หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1243

วินาทีที่เฉินเฉินได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของเขาก็เป็นประกาย เขาเลียปากก่อนจะพูดว่า “ฮ่าๆ! งั้นก็แปลว่าฉันต้องตายคาอกสาวๆ ล่ะสิเนี่ย”

จี้หรูเสว่เดือดดาลมากจนหายใจหอบหนัก แต่เธอก็ไม่กล้าพูดอะไรออกมา

หลังจากทำให้เฉินเฉินสงบสติอารมณ์เรียบร้อยแล้ว จี้หรูเสว่ก็ขว้างปาข้าวของทุกอย่างในห้องโถงด้วยความเดือดดาล

มันเป็นทางเดียวที่เธอจะระบายอารมณ์ได้

“ท่านหญิงจี้ นายคนนั้นจะสามารถช่วยเรากำจัดเซี่ยงชงได้จริงๆ น่ะเหรอ? ทำไมฉันถึงได้รู้สึกว่าเขาเป็นคนไม่น่าไว้ใจเสียเลยล่ะ?” หนึ่งในผู้อาวุโสถามด้วยความงุนงง

“จริงด้วย ชายคนนั้นดูไร้ค่าแถมตัณหากลับ ฉันล่ะอยากจะควักลูกตาเขาออกมาจริงๆ” ผู้อาวุโสอีกคนหนึ่งพูดด้วยความโมโห

จี้หรูเสว่รวบรวมสติก่อนจะพูดออกไปช้าๆ ว่า “ไม่ว่าเขาจะทำได้หรือไม่ แต่เขาก็เป็นความหวังเดียวของเราในตอนนี้ อย่าลืมที่ฉันบอกไว้ ถ้าตกอยู่ในห้วงวิกฤต ให้คุ้มกันเสี่ยวหมินและพาเธอหนีไป ไม่ต้องสนใจว่าฉันจะเป็นยังไง…”

ทันใดนั้น เสี่ยวหมินก็พุ่งเข้ามาและจ้องมองจี้หรูเสว่ด้วยดวงตาชุ่มไปด้วยน้ำตา “ฉันจะไม่ไปจากที่นี่โดยไม่มีพี่นะ พี่หรูเสว่!”

เมื่อเห็นว่าเสี่ยวหมินรุดเข้ามาหาเธอและรู้เรื่องทั้งหมดแล้ว จี้หรูเสว่ก็โบกมือเป็นสัญญาณบอกให้เหล่าผู้อาวุโสออกไปก่อน

“เสี่ยวหมิน อย่าดื้อนะ พี่จะต้องปกป้องตำหนักบงกชชาดไว้ ตราบใดที่เธอรอดตายและด้วยตำแหน่งหัวหน้าตำหนัก เธอก็จะยังสร้างตำหนักบงกชชาดขึ้นมาใหม่ได้” จี้หรูเสว่ก้าวเข้ามาเช็ดน้ำตาให้เสี่ยวหมินอย่างอ่อนโยน

“ไม่ ฉันจะไม่ทิ้งพี่ไป ถ้าพี่ตาย ฉันจะตายด้วยกันกับพี่ ฉันจะอยู่ยังไงถ้าไม่มีพี่ พี่หรูเสว่!” เสี่ยวหมินซุกหน้าไว้ในอ้อมแขนของจี้หรูเสว่

“เด็กโง่เอ๊ย เธอโตเป็นสาวแล้ว เธอจะต้องอยู่ได้สิถึงจะไม่มีพี่” จี้หรูเสว่เริ่มน้ำตาคลอแล้วเหมือนกัน แน่นอนว่าเธออยากจะอยู่กับเสี่ยวหมิน ยิ่งไปกว่านั้น เธอรู้ว่าเสี่ยวหมินจะต้องลำบากแน่ถ้าไม่มีเธออยู่ด้วย ถึงอย่างไร เสี่ยวหมินก็ยังเด็กนัก

และเธอเองก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องเตรียมตัวเผชิญหน้า หากต้องตกอยู่ในสถานการณ์ที่เลวร้ายที่สุด

ทันใดนั้น ชื่อของเฉินผิงก็แวบเข้ามาในความคิดของเสี่ยวหมิน เธอจึงถามจี้หรูเสว่ไปว่า “พี่หรูเสว่ เฉินผิงอยู่ไหนล่ะ? เขาไปไหนแล้ว?”

“เขาคงไปจากตำหนักบงกชชาดนานแล้วล่ะ”