มีใครหน้าไหนจะกล้าคิดว่า ประธานแห่งสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จะมีอีกตัวตนลับที่เก็บซ่อนเอาไว้

สภายุทธจักรต่างเต็มไปด้วยกระทู้และข้อความที่ว่าด้วยเรื่องของการตามหาที่อยู่ของเฉินผิง

ความรู้สึกอิจฉาก่อตัวในสายตาของผู้เป็นพ่อ “ถ้าแกมีความสามารถได้สักครึ่งหนึ่งของเฉินผิง ตระกูลของเราคงจะมีอนาคตที่สดใสกว่านี้”

“พ่อครับ ผมได้พยายามทำอย่างเต็มที่ที่สุดแล้ว!” ต่งเจียห่าวกลอกตาไปมาก่อนจะพูดต่อ “พูดตามตรง ตอนนี้ผมเองก็ไม่รู้ว่าเฉินผิงนั้นอยู่ที่ไหน ผมได้ลองพยายามตามหาในทุกที่แล้ว แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้เขากำลังซ่อนตัวอยู่ที่ไหนสักแห่ง และตอนนี้ก็มีผู้คนมากมายอย่างจะตามหาเขา”

“เอาล่ะ งั้นก็พยายามต่อไป ถ้าแกเจอตัวเขาเมื่อไหร่ จงพาตัวเขากลับมาที่บ้านของเรา ฉันมั่นใจว่าจะไม่มีใครหน้าไหนกล้าบุกรุกบ้านตระกูลต่งเพื่อเขาอย่างแน่นอน” ต่งลี่ฉวินกล่าวอย่างเย็นชา

“ตกลงครับ ผมจะลองออกไปตามหาเขาอีกครั้ง!” ต่งเจียห่าวพยักหน้ารับก่อนเดินจะออกไปจากห้องโถง

ทันทีที่ต่งเจียห่าวจากไป พ่อบ้านของตระกูลผู้ซึ่งยืนอยู่ด้านของต่งลี่ฉวินก็ก้มลงกระซิบอะไรบางอย่างกับเขา

ไม่ว่าจะเป็นเรื่องใดก็ตาม แต่สีหน้าของต่งลี่ฉวินก็ค่อยๆ เปลี่ยนไป “ดูเหมือนว่าข่าวนี้จะแพร่กระจายมาจากชายหนุ่มจากตระกูลหนิงสินะ”

"ใช่ครับ แม้ว่าหนิงจื้อจะใช้ชื่อปลอม แต่ผมก็ยังสืบหาความจริงมาได้ ผมยังรู้ด้วยอีกว่าเขาได้รับบาดเจ็บ และอาการบาดเจ็บน่าจะเกิดจากเฉินผิง ดูเหมือนว่าตระกูลหนิงจะล่วงรู้ถึงความลับของแก่นมังกรของเฉินผิงเป็นอย่างดีครับ”

พ่อบ้านพูดต่อ “ผมยังค้นพบอีกว่าเฉินผิง หนิงจื้อและกู่ไค่หยวน คหบดีแห่งแดนพายัพเคยไปที่เกาะสะกดมังกร เมื่อตระกูลกู่พังทลายลงและกู่ไค่หยวนก็เสียชีวิต ผมแน่ใจว่าที่หนิงจื้อเปิดเผยความลับนี้ให้โลกรู้ เพราะเขาไม่สามารถเอาชนะเฉินผิงได้ แรงจูงใจของเขาคือการทำให้เฉินผิงเป็นศัตรูกับทุกๆ คน เมื่อความสนใจของทุกคนพุ่งไปที่เฉินผิง หนิงจื้อก็จะมีโอกาสจัดการเฉินผิงได้ง่ายขึ้น”