ทุกคนจ้องมองไปที่คุณชี่ ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ
ต่งลี่ฉวินค่อยๆ ลุกขึ้นและทุบประตูเหล็กจนหลุดด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ทำให้ต่งเจียห่าว เป็นอิสระ
ทันทีที่ต่งเจียห่าวเห็นพ่อของเขา เขาก็น้ำตาไหล
แท้จริงแล้ว เขาต้องทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา
ในขณะเดียวกัน สายตาของเฉินผิงก็ลุกโชนด้วยความโกรธเมื่อเขาเห็นสี่คนโฉดถูกแขวนอยู่กลางอากาศเหมือนกับสัตว์
เขาค่อยๆ จับลูกกรงที่ประตูเหล็กข้างหน้าเขาด้วยมือทั้งสองข้าง
มือของเขาเริ่มลุกไหม้ด้วยแสงสีฟ้าจางๆ
แท่งเหล็กอันแข็งแกร่งเริ่มหลอมละลายอย่างต่อเนื่อง
ดวงตาสีแดงของเขาลุกโชน เขากัดฟันแน่น ปลดปล่อยพลังวิญญาณเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่ในตัวเขาจนหมดสิ้น
เมื่อประตูเปิดออกในที่สุด เขาก็กระอักเลือดออกมา
"คุณเฉิน!" สี่คนโฉดร้องออกมาเมื่อเห็นเขากระอักเลือด
จ้าวอู๋ฉีก้าวไปด้านหน้าเพื่อพยุงเฉินผิง แต่เฉินผิงโบกมือห้ามเขา
เฉินผิงแบกร่างที่เหนื่อยล้าของเขาไปข้างหน้า แล้วปลดปล่อยสี่คนโฉดออกจากตะขอเหล็ก
เมื่อเป็นหลุดจากตะขอเหล็กแล้ว สี่คนโฉดก็ฟื้นพลังของตนในทันที
ติงปู้ต้าก้าวไปข้างหน้าและช่วยพยุงเฉินผิง ความรู้สึกผิดเต็มเปี่ยมในดวงตาของเขา เขาพึมพำ “ผมขอโทษ คุณเฉิน”
ดวงตาของเฉินผิงฉายแววตำหนิตนเอง ขณะที่เขามองไปที่บาดแผลเป็นรูสองแห่งบนไหล่พวกเขา
พวกเขาทนทุกข์ทรมานเพียงเพื่อปกป้องฉัน!
เมื่อมองเห็นความรู้สึกผิดในดวงตาของเขา ติงปู้ต้าก็กล่าวทันทีว่า “แค่อาการบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้นครับ คุณเฉิน แต่คุณต่างหากที่ตอนนี้ดูอ่อนแอเสียจริงๆ!”
"คุณเฉิน เราเคยผ่านเรื่องต่างๆ มาทุกแบบแล้ว ดังนั้นอาการบาดเจ็บสาหัสเท่านี้ทำอะไรเราไม่ได้หรอก!” ติงปู้ซานเอ่ยอย่างร่าเริง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...