หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 121

เพี้ยะ!

ชุยจื้อหย่วนเพิ่งจะเปิดปาก ก็ถูกเฉินผิงตบอีกหนึ่งที

“เฉินผิง…”

เพี้ยะ!

“ฉัน…”

เพี้ยะ!

จนถึงสุดท้าย แค่ชุยจื้อหย่วนเปิดปาก เฉินผิงก็จะตบเขาหนึ่งที จนหน้าบวมอย่างกับหมู!

ชุยจื้อหย่วนกลัว มองเฉินผิงอย่างหวาดกลัว แต่ก็ไม่กล้าที่จะเปิดปากอีก!

ส่วนคนอื่นๆ เองก็มองเฉินผิงอย่างหวาดกลัว ไม่มีใครกล้าที่จะพูดอะไร ส่วนหวังหลานหลานเองก็นั่งลงด้วยตัวที่สั่นเทา ริมฝีปากเองก็สั่น ไม่กล้าที่จะพูดอะไรอีก เธอกลัวว่าเฉินผิงจะตบเธอ!

แต่สายตาของทุกคนมองไปที่สิงจวิน ผู้เป็นผู้จัดการของบริษัท ตอนนี้พนักงานตบหน้าผู้จัดการแผนกต่อหน้าทุกคน เรื่องแบบนี้จะต้องเป็นเรื่องที่เลวร้ายมากแน่ๆ ทุกคนต่างอยากจะดูว่าสิงจวินจะจัดการยังไง!

แต่เหนือความคาดหมายของทุกคน สีหน้าสิงจวินอึมครึม แต่กลับไม่พูดอะไรสักคำ บรรยากาศในห้องจัดเลี้ยงจึงอึดอัดและเงียบงันขึ้นมา!

“เสิร์ฟอาหารเถอะ…ทั้งสองคนพูดให้น้อยๆ หน่อย…”

หลังจากที่เงียบไปสองสามนาที ในที่สุดสิงจวินก็เอ่ยปากพูด!

สิงจวินที่อยู่ๆ ก็เอ่ยปากพูด ทำให้ทุกคนรู้สึกแปลกใจ พวกเขาไม่เข้าใจว่าเรื่องมาถึงขนาดนี้แล้ว ทำไมสิงจวินยังให้เฉินผิงอยู่กินข้าว ควรจะไล่เขาออก แล้วให้เขาไสหัวไปทันทีสิ!

หรือว่าเฉินผิงคนนี้จะมีความสัมพันธ์อะไรกับสิงจวินจริงๆ

เป็นไปไม่ได้!

ท่าทีของเฉินผิงที่พูดกับสิงจวินเมื่อกี้นี้ สองคนนี้ไม่เหมือนจะเป็นเพื่อนกันชัดๆ!

ทุกคนรู้สึกงงอย่างมาก ไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเฉินผิงเอาความกล้ามาจากไหน กล้าไปตบชุยจื้อหย่วน ส่วนสิงจวินเองก็ไม่สนใจ!

ส่วนซุนเสี่ยวเหมิงนั้นก็นวดหน้าให้ชุยจื้อหย่วนอยู่ตลอด นัยน์ตาที่เต็มไปด้วยไฟโทสะจ้องมองไปที่เฉินผิง!

ไม่นาน พนักงานเสิร์ฟหลายคนก็เดินมาพร้อมกับอาหารที่วิจิตรบรรจง!

แต่ละเมนูนั้นราคาแพงทั้งนั้น แค่ดูก็รู้สึกอยากอาหารขึ้นมา!