หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1226

"คุณเฉิน!"

เมื่อจ้าวอู๋ฉีเห็นสภาพน่าสมเพชของเฉินผิง เขาก็รีบก้าวไปข้างหน้าแล้วพยุงเฉินผิงเอาไว้

ในตอนนั้นเฉินผิงรู้สึกโล่งใจ เขาไอเป็นเลือดออกมา

"คุณเฉิน! คุณเฉินครับ!”

สีหน้าของจ้าวอู๋ฉีตื่นตระหนกเป็นอย่างมาก

“ไม่ต้องห่วง เพราะเขาจะไม่ตายหรอก” คุณชี่พึมพำอย่างใจเย็นหลังจากชำเลืองมองเฉินผิง

“ผมสบายดี นายพลจ้าว!”

เฉินผิงส่งยิ้มจางๆ ให้จ้าวอู๋ฉี

"คุณชี่ครับ เฉินผิงบุกเข้าไปในงานเลี้ยงของผมแถมยังฆ่าคนตระกูลหนิง ผมเลยวางแผนว่าจะสั่งสอนเขา” หนิงจื้ออธิบายให้คุณชี่ฟังอย่างสุภาพ

“ผมจะพาตัวเขาไป ให้คนอื่นออกไปซะ” คุณชี่กล่าวอย่างไม่เร่งรีบ

เมื่อได้ยินว่าชายผู้นี้ต้องการพาตัวเฉินผิงไป หนิงจื้อก็ขมวดคิ้ว

ตอนนี้เฉินผิงเป็นลูกแกะที่รอโดนเชือด ถ้าฉันยอมปล่อยให้เขาออกไปตอนนี้ ก็คงไม่มีโอกาสทองแบบนี้อีกในอนาคต

"คุณชี่ เขาก่อความเสียหายในบ้านตระกูลหนิงและฆ่าคนของตระกูล ถ้าคุณจะพาตัวเขาไปแบบนี้ ผม—”

เปรี้ยง!

ก่อนที่เขาจะพูดจบ ลมกรรโชกแรงก็พัดใส่เขา ทำให้เขาล้มคว่ำในทันที

คุณชี่เผยสีหน้าเย็นชา เขามองหนิงจื้อด้วยแววตาแข็งกร้าว “คุณไม่ได้ยินที่ผมพูดเหรอ?”

หนิงจื้อตะเกียกตะกายลุกขึ้นยืน ทั่วทั้งใบหน้าของเขาฉายแววหวาดกลัว

เหล่าตระกูลผู้ฝึกยุทธ์เองก็หวาดผวาจนพวกเขากลั้นหายใจ

ไม่มีใครเห็นว่าคุณชี่ทำอะไร แต่หนิงจื้อก็ถูกเหวี่ยงกลับไปในพริบตา

“ผมได้ยินที่คุณพูดแล้ว และผมจะทำตามนั้นครับ คุณชี่!”

หนิงจื้อไม่กล้าแสดงท่าทีปฏิเสธแม้แต่น้อย

"ไปกันเถอะ!" คุณชี่พูดกับจ้าวอู๋ฉี

จ้าวอู๋ฉีรีบพยุงเฉินผิงโดยกะว่าจะพาออกไปโดยเร็ว

แต่เขาก็ประหลาดใจเมื่อเฉินผิงปัดมือเขาออกก่อนจะป่าวประกาศพลางส่ายหัว “วันนี้ผมต้องช่วยสี่คนโฉดให้ได้! ไม่อย่างนั้นผมยอมตายที่นี่ดีกว่า!”

“สภาพแบบนี้คุณสู้พวกเขาไม่ไหวหรอกครับ คุณเฉิน! ออกไปกันก่อนเถอะ!” จ้าวอู๋ฉีรบเร้าอย่างฉุนเฉียว

“ผมจะไม่ไปถ้ายังไม่ได้ช่วยพวกเขา ต่อให้ผมต้องตายก็ตาม!”