“ฆ่ามันเลย เอาให้ตาย...”
ฟู่เหว่ยที่ถูกเฉินผิงตบกระเด็นยกมือขึ้นกุมหน้า พลางร้องคำรามอย่างเหี้ยมโหด!
เซียวเหล่ยที่อยู่บนเวทียกมุมปากขึ้นแสดงรอยยิ้มที่เลือดเย็น!
ทุกคนต่างมองเฉินผิงอย่างขบขัน ไม่มีใครสงสารหรือยื่นมือเข้ามาช่วยเขาเลย!
ใบหน้าของเฉินผิงที่กำลังถูกคนนับสิบรุมล้อมได้เผยรอยยิ้มเย้ยหยันขึ้น เขายกเท้ามาด้านหน้าและกระทืบลงไปทันที
ตูม...
แรงกระทืบหนักหน่วงราวพสุธากัมปนาท สะเทือนเลือนลั่นไปทั่วทั้งห้องจัดเลี้ยง
เสียงร้องของพวกลิ่วล้อทั้งสิบกว่าคนดังขึ้น จากนั้นต่างก็กระเด็นลอยไปคนละทิศละทาง โต๊ะเก้าอี้โดยรอบถูกกระแทกจนแตกกระจัดกระจาย สภาพในงานตอนนี้เละเทะไปหมด!
เวลานี้ แขกเหรื่อในงานต่างตกตะลึง!
เมื่อชายหัวล้านเห็นลูกน้องนอนเรียงรายอยู่บนพื้น ความรู้สึกเย็นวาบขึ้นผุดไล่ขึ้นมาจากเท้า!
ที่ข้างเวทีเวลานี้ ชายวัยกลางคนแต่งตัวภูมิฐานผู้หนึ่งได้ขมวดคิ้วแน่นแล้ว
เขาผู้นี้ก็คือเซียวเหยียน ผู้นำแห่งตระกูลเซียว ซึ่งก็คือบิดาของเซียวเหล่ย วันนี้เป็นวันมงคลของบุตรชาย แน่นอนว่า เขาจะต้องอยู่ด้วย!
เหตุการณ์เมื่อสักครู่ที่เฉินผิงจัดการกับลิ่วล้อทั้งสิบกว่านาย ได้ตกอยู่ในสายตาของเซียวเหยียนแล้ว
เขาเองก็เป็นผู้ฝึกยุทธ์คนหนึ่ง จึงดูออกว่าฝีมือของเฉินผิงนั้นไม่ธรรมดา
เซียวเหล่ยบนเวทีขมวดคิ้วขึ้นเมื่อได้เห็นเหตุการณ์ “บัดซบ ไม่ได้เรื่องทั้งนั้น”
สิ้นเสียงคำราม เซียวเหล่ยก้าวลงจากเวที
“ที่รักคะ...”
เกิ่งซานซานรีบวิ่งตามลงไปด้วย
“เหล่ยเอ๋อร์ อย่าหุนหันพลันแล่น...”
เวลานี้ เซียวเหยียนที่นั่งเงียบอยู่ข้างเวทีมาโดยตลอดก็รีบวิ่งเข้าไป เขากลัวว่าลูกชายจะเสียเปรียบ
“เกิดอะไรขึ้น เกิดอะไรขึ้น...”
พนักงานรักษาความปลอดภัยของโรงแรมนับสิบถือไม้กระบองเข้ามา
โรงแรมฟู่เหาดำเนินกิจการมาห้าหกปีแล้ว ยังไม่เคยเห็นใครกล้าก่อเรื่องวุ่นวายที่นี่ โรงแรมฟู่เหาแห่งนี้เป็นทรัพย์สินของตระกูลซู ซึ่งอภิมหาเศรษฐีอันดับต้นๆ ในหงเฉิงเชียวนะ
ยิ่งไปกว่านั้น นี่เป็นงานแต่งงานของคุณชายใหญ่แห่งตระกูลเซียว ว่ากันถึงความแข็งแกร่งของตระกูลเซียวก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าตระกูลซูเท่าใดนัก ในช่วงเวลาสำคัญนี้ ใครกันที่กล้ามาก่อเรื่องวุ่นวายที่นี่ เบื่อชีวิตแล้วหรืออย่างไรกัน
…………
ณ ห้องวีไอพีชั้นสาม ซูเหวินจงขมวดคิ้วขึ้นหลังจากได้ยินเสียงโครมครามที่ชั้นล่าง
ผู้จัดการโรงแรมรีบร้อนเข้ามาพร้อมด้วยใบหน้าชุ่มเหงื่อ
“ข้างล่างเกิดอะไรขึ้น”
ซูเหวินจงถามอย่างหงุดหงิด
“ประธานซูครับ มีคนมาก่อความวุ่นวายในงานแต่งงานของตระกูลเซียวครับ ทั้งทำร้ายคน แล้วยังทำลายข้าวของด้วยครับ”
ผู้จัดการโรงแรมรีบรายงาน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...