หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1228

สามวันต่อมา อาการบาดเจ็บของเฉินผิงก็หายเป็นปลิดทิ้งด้วยการเสริมพลังของหอสะกดมาร นอกเหนือจากนั้นพลังวิญญาณของเขายังเต็มจนล้น

เขายังจัดการให้สี่คนโฉดเข้าไปในหอคอยสะกดมารเพื่อฝึกฝนและรักษาตัวด้วย

อย่างไรก็ตาม ความเร็วในการฟื้นตัวของพวกเขานั้นช้ากว่ามากเมื่อเทียบกับเฉินผิง

สำหรับพวกเขาต้องใช้เวลาอย่างน้อยสิบวันถึงครึ่งเดือนในการฟื้นฟูจนอยู่ในสภาพสมบูรณ์

เมื่อเฉินผิงออกจากหอคอยสะกดมาร เขาก็เจอจ้าวฉวางเฝ้าอยู่ที่นั่นพร้อมกับคนกลุ่มหนึ่ง

ทุกคนที่เฝ้าหอคอยเป็นสมาชิกระดับหัวกะทิของแดนไร้เงา

“เฉินผิง!”

จ้าวฉวางเร่งฝีเท้าไปข้างหน้าทันทีที่เขาเห็นเฉินผิงเดินออกมา

“ฉันอยู่ในหอคอยนานแค่ไหนแล้ว จ้าวฉวาง?” เฉินผิงถาม

เขาไม่มีทางรับรู้เวลาได้ในขณะที่อยู่ในหอคอย

"สามวัน ฉันคาดไม่ถึงเลยว่านายจะฟื้นตัวจนหายดีในเวลาเพียงสามวัน!” จ้าวฉวางอุทานขณะที่เพ่งพินิจอีกฝ่าย

เฉินผิงประหลาดใจเช่นกัน เพราะเขาไม่เคยคาดคิดว่าตัวเองจะหายภายในสามวัน อีกทั้งพลังวิญญาณของเขายังพลุ่งพล่าน

“นายอยู่ที่นี่และฝึกฝนต่อไปนะ ฉันจะไปเที่ยวเล่นสักหน่อย” เขาพูดพลางตบไหล่จ้าวฉวาง

“นายจะออกไปทำไมกัน เฉินผิง?” จ้าวฉวางถามด้วยความฉงน

เจตจำนงสังหารฉายชัดในดวงตาของเฉินผิง “ฉันจะทำลายล้างตระกูลหนิงและล้างแค้นให้กับพี่น้องร่วมศึกของเราที่ตายไป!”

พูดจบเฉินผิงก็เดินออกไป

“มันอันตรายเกินกว่าที่จะไปตัวคนเดียวนะ เฉินผิง! ฉันจะไปบอกพ่อให้หาคนไปกับนายด้วย!" จ้าวฉวางรีบตะโกน

“ไม่เป็นไร พวกนายทุกคนอยู่ที่นี่ก่อน ห้ามไม่ให้ใครออกไป”

พอเฉินผิงพูดเช่นนั้น ร่างของเขาก็หายไปจากทางเข้าของหมู่บ้าน

เขาสวมชุดสีดำและสวมหมวกสีดำบนหัว

ถ้าไม่ดูใกล้ๆ ก็คงบอกไม่ได้ว่าเป็นเขา

เมื่อเขาข้ามเขตแดนของจิงตู ประกายเย็นยะเยือกก็ปรากฏในดวงตาของเขา

สิ่งแรกที่เขาทำเมื่อเข้ามาในเมืองคือโทรหาจ้าวอู๋ฉี

เขาขอรายชื่อตระกูลผู้ฝึกยุทธ์ที่เข้าร่วมกับตระกูลหนิงจากปลายสาย