“ชายหนุ่มจากตระกูลหนิงนั้นใจกล้าพอที่จะทำลายหมู่บ้านคนโฉดและจับสี่คนโฉดเป็นตัวประกัน”
“เขาถนัดใช้เล่ห์เหลี่ยมเหมือนเช่นเคย ครั้งนี้เขาสามารถเก็บเกี่ยวผลประโยชน์จากการต่อสู้ระหว่างหมู่บ้านคนโฉดและยุทธภพแห่งโม่เป่ยได้”
“ตระกูลหนิงเป็นศัตรูกับหมู่บ้านคนโฉดงั้นเหรอ? ทำไมหนิงจื้อถึงได้ทำตัวโหดเหี้ยมแบบนี้?”
“ทั้งหมดเป็นเพราะเฉินผิง ฉันได้ยินมาว่าหนิงจื้อมีความแค้นกับเฉินผิง”
"จริงเหรอ? เรื่องนี้ฉันไม่รู้ เรื่องภายในมีมากกว่าที่เห็นจากภายนอกสินะ”
ผู้คนในยุทธภพต่างพากันพูดถึงเรื่องนี้
อย่างไรก็ตาม มีเพียงไม่กี่คนที่รู้ความจริง ส่วนใหญ่ทำได้เพียงคาดเดา
ทุกอย่างเป็นแผนของหนิงจื้อ
ส่วนคนที่รู้ความจริงก็ตายไปแล้ว
อย่างไรก็ตาม ชื่อของหนิงจื้อก็ได้รับการยอมรับในยุทธภพหลังจากเหตุการณ์นี้
ในไม่ช้าเขาก็ติดอันดับบนบอร์ดยอดฝีมือ
ในขณะเดียวกัน คุณชี่กำลังอ่านกระทู้ในสภาที่ห้องทำงานของเขา เขาพึมพำ “ตระกูลหนิง หนิงจื้อ…”
"คุณชี่ครับ หมู่บ้านคนโฉดถูกทำลายโดยตระกูลหนิงและสี่คนโฉดถูกจับเป็นตัวประกัน พวกเขาอาจมีชื่อเสียงไม่ดีนัก แต่พวกเขาไม่เคยทำอะไรผิด เราควรตักเตือนตระกูลหนิงเรื่องการฉวยโอกาสจากสภาพที่อ่อนแอของหมู่บ้านคนโฉดหรือไม่ครับ? จ้าวอู๋ฉีถาม
เขาอยู่ข้างเฉินผิง ตระกูลหนิงใช้ประโยชน์จากสภาพอ่อนแอของหมู่บ้านคนโฉดและโจมตีพวกเขาขณะที่กำลังปกป้องเฉินผิง จ้าวอู๋ฉีจึงต้องการช่วยเหลือพวกเขา
แต่กระนั้นตระกูลหนิงมักจะเมินเฉยเขา เพราะเขาเป็นเพียงนายพลแห่งกระทรวงยุติธรรม พวกตระกูลที่ทรงอิทธิพลจะฟังคำพูดของคุณชี่เท่านั้น
คุณชี่ยังคงอ่านข้อความในกระทู้ต่อไปโดยไม่สนใจเขาพลางพึมพำ “ตระกูลหนิง หนิงจื้อ หนิง... ฉันไม่เคยสนใจชายหนุ่มคนนี้มาก่อน นี่คงเป็นแค่การเริ่มต้น ไม่ช้าผู้คนจะกระสับกระส่ายและเริ่มลงมือ หนิงจื้อเป็นคนแรก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...