เฉินผิงรู้ดีว่าเขาคงไม่มีทางกำจัดจ้างชิงลงได้ ถ้าสิงจวินไม่ได้ค้นพบความลับของพลังเวทย์ของอีกฝ่ายในตอนนั้น
“จิงตูเงียบสงบขึ้นมากในช่วงที่คุณไม่อยู่ครับคุณเฉิน แต่ต่งเจียห่าวจากตระกูลต่งมาหาคุณหลายครั้ง ผมสงสัยว่าเขาคงมีธุระสำคัญกับคุณ” จ้าวอู๋ฉีรายงานเฉินผิง
เฉินผิงขมวดคิ้วเล็กน้อยเมื่อได้ยินเช่นนั้น
“ทำไมต่งเจียห่าวถึงตามหาผม?”
เป็นไปได้ไหมว่าที่ต่งเจียห่าวมาหาฉันหลายต่อหลายครั้งก็เพราะมีเรื่องร้ายแรงเกิดขึ้น?
“ผมเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกันครับ แต่เขาบอกว่าให้โทรหาเขาหลังจากที่คุณกลับมาที่จิงตูแล้ว!” จ้าวอู๋ฉีตอบ
เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงจึงหยิบโทรศัพท์ออกมาและโทรหาเขา
ท้ายที่สุด เขาพบว่าต่งเจียห่าวนั้นเป็นคนที่น่านับถือ อีกทั้งชายคนนั้นยังเคยช่วยเขาไว้ ดังนั้นเขาจึงคิดว่าอีกฝ่ายอาจจะกำลังประสบปัญหาบางอย่าง จึงพยายามตามหาเขาอย่างเร่งด่วน
เมื่อตงเจียห่าวรับโทรศัพท์จากเฉินผิง เขาดีใจจนไม่อาจบรรยายได้ เขาบอกให้อีกฝ่ายรอเขาอยู่ที่กระทรวงยุติธรรมในขณะที่เขาจะรีบไปหาทันที
ในขณะนั้นเอง มีงานเลี้ยงใหญ่กำลังถูกจัดขึ้นที่บ้านตระกูลต่ง
ต่งลี่ฉวินกำลังนั่งรอเฉินผิงอย่างเงียบๆ ที่โซฟากลาง
“ท่านผู้เฒ่าต่ง การที่เฉินผิงได้สังหารผู้นำของสำนักอสูรฟ้าอย่างจ้างชิง เป็นเครื่องพิสูจน์ถึงความสามารถอันยอดเยี่ยมของเขา จะเกิดอะไรขึ้นถ้าหากว่าเขาขัดขืนการกักขังล่ะครับ?” ก่วนเจียพ่อบ้านของต่งลี่ฉวินกระซิบถาม
“ไม่ต้องห่วง เพราะฉันคิดเรื่องนี้มานานแล้ว!”
ต่งลี่ฉวินยิ้มมุมปากเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หยิบเม็ดยาที่ใสและสวยงามขึ้นมา
“นี่คืออะไรครับ ท่านผู้เฒ่าต่ง?” ก่วนเจียถามด้วยความสงสัย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...