หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1223

"ถ้างั้นก็ไปลงนรกซะ!"

หนิงจื้อจะไม่มัวมาเสียเวลากับเฉินผิงอีกต่อไป

เขาแตะเบาๆ ที่หน้าผากของเขา ป้ายแก่นโลหิตหยดหนึ่งลงบนฉิ่งวิเศษ

ชั่ววินาทีต่อมา ก็เกิดแสงระเบิดออกมาจากฉิ่งวิเศษที่หน้าตาดูธรรมดา จากนั้นคลื่นแห่งเจตจำนงสังหารอันน่าสะพรึงกลัวก็หลั่งไหลออกมา

เมื่อเฉินผิงสัมผัสได้ถึงเจตจำนงสังหารที่แผ่ขยายออกไป เขาก็กัดฟันแล้วเพิ่มพลังมังกรขึ้นจนถึงขีดสุด

เขาไม่กล้ารับมือกับของวิเศษชิ้นนั้นอย่างไม่ระมัดระวัง

หนิงจื้อฉีกยิ้มเมื่อเห็นการตอบสนองของเฉินผิง “ไร้ประโยชน์ พลังของคุณเทียบฉิ่งวิเศษไม่ได้หรอก!”

แล้วหนิงจื้อก็ขว้างฉิ่งวิเศษใส่เฉินผิง

ขณะลอยอยู่กลางอากาศ ฉิ่งวิเศษก็ขยายใหญ่ขึ้น มีลำแสงเล็ดรอดออกมาจากฉิ่งและสาดส่องไปที่เฉินผิง

ทุกคนมองดูด้วยตาที่เบิกกว้างในระหว่างที่เจตจำนงสังหารของฉิ่งวิเศษแผ่ไปทั่วห้อง

เฉินผิงกัดฟัน เมื่อเห็นฉิ่งวิเศษลอยเข้ามาเขาก็ชกออกไป

“หมัดเซิ่งกวง!”

ลำแสงสีทองพุ่งออกมาจากกำปั้นของเฉินผิงและชนเข้ากับฉิ่งวิเศษ

น่าเสียดายที่หมัดนั้นไม่ส่งผลใดๆ กับฉิ่งวิเศษเลย

เปรี้ยง!

ฉิ่งวิเศษหล่นลงใส่เฉินผิงและขังเขาไว้ข้างใน

ร่างของเฉินผิงในฉิ่งวิเศษถูกระดมโจมตีจนเกิดรอยช้ำทั่วทั้งร่าง

“สมบัติของตระกูลหนิงนั้นช่างน่าเหลือเชื่อ เฉินผิงไม่มีโอกาสแม้แต่จะป้องกันตัวเอง!”

"แน่อยู่แล้ว เฉินผิงทำตัวหยิ่งยโสมาตั้งแต่ต้น แม้เราจะมีจำนวนมากกว่าเขาก็ไม่หวั่นเกรง แต่มาตอนนี้เขาติดแหงกอยู่ข้างใต้ฉิ่ง”

“มาดูกันว่าจะเป็นยังไง ฉันมั่นใจว่าเขาจะเละเป็นหมูบะช่อภายในสิบห้านาที”

ทุกคนถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าเฉินผิงถูกฉิ่งวิเศษกักไว้ จากนั้นพวกเขาก็เริ่มพูดคุยกัน

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

“เฉินผิงแทบจะไม่ใช่มนุษย์ การมีร่างเกราะก็ส่วนหนึ่ง แต่การมีร่างกายที่ทนทานมันก็เป็นอีกเรื่อง แม้แต่ปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ระดับทั่วไปก็คงอยู่รอดในฉิ่งวิเศษได้ไม่เกินสองนาที น่าเสียดายที่เฉินผิงเป็นคนดื้อรั้น ถ้าเขาสามารถละทิ้งศักดิ์ศรีและเข้าร่วมกับตระกูลหนิง เราคงจะสามารถยืนหยัดต่อสู้กับสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ได้”

ผู้คนต่างพูดคุยกันและรู้สึกเวทนาเฉินผิง

แต่แล้วเสียงจากภายในฉิ่งวิเศษก็ดังขึ้นเรื่อยๆ ระหว่างที่พวกเขากำลังพูด

อันที่จริงมีรอยนูนปรากฏขึ้นบนฉิ่งวิเศษ ตามมาด้วยเสียงอันดัง

ราวกับว่ามีคนกำลังทุบมันจากข้างใน

ทุกคนตกตะลึงในทันใด

ใบหน้าของหนิงจื้อเริ่มขาวซีด

ในขณะนั้น หนิงจื้อไม่อาจสรรหาคำใดมาอธิบายความรู้สึกของเขาได้

เขาคงเสียหน้ายับเยินถ้าเฉินผิงทุบฉิ่งวิเศษแตก

ยิ่งไปกว่านั้น คนของเขาคงไม่กล้าลุกขึ้นสู้กับเฉินผิงอีก