หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1206

แม้ว่าหลัวจินจั่วจะทำหน้าเหยียดหยาม แต่ร่างกายของเขาก็เปล่งรัศมีอันน่าสะพรึงออกมาอย่างต่อเนื่อง เขารู้สึกได้ว่าพลังของฝ่ามือพิฆาตวิญญาณของติงปู้เอ้อร์นั้นเกินคำบรรยาย

หลัวจินจั่วจู่โจมก่อนด้วยการตะโกนแล้วกระแทกฝ่ามือของเขาออกไป

เปรี้ยง!

เมื่อได้ยินเสียงนั้น ทุกคนอดไม่ได้ที่จะนึกถึงเสียงอันแสบแก้วหูและรัศมีที่มหาศาลของเกลียวคลื่น

ปัง!

ฝ่ามือของทั้งคู่ปะทะกันอีกครั้ง

ติงปู้เอ้อร์คำรามด้วยความโกรธเกรี้ยว “แกไปเอาความมั่นใจมาจากไหนถึงกล้าต่อกรกับฝ่ามือพิฆาตวิญญาณของฉัน! แกคงอยากตายมากสินะ!”

ใบหน้าของติงปู้เอ้อร์ฉายแววแห่งชัยชนะเมื่อเขาสังเกตเห็นว่าหลัวจินจั่วสู้กับเขาด้วยฝ่ามือของตนเอง ฮ่า! ฝ่ามือพิฆาตวิญญาณของฉันมีพิษร้ายแรง และมีพลังพิษไหลวนอยู่บนฝ่ามือของฉัน หลัวจินจั่วกำลังขุดหลุมฝังศพตัวเองอย่างไม่อาจเลี่ยงได้ด้วยการสวนกลับท่าโจมตีของฉันด้วยฝ่ามือของเขา!

อย่างไรก็ตาม หลังจากนั้นไม่นาน ติงปู้เอ้อร์ก็ต้องตกใจเมื่อสัมผัสได้ว่ามีพลังซ้อนกันสามชั้นจากกระบวนท่าของหลัวจินจั่ว แต่ละชั้นมีพลังมากกว่าชั้นก่อนหน้า!

ชั้นแรกสะท้อนพลังของฝ่ามือพิฆาตวิญญาณของเขาภายในไม่กี่วินาที ในขณะที่ชั้นที่สองส่งพลังพิษย้อนกลับไปหาติงปู้เอ้อร์ ชั้นที่สามทะลุผ่านเส้นเลือดในแขนของเขาอย่างน่าเหลือเชื่อจนเกิดการระเบิดเสียงดังตามมา

ตูม!

หลังเกิดเสียงดังสนั่น แขนของติงปู้เอ้อร์ก็กลายเป็นสีดำทันที! เขาถูกเหวี่ยงออกไปด้วยแรงมหาศาล

อั่ก!

เลือดเต็มคำพุ่งออกมาจากปากของติงปู้เอ้อร์ตอนขณะที่เขายังลอยอยู่กลางอากาศ เห็นได้ชัดว่าเขาได้รับบาดเจ็บภายในและหลัวจินจั่วมีฝีมือเหนือกว่าเขา!

ติงปู้ซือที่กำลังสู้อยู่กับคนอื่นๆ เหลือบเห็นว่าติงปู้เอ้อร์ได้รับบาดเจ็บ เขาจึงเข้าพุ่งไปหาเพื่อช่วยพยุงให้ลุกขึ้น “ปู้เอ้อร์!”

“ปู้ซือ ฉันไม่เป็นไร ของแค่นี้ฆ่าฉันไม่ได้หรอก!” ติงปู้เอ้อร์เช็ดคราบเลือดออกจากมุมปาก