หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1249

“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น คือผมมีแฟนอยู่แล้ว และผมก็คิดว่ามันคงไม่ดีหรอกถ้าคุณทำเช่นนี้เพราะมันทำให้ผมต้องตกที่นั่งลำบาก…” เมื่อเฉินผิงพูดจบ เขาก็รีบวิ่งออกไปข้างนอกทันที

เพราะเขาเป็นผู้ชาย เขาเกรงว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้ถ้ายังขืนอยู่ในห้องนั้นต่อ เขาจึงรีบออกมา

เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะไป จี้หรูเสว่ก็คุกเข่าลงกับพื้นทันที

เขาตกใจมากก่อนที่จะรีบเข้าไปช่วยให้จี้หรูเสว่ลุกขึ้นยืน ทว่าเขาก็หลับตาไว้แน่นเพราะไม่กล้าแม้แต่จะมองเธอ

กลิ่นกายที่หอมอวลของเธอท้าทายความยับยั้งชั่งใจของเขามาก ถ้าหากเขามองเธอ เขาก็กลัวว่าเขาจะยั้งตัวเองไว้ไม่ไหวอีก

“คุณทำอะไรน่ะ? คุณจี้ รีบใส่เสื้อผ้าเถอะ! หากคุณมีอะไรจะบอกผม คุณก็ค่อยบอกหลังจากสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็ได้!” สีหน้าเฉินผิงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

จี้หรูเสว่ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นเขาเป็นเช่นนั้น

เธอรีบสวมเสื้อผ้าและยิ่งรู้สึกชอบเฉินผิงมากขึ้นไปอีก

เพราะสุภาพบุรุษเช่นเฉินผิงนั้นหายากมากในสมัยนี้

เฉินผิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าเธอสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้ว

“บอกผมมาเถอะว่าคุณคิดอะไรอยู่ คุณจี้” เขาถาม

“ฉันหวังว่าคุณจะช่วยตำหนักบงกชชาดเอาไว้ได้จริงๆ คุณเฉิน!” จี้หรูเสว่หุบยิ้มและอ้อนวอนด้วยสีหน้าหนักใจ

“ผมไม่ได้ฆ่าเซี่ยงชงไปแล้วหรอกเหรอ? ตำหนักบงกชชาดยังมีภัยคุกคามอื่นๆ อีกอย่างนั้นเหรอ?”

“ก็เพราะว่าคุณสังหารเซี่ยงชงไปแล้ว เราจึงมีภัยอื่นเข้ามาน่ะสิ เขาเป็นลูกทูนหัวของเฟ่ยชิงผิงผู้เป็นหัวหน้าของตำหนักอสูรศักดิ์สิทธิ์ ตำหนักนี้คงไม่ยอมปล่อยคนที่ฆ่าเซี่ยงชงรอดไปได้ง่ายๆ แน่ เมื่อเวลานั้นมาถึง ไม่ใช่แค่เราจะไม่รอดจากเงื้อมมือของตำหนักอสูรศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น แต่เราจะต้องทนทุกข์ทรมานจากการข่มเหงรังแกของพวกเขาอย่างแน่นอน…” จี้หรูเสว่อธิบายด้วยสีหน้าเคร่งเครียด