หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1183

ต่งลี่ฉวินต้องการดึงเอาแก่นมังกรออกมาจากร่างกายของเฉินผิง

เฉินผิงเซถอยไปด้านหลัง ทันใดนั้นเขาตระหนักได้ว่า เขาไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีของต่งลี่ฉวินได้เลย

ฉันจะต้องมาตายที่นี่ ในวันนี้อย่างนั้นหรือ?

ใบหน้าของซูอวี่ฉี กู่หลิงเอ๋อร์ หลงอู่และคนอื่นๆ ต่างปรากฏขึ้นมาในจิตใจของเขา

เขาคิดถึงพ่อและแม่ที่เลี้ยงเขามา รวมไปถึงแม่ผู้ให้กำเนิด ผู้ซึ่งเขายังไม่เคยได้พบเจอ

ไม่ ฉันไม่สามารถตายได้ ฉันจะต้องไม่ตาย! เฉินผิงตะโกนร้องภายในจิตใจ

ทันใดนั้น มีแสงเจิดจ้าก็ส่องสว่างพวยพุ่งออกมาจากหน้าอกของเขา

เสียงคำรามของมังกรดังก้องอยู่ในอากาศ ก่อนที่มังกรสีทองจะออกมาจากร่างกายของเขาและพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

พลังออร่าขนาดมหึมาเข้าล้อมรอบร่างของเฉินผิงเอาไว้

ต่งลี่ฉวินผงะถอยหลังไปชั่วขณะ เมื่อแรงจากพลังออร่าพุ่งปะทะใส่เขา

เขามองไปที่มังกรสีทองที่โผล่ออกมาจากร่างกายของเฉินผิงด้วยความประหลาดใจอย่างมาก

“นี่มัน...”

ดวงตาของต่งลี่ฉวินเบิกโพลงด้วยความตกตะลึง เพราะเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

มังกรสีทองลอยหมุนวนอยู่เหนือศีรษะของเฉินผิง ก่อนจะเข้ามาปกคลุมร่างกายของเขาและแปลงกายเป็นชุดเกราะสีทอง

พลังมากมายพวยพุ่งออกมาจากชุดเกราะและไหลเข้าสู่ร่างกายของเฉินผิงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ต่งลี่ฉวินรีบตั้งสติของเขากลับมาสู่ความเป็นจริง เขารู้ดีว่าไม่สามารถปล่อยให้เฉินผิงหนีรอดไปได้เด็ดขาดในวันนี้ มิฉะนั้น ตระกูลต่งอาจต้องเผชิญหน้ากับความเสี่ยงที่จะถูกกำจัดไปในอนาคต หากเฉินผิงมีเวลามากพอในการควบคุมพลังและความสามารถของเขา

“ลงนรกซะเถอะ!”

ต่งลี่ฉวินใช้วิชาเพลงดาบขณะที่กวัดแกว่งดาบยาวที่อยู่ในมือของเขา ก่อนจะปรากฏดาบบุปผาขึ้นมาจำนวนนับไม่ถ้วน

ทุกดาบบุปผาที่ผลิบานเต็มไปด้วยพลังแห่งสวรรค์และปฐพี ดาบบุปผาลอยเข้าหาเฉินผิงราวกับเครื่องพันธนาการ

เมื่อเห็นดังนั้น เฉินผิงจึงเหวี่ยงกระบี่พิฆาตมังกรที่อยู่ในมือของเขา

ตู้ม!

หลังจากเสียงระเบิดที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง บ้านตระกุลต่งก็ค่อยๆ พังทลายลง

เมื่อกี้มันคืออะไรกัน?