หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1242

เมื่อนึกได้ว่าชายคนนี้มาเพื่อให้ความช่วยเหลือ จี้หรูเสว่ก็กำจัดแววรังเกียจเดียดฉันท์บนใบหน้าออกไปพลางฝืนยิ้ม “คุณมาที่ตำหนักบงกชชาดทำไมคะ?” เธอถาม

“คุณสวยอย่างที่เขาว่ากันจริงๆ ท่านหญิงจี้” ชายหนุ่มตอบพร้อมกับจ้องจี้หรูเสว่ตาไม่กะพริบ

“ผมชื่อเฉินเฉิน และผมมาที่นี่เพราะต้องการช่วยเหลือตามประกาศที่คุณแพร่ออกไปครับ ท่านหญิงจี้” เขาตอบกลับไปพลางเช็ดน้ำลายที่ไหลออกมาจากปาก

แววตาของจี้หรูเสว่เคร่งเครียดขึ้นเมื่อเห็นพฤติกรรมน่ารังเกียจของเขา แต่เธอก็เตือนตัวเองว่าต้องฝืนยิ้มเอาไว้เพื่อเห็นแก่ความช่วยเหลือที่เขาเสนอให้มา

“ในเมื่อคุณมาช่วยเหลือเรา ฉันแน่ใจว่าคุณต้องเตรียมตัวมาเผชิญหน้ากับศัตรูของเราแล้วสินะคะ” เธอกล่าว

จี้หรูเสว่สงสัยในความสามารถของเฉินเฉินว่าจะเทียบเซี่ยงชงติดหรือเปล่า เพราะคนที่จะยืนหยัดต่อสู้กับชายคนนั้นและอำนาจของตำหนักอสูรศักดิ์สิทธิ์จะต้องแข็งแกร่งมากพอ คนธรรมดาๆ คงไม่อาจกล้าไปท้าทายเซี่ยงชง

“ผมรู้ว่าผมตกลงใจจะทำอะไร ไอ้โรคจิตคนนั้นมันไร้ค่า เขาจะต้องคุกเข่าทันทีที่เห็นหน้าผม ผมแน่ใจว่าเขาจะไม่กล้าย่างกรายเข้ามาในตำหนักบงกชชาดอีกต่อไปเลยตราบใดที่ผมยังอยู่ที่นี่” ชายคนนั้นกล่าวออกมาอย่างมั่นใจขณะมองหน้าจี้หรูเสว่

“ว่าแต่ ผมหวังว่าคุณจะทำตามที่สัญญาเอาไว้เมื่อเรื่องนี้จบลงนะครับท่านหญิงจี้” เขาเสริม

จี้หรูเสว่หน้าแดงซ่านและกัดริมฝีปากไว้ “ฉันจะทำตามสัญญาที่ให้ไว้แน่นอนตราบใดที่คุณช่วยตำหนักบงกชชาดเอาไว้ได้!” เธอให้คำมั่น

“ฮ่าฮ่า! ดีเลย ผมรับประกันได้เลยว่าจะไม่มีอะไรมากล้ำกรายตำหนักบงกชชาดได้อย่างแน่นอน!” เฉินเฉินกล่าวออกมา ดวงตาเขาจ้องมองเธออย่างเต็มไปด้วยตัณหาก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะออกมาดังลั่น

“คุณเฉิน คุณควรจะต้องจำไว้ให้ดีว่าตำหนักอสูรศักดิ์สิทธิ์นั้นคอยหนุนหลังเซี่ยงชงอยู่ คุณจะต้อง…”

“คุณไม่ต้องห่วงอะไรเลย แม้แต่ตำหนักอสูรศักดิ์สิทธิ์ก็ยังต้องกลัวผมถ้าพวกเขารู้ว่าพ่อผมเป็นใคร” เฉินเฉินพูดแทรกทันทีขณะที่โบกมือไปด้วยอย่างไม่แยแส

จี้หรูเสว่ชะงักไป นี่เขามาจากตระกูลทรงอิทธิพลหรอกเหรอ? ถ้าใช่ ครอบครัวเขาก็คงมีอิทธิพลมากจริงๆ