แสงสว่างปกคลุมร่างของหนิงจื้อ เขารู้ว่าเฉินผิงได้กางวงแหวนอาคมไว้รอบหอสะกดมาร
ขณะที่เขาเดินไปยังหอคอยอย่างระมัดระวัง สายฟ้าก็ปรากฏขึ้นบนท้องฟ้า
ตูม!
หลุมขนาดใหญ่ก่อตัวขึ้นต่อหน้าหนิงจื้อ ตามมาด้วยเสียงระเบิดดังสนั่น
โชคดีที่หนิงจื้อหลบการโจมตีได้ทันท่วงที มิฉะนั้นเขาคงถูกสายฟ้าฟาดเข้าให้
“บ้าจริง เขาวางวงแหวนกับดักสังหารเอาไว้รอบๆ หอคอย โชคดีที่ฉันเตรียมใจไว้แล้ว!” หนิงจื้อสบถเมื่อเห็นหลุมลึกที่อยู่ตรงหน้า
ฝ่ามือของเขาเริ่มส่องแสง จากนั้นเขาก็ปล่อยหมัดไปข้างหน้า
ครืน!
พลังในพื้นที่ข้างหน้าเขาเริ่มผันผวน และวงแหวนกับดักสังหารของเฉินผิงก็ถูกเผยออกมา
สายฟ้าจำนวนนับไม่ถ้วนส่องประกายภายในกับดักแห่งความตาย
“เป็นการสร้างวงแหวนกับดักสังหารที่น่าทึ่งจริงๆ!” หนิงจื้อจ้องมองที่กับดักด้วยสายตาจริงจัง
เขาไม่ได้คิดจะยอมถอย เพราะหอคอยสะกดวิญญาณอยู่ตรงหน้าเขาแล้ว
"พวกแกกำลังรออะไรกันอยู่? ทำลายกับดักนั่นได้แล้ว!” หนิงจื้อออกคำสั่ง
ยอดฝีมือของตระกูลหนิงก้าวไปข้างหน้าและปลดปล่อยพลังลมปราณทั้งหมดของพวกเขา
ตูม!
วงแหวนกับดักสังหารของเฉินผิงแตกกระจายเป็นล้านเสี่ยง ตามด้วยเสียงระเบิดดังก้องราวกับว่ากับดักนั้นเป็นกระจก
พวกเขาเป็นกึ่งเจ้ายุทธ์ ดังนั้นวงแหวนกับดักจึงไม่อาจใช้รับมือกับพวกเขาได้!
ริมฝีปากของหนิงจื้อเหยียดยิ้ม เมื่อเขาเห็นว่ากับดักมรณะถูกทำลาย
“แค่นี้หยุดฉันไม่ได้หรอก!”
เขาเดินไปที่หอคอยสะกดมารและเตะเข้าที่ประตู
กระนั้นลูกเตะของเขาก็ไม่ได้สร้างความเสียหายให้กับประตูของหอสะกดมาร
มีแสงวูบวาบปรากฏขึ้นที่ประตู จากนั้นหนิงจื้อก็กระเด็นไปด้านหลัง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...