ลูกน้องของหลัวเสียงก็เข้าร่วมการต่อสู้ด้วย
ทั้งสองฝ่ายต่างเข้าต่อสู้กันอย่างดุเดือด
แม้ว่าคนของหนิงจื้อจะมีจำนวนมากกว่า แต่หลัวเสียงก็แข็งแกร่งขณะที่เขาเหวี่ยงหมัดออกไป
ในตอนนี้ไม่สามารถจะตัดสินได้ว่าใครจะเป็นฝ่ายที่ได้รับชัยชนะ
เมื่อมองดูสถานการณ์ที่เกิดกับเขาก่อนหน้านี้ เฉินผิงจึงเลือกที่จะหันหลังแล้วหนีไปอย่างไม่ลังเล
ไม่ว่าใครก็ตามที่เป็นฝ่ายชนะในศึกครั้งนี้ มันก็ไม่เกี่ยวข้องอะไรกับเขา
เฉินผิงหลบหนีเข้าไปในหุบเขายาอย่างรวดเร็ว
หลงอู่ ซูฉางเซิงและคนอื่นๆ ต่างตกใจที่ได้เห็นเฉินผิงในสภาพที่บอบช้ำเช่นนี้
“เฉินผิง เกิดอะไรขึ้น? คุณบาดเจ็บหรือเปล่า?”
นับเป็นเวลาร่วมเดือนหลังจากที่กู่หลิงเอ๋อร์ได้เจอกับเฉินผิงครั้งสุดท้าย เมื่อเธอได้เห็นเฉินผิงอยู่ในสภาพที่สะบักสะบอมเช่นนี้ จึงรู้สึกปวดร้าวใจยิ่งนัก
“ผมสบายดี ผมแค่เหนื่อยนิดหน่อยเท่านั้น!” เฉินผิงยิ้มและพูดออกมา
ซูฉางเซิงรีบนำยารวมปราณและสมุนไพรต่างๆ มารักษาอาการบาดเจ็บของเฉินผิง
“เฉินผิง การฆ่ากั๋วเว่ยและเรื่องต่างๆ ที่เกิดขึ้นเกี่ยวกับจ้างชิงแห่งสำนักอสูรฟ้าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า?” หลงอู่เอ่ยถามเฉินผิง
นอกจากนี้ เรื่องราวทั้งหมดเกิดขึ้นหลังจากที่เฉินผิงได้ออกจากหุบเขายา แม้ข่าวที่ถูกแชร์ในสภาจะมีความคล้ายคลึงกัน แต่พวกมันล้วนเป็นข่าวที่น่าตกใจ
ดังนั้น หลงอู่จึงต้องการคำยืนยันจากปากของเฉินผิง
“เป็นเรื่องจริงครับ!” เฉินผิงพยักหน้า
เมื่อได้ยินคำยืนยันจากปากของเฉินผิง หลงอู่ก็เริ่มรู้สึกเป็นกังวล
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...