หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1229

ในเวลาเพียงคืนเดียว หกตระกูลผู้ฝึกยุทธ์ในจิงตูถูกกวาดล้าง

พวกเขาทั้งหมดต่างรับใช้ตระกูลหนิง

ในจิงตูมีเพียงคนเดียวเท่านั้นที่กล้าทำแบบนี้โดยมีเป้าหมายที่ชัดเจน ทุกคนจึงสงสัยเฉินผิงทันที

“เฉินผิงไม่ธรรมดาจริงๆ ผ่านไปแค่สามวันเขาก็เริ่มลงมือแก้แค้นแล้ว!”

“คราวนี้ตระกูลหนิงคงจะต้องปวดหัว”

“ฉันว่าวันนี้จะมีตระกูลผู้ฝึกยุทธ์จำนวนมากประกาศว่าพวกเขาจะตัดความสัมพันธ์กับ ตระกูลหนิงเป็นแน่!”

ทุกคนเริ่มพูดคุยถึงเรื่องนั้น

ที่บ้านตระกูลหนิง ในตอนนั้นใบหน้าของหนิงจื้อแดงก่ำด้วยความโกรธ

เขาทุบมือลงบนโต๊ะกาแฟจนมันแตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย

“แกทำเกินไปแล้ว เฉินผิง! ฉันจะฆ่าแก!” หนิงจื้อตะโกน ดวงตาของเขาลุกโชนด้วยโทสะ

"คุณหนิงครับ ตระกูลผู้ฝึกยุทธ์หลายแห่งได้ออกแถลงการณ์ตัดความสัมพันธ์ทั้งหมดกับตระกูลหนิง ตอนนี้จึงมีหลายคนที่กำลังล้อเลียนเราในสภายุทธจักรครับ” พ่อบ้านของเขารายงานด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

หนิงจื้อโกรธจัดจนสั่นไปทั้งตัว เขาไม่คิดมาก่อนเลยว่าตระกูลหนิงที่เพิ่งจะยืนหยัดอย่างภาคภูมิสมศักดิ์ศรีเมื่อหลายวันก่อน บัดนี้ได้กลายเป็นตัวตลก

ไม่ว่าเขาจะเป็นคนระวังตัวและสงวนท่าทีเพียงใด ในตอนนั้นเขาก็โมโหเป็นอย่างยิ่ง

“ไปรวบรวมนักสู้ทั้งระดับกลางและระดับสูงทั้งหมดของตระกูลหนิงมา เฉินผิงจะมาที่นี่เป็นแน่ และฉันจะรอมันอยู่ที่นี่ ครั้งนี้ฉันจะฆ่ามันอย่างแน่นอน ต่อให้มันพาพระเจ้ามาด้วยก็ตาม!” หนิงจื้อกัดฟันสบถสาบาน

หลังจากนั้นไม่นาน เหล่านักสู้ระดับกลางและระดับสูงของตระกูลหนิงทุกคนก็มารวมตัวกัน

“แค่ส่งคนไปลอบสังหารเขาก็พอแล้ว มีใครลงมือให้เราได้บ้าง?” ประมุขตระกูลคนหนึ่งแนะนำ

“มันไม่ง่ายอย่างนั้น อย่าประมาทพวกเจ้าหน้าที่ ไม่แน่ว่าคุณชี่อาจคอยจับตาดูพวกเราอยู่ก็เป็นได้!” จู้จื่อซานตอบ

“แล้วเราควรทำยังไง? เราส่งคนไปท้าสู้กับเฉินผิงดีไหม? แต่ก็มีเพียงไม่กี่คนที่สู้กับเขาได้ ถ้ารุ่นอาวุโสอย่างเราท้าเขาสู้ เราโดนทั่วทั้งยุทธภพหัวเราะเยาะ” หลงจิ้งกั๋วพูดแทรก

“มีวิธีที่แน่นอนกว่านั้น เราไม่อาจเคลื่อนไหวเองได้ แต่บางคนทำแทนเราได้”

หลังจากพูดแบบนั้น จู้จื่อซานก็มองไปที่ชายชุดดำสองสามคน “ชายชุดดำพวกนี้มาที่นี่เพื่อฆ่าเฉินผิง เราจึงจำเป็นต้องทำงานร่วมกันและให้ข้อมูลแก่พวกเขา”

เหล่าประมุขแห่งตระกูลระดับสูงชำเลืองมองชายชุดดำสองสามคนที่อยู่ต่อหน้าพวกเขา ก่อนจะมองหน้ากัน พวกเขาอยากพูดอะไรบางอย่าง แต่ไม่มีใครเต็มใจจะพาคนอื่นพูด

“คนพวกนี้เป็นใครกัน ประธานจู้? อย่าบอกนะว่าเป็นผู้ใช้วิชามาร?” หลงจิ้งกั๋วถาม