หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1227

ทุกคนจ้องมองไปที่คุณชี่ ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจ

ต่งลี่ฉวินค่อยๆ ลุกขึ้นและทุบประตูเหล็กจนหลุดด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ทำให้ต่งเจียห่าว เป็นอิสระ

ทันทีที่ต่งเจียห่าวเห็นพ่อของเขา เขาก็น้ำตาไหล

แท้จริงแล้ว เขาต้องทุกข์ทรมานอย่างแสนสาหัสในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา

ในขณะเดียวกัน สายตาของเฉินผิงก็ลุกโชนด้วยความโกรธเมื่อเขาเห็นสี่คนโฉดถูกแขวนอยู่กลางอากาศเหมือนกับสัตว์

เขาค่อยๆ จับลูกกรงที่ประตูเหล็กข้างหน้าเขาด้วยมือทั้งสองข้าง

มือของเขาเริ่มลุกไหม้ด้วยแสงสีฟ้าจางๆ

แท่งเหล็กอันแข็งแกร่งเริ่มหลอมละลายอย่างต่อเนื่อง

ดวงตาสีแดงของเขาลุกโชน เขากัดฟันแน่น ปลดปล่อยพลังวิญญาณเฮือกสุดท้ายที่เหลืออยู่ในตัวเขาจนหมดสิ้น

เมื่อประตูเปิดออกในที่สุด เขาก็กระอักเลือดออกมา

"คุณเฉิน!" สี่คนโฉดร้องออกมาเมื่อเห็นเขากระอักเลือด

จ้าวอู๋ฉีก้าวไปด้านหน้าเพื่อพยุงเฉินผิง แต่เฉินผิงโบกมือห้ามเขา

เฉินผิงแบกร่างที่เหนื่อยล้าของเขาไปข้างหน้า แล้วปลดปล่อยสี่คนโฉดออกจากตะขอเหล็ก

เมื่อเป็นหลุดจากตะขอเหล็กแล้ว สี่คนโฉดก็ฟื้นพลังของตนในทันที

ติงปู้ต้าก้าวไปข้างหน้าและช่วยพยุงเฉินผิง ความรู้สึกผิดเต็มเปี่ยมในดวงตาของเขา เขาพึมพำ “ผมขอโทษ คุณเฉิน”

ดวงตาของเฉินผิงฉายแววตำหนิตนเอง ขณะที่เขามองไปที่บาดแผลเป็นรูสองแห่งบนไหล่พวกเขา

พวกเขาทนทุกข์ทรมานเพียงเพื่อปกป้องฉัน!

เมื่อมองเห็นความรู้สึกผิดในดวงตาของเขา ติงปู้ต้าก็กล่าวทันทีว่า “แค่อาการบาดเจ็บเล็กน้อยเท่านั้นครับ คุณเฉิน แต่คุณต่างหากที่ตอนนี้ดูอ่อนแอเสียจริงๆ!”

"คุณเฉิน เราเคยผ่านเรื่องต่างๆ มาทุกแบบแล้ว ดังนั้นอาการบาดเจ็บสาหัสเท่านี้ทำอะไรเราไม่ได้หรอก!” ติงปู้ซานเอ่ยอย่างร่าเริง