ต่งเจียห่าวขับรถมาที่กระทรวงยุติธรรมเพื่อรับเฉินผิงเป็นการส่วนตัว
เขากอดเฉินผิงเอาไว้แน่นทันทีที่ได้พบ
“คุณนี่ช่างเหลือเชื่อจริงๆ ถึงขนาดฆ่าผู้นำของสำนักอสูรฟ้าได้ เฉินผิง! นับจากนี้ไป คุณคือคนที่โดดเด่นที่สุดในหมู่คนรุ่นใหม่ของทั่วทั้งยุทธภพในจิงตู!”
ดวงตาของต่งเจียห่าวฉายแววอิจฉา
เฉินผิงยิ้มรับก่อนจะพูด
“คุณชมผมเกินไปแล้ว ต่งเจียห่าว! ว่าแต่คุณมีเรื่องเร่งด่วนอะไรถึงได้ตามหาผม?”
“โอ้ ก็ไม่มีอะไรมาก คุณพ่อของผมท่านต้องการจะพบกับคุณ อีกทั้งในตอนนี้ผู้ฝึกยุทธ์ของตระกูลชั้นสูงต่างกำลังจับตาคุณอยู่ พ่อของผมเลยเชิญคุณมาที่บ้านของเราเพื่อที่จะได้หลบซ่อนตัวชั่วคราว” ต่งเจียห่าวกล่าว
“ได้โปรดฝากคำขอบคุณไปยังท่านผู้เฒ่าต่งด้วย แต่ผมคงไม่สามารถหลบหนีได้ตลอด และบางเรื่องเราก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงได้”
เฉินผิงไม่ต้องการหลบซ่อนตัวที่บ้านตระกูลต่ง เขาตั้งใจจะไปที่หุบเขายาเพื่อไปพบกับหลงอู่และคนอื่นๆ แล้วให้พวกเขาพาไปที่หมู่บ้านคนโฉด
วันปีใหม่ใกล้เข้ามาทุกที ดังนั้นเขาจึงวางแผนจะใช้พลังจากหมู่บ้านคนโฉดในการช่วยเหลือแม่ของเขาและซูอวี่ฉี หากเขาไม่สามารถทำมันได้ด้วยตัวของเขาเอง
แต่อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เขายังคงไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับพลังของหมู่บ้านคนโฉด
“พ่อของผมได้จัดงานเลี้ยงใหญ่ที่บ้าน ถ้าคุณไม่สะดวกที่จะอยู่ที่บ้านของเรา ไม่ทราบว่าคุณจะรังเกียจมั้ยที่จะมาทานอาหารกับพวกเราสักมื้อ? นั่นจะช่วยยืนยันความสัมพันธ์อันแน่นแฟ้นระหว่างคุณกับตระกูลต่งของเรา หากตระกูลชนชั้นสูงตระกูลใดคิดที่จะเป็นปฏิปักษ์กับคุณ อย่างน้อยพวกเขาจะต้องเกรงกลัวตระกูลต่งของเรา”
ต่งเจียห่าวพูดเชิญชวนเฉินผิง
เมื่อเห็นว่าชายผู้นี้พูดเชิญชวนเขาขนาดนี้ เขาจึงไม่กล้าปฏิเสธ นอกจากนี้ การทานอาหารเพียงมื้อคงไม่ทำให้เขาเสียเวลาเท่าไหร่นัก
จากนั้นเขาจึงขึ้นรถและเดินทางไปยังบ้านตระกูลต่งพร้อมกับต่งเจียห่าว
เมื่อพวกเขามาถึง ต่งลี่ฉวินเดินออกมาต้อนรับด้วยตัวเอง
“ฮ่าฮ่า ฉันได้ยินเจียห่าวพูดถึงคุณมานานแล้ว ในที่สุดฉันก็ได้พบกับคุณตัวเป็นๆ เสียที ฉันบอกได้เลยว่าคุณคู่ควรกับชื่อเสียงของคุณเป็นอย่างมาก ตอนนี้คุณมีชื่อเสียงมากเลยนะ คุณเฉิน!”
ต่งลี่ฉวินจับมือเฉินผิงอย่างสุภาพ
“คุณชมผมมากเกินไปแล้วครับ ผู้เฒ่าต่ง” เฉินผิงตอบด้วยรอยยิ้ม
พวกเขานั่งลงที่โต๊ะรับประทานอาหารซึ่งมีงานเลี้ยงรออยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...