หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1183

ต่งลี่ฉวินต้องการดึงเอาแก่นมังกรออกมาจากร่างกายของเฉินผิง

เฉินผิงเซถอยไปด้านหลัง ทันใดนั้นเขาตระหนักได้ว่า เขาไม่สามารถหลบเลี่ยงการโจมตีของต่งลี่ฉวินได้เลย

ฉันจะต้องมาตายที่นี่ ในวันนี้อย่างนั้นหรือ?

ใบหน้าของซูอวี่ฉี กู่หลิงเอ๋อร์ หลงอู่และคนอื่นๆ ต่างปรากฏขึ้นมาในจิตใจของเขา

เขาคิดถึงพ่อและแม่ที่เลี้ยงเขามา รวมไปถึงแม่ผู้ให้กำเนิด ผู้ซึ่งเขายังไม่เคยได้พบเจอ

ไม่ ฉันไม่สามารถตายได้ ฉันจะต้องไม่ตาย! เฉินผิงตะโกนร้องภายในจิตใจ

ทันใดนั้น มีแสงเจิดจ้าก็ส่องสว่างพวยพุ่งออกมาจากหน้าอกของเขา

เสียงคำรามของมังกรดังก้องอยู่ในอากาศ ก่อนที่มังกรสีทองจะออกมาจากร่างกายของเขาและพุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า

พลังออร่าขนาดมหึมาเข้าล้อมรอบร่างของเฉินผิงเอาไว้

ต่งลี่ฉวินผงะถอยหลังไปชั่วขณะ เมื่อแรงจากพลังออร่าพุ่งปะทะใส่เขา

เขามองไปที่มังกรสีทองที่โผล่ออกมาจากร่างกายของเฉินผิงด้วยความประหลาดใจอย่างมาก

“นี่มัน...”

ดวงตาของต่งลี่ฉวินเบิกโพลงด้วยความตกตะลึง เพราะเขาไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน

มังกรสีทองลอยหมุนวนอยู่เหนือศีรษะของเฉินผิง ก่อนจะเข้ามาปกคลุมร่างกายของเขาและแปลงกายเป็นชุดเกราะสีทอง

พลังมากมายพวยพุ่งออกมาจากชุดเกราะและไหลเข้าสู่ร่างกายของเฉินผิงอย่างไม่มีที่สิ้นสุด

ต่งลี่ฉวินรีบตั้งสติของเขากลับมาสู่ความเป็นจริง เขารู้ดีว่าไม่สามารถปล่อยให้เฉินผิงหนีรอดไปได้เด็ดขาดในวันนี้ มิฉะนั้น ตระกูลต่งอาจต้องเผชิญหน้ากับความเสี่ยงที่จะถูกกำจัดไปในอนาคต หากเฉินผิงมีเวลามากพอในการควบคุมพลังและความสามารถของเขา

“ลงนรกซะเถอะ!”

ต่งลี่ฉวินใช้วิชาเพลงดาบขณะที่กวัดแกว่งดาบยาวที่อยู่ในมือของเขา ก่อนจะปรากฏดาบบุปผาขึ้นมาจำนวนนับไม่ถ้วน

ทุกดาบบุปผาที่ผลิบานเต็มไปด้วยพลังแห่งสวรรค์และปฐพี ดาบบุปผาลอยเข้าหาเฉินผิงราวกับเครื่องพันธนาการ

เมื่อเห็นดังนั้น เฉินผิงจึงเหวี่ยงกระบี่พิฆาตมังกรที่อยู่ในมือของเขา

ตู้ม!

หลังจากเสียงระเบิดที่ดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง บ้านตระกุลต่งก็ค่อยๆ พังทลายลง

เมื่อกี้มันคืออะไรกัน?

ด้วยความสามารถของต่งลี่ฉวิน เขาสามารถบอกได้ทันทีว่าสิ่งที่เขาเห็นเมื่อครู่นั้นไม่ใช่ภาพลวงตา แต่มันเป็นมังกรสีทองจริงๆ

เพียงชั่วพริบตา เฉินผิงและต่งลี่ฉวินต่างประมือกันไปกว่าร้อยกระบวนท่า แต่ก็ยังไม่สามารถบอกได้ว่าใครจะเป็นผู้ชนะ

แต่อย่างไรก็ตาม พลังออร่าของเฉินผิงเริ่มสั่นคลอนลงเรื่อยๆ เห็นได้ชัดว่าความแตกต่างระหว่างอันดับเป็นเรื่องยากที่จะฝ่าฝืน แม้จะมีการปรากฎตัวของมังกรสีทองเข้าช่วยเหลือก็ตาม แต่เฉินผิงก็ทำได้เพียงแค่ยืดระยะเวลาการต่อสู้ออกไปเพียงเล็กน้อยเท่านั้น

ต่งลี่ฉวินยิ้มออกมาทันที เมื่อเขาสัมผัสถึงแรงกระตุ้นของเฉินผิงที่ค่อยๆ ลดลง

ต่งลี่ฉวินใช้วิชากรงเล็บมังกรและเล็งมันไปที่หน้าอกของเฉินผิง เพื่อพยายามดึงเอาแก่นมังกรออกมาจากอีกฝ่าย

เฉินผิงกระโดดถอยหลังทันที แต่ทว่าต่งลี่ฉวินก็ยังสามารถดึงผิวหนังหน้าอกบางส่วนของเขาออกมาได้

บาดแผลและเลือดที่ไหลออกมาที่หน้าอกของเฉินผิงช่างดูน่ากลัว แต่อาการบาดเจ็บนั้นถือว่าเล็กน้อย สำหรับเขาแล้วมันไม่ต่างจากยุงกัดเท่านั้น

ร่างเกราะทองคำของเฉินผิงได้หายไปนานแล้ว ดังนั้นเขาจึงต้องทนรับอาการบาดเจ็บเหล่านั้นด้วยร่างกายที่แข็งแกร่งของเขาเพียงเท่านั้น

แม้ว่าผิวหนังและกระดูกของเขาจะทนทานเพียงใด แต่เฉินผิงก็ไม่อาจหลีกเลี่ยงการถูกทุบจนแหลกเป็นชิ้นๆ เมื่อต้องเผชิญกับพลังที่แข็งแกร่งเช่นนั้น

“บัดซบเอ้ย แต่ฉันต้องยอมรับเลยว่าคุณช่างยอดเยี่ยม คุณถือเป็นคนแรกในหมู่คนรุ่นใหม่ที่สามารถต่อกรกับฉันได้นานขนาดนี้ ไม่ว่ายังไง วันนี้ฉันคงไม่สามารถจะปล่อยคุณหนีรอดไปได้หรอกนะ”

เมื่อพูดจบ ร่างกายของต่งลี่ฉวินก็ค่อยๆ ขยายใหญ่ขึ้น ร่างกายของเขาค่อยๆ สูงขึ้นและใหญ่ขึ้น เขาโบกมือของเขาอย่างรวดเร็ว เจดีย์ขนาดมหึมาก็ปรากฏขึ้นกลางอากาศ