หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1212

แสงสว่างปกคลุมร่างของหนิงจื้อ เขารู้ว่าเฉินผิงได้กางวงแหวนอาคมไว้รอบหอสะกดมาร

ขณะที่เขาเดินไปยังหอคอยอย่างระมัดระวัง สายฟ้าก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า

ตูม!

หลุมขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นต่อหน้าหนิงจื้อ ตามมาด้วยเสียงระเบิดดังสนั่น

โชคดีที่หนิงจื้อหลบการโจมตีได้ทันท่วงที มิฉะนั้นเขาคงถูกสายฟ้าฟาดเข้าให้

“บ้าจริง เขาวางวงแหวนกับดักสังหารเอาไว้รอบๆ หอคอย โชคดีที่ฉันเตรียมใจไว้แล้ว!” หนิงจื้อสบถเมื่อเห็นหลุมลึกที่อยู่ตรงหน้า

ฝ่ามือของเขาเริ่มส่องแสง จากนั้นเขาก็ปล่อยหมัดไปข้างหน้า

ครืน!

พลังในพื้นที่ข้างหน้าเขาเริ่มผันผวน และวงแหวนกับดักสังหารของเฉินผิงก็ถูกเผยออกมา

สายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนส่องประกายภายในกับดักแห่งความตาย

“เป็นการสร้างวงแหวนกับดักสังหารที่น่าทึ่งจริงๆ!” หนิงจื้อจ้องมองที่กับดักด้วยสายตาจริงจัง

เขาไม่ได้คิดจะยอมถอย เพราะหอคอยสะกดวิญญาณอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว

"พวกแกกำลังรออะไรกันอยู่? ทำลายกับดักนั่นได้แล้ว!” หนิงจื้อออกคำสั่ง

ยอดฝีมือของตระกูลหนิงก้าวไปข้างหน้าและปลดปล่อยพลังลมปราณทั้งหมดของพวกเขา

ตูม!

วงแหวนกับดักสังหารของเฉินผิงแตกกระจายเป็นล้านเสี่ยง ตามด้วยเสียงระเบิดดังก้องราวกับว่ากับดักนั้นเป็นกระจก

พวกเขาเป็นกึ่งเจ้ายุทธ์ ดังนั้นวงแหวนกับดักจึงไม่อาจใช้รับมือกับพวกเขาได้!

ริมฝีปากของหนิงจื้อเหยียดยิ้ม เมื่อเขาเห็นว่ากับดักมรณะถูกทำลาย

“แค่นี้หยุดฉันไม่ได้หรอก!”

เขาเดินไปที่หอคอยสะกดมารและเตะเข้าที่ประตู

กระนั้นลูกเตะของเขาก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับประตูของหอสะกดมาร

มีแสงวูบวาบปรากฏขึ้นที่ประตู จากนั้นหนิงจื้อก็กระเด็นไปด้านหลัง