หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1249

“ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น คือผมมีแฟนอยู่แล้ว และผมก็คิดว่ามันคงไม่ดีหรอกถ้าคุณทำเช่นนี้เพราะมันทำให้ผมต้องตกที่นั่งลำบาก…” เมื่อเฉินผิงพูดจบ เขาก็รีบวิ่งออกไปข้างนอกทันที

เพราะเขาเป็นผู้ชาย เขาเกรงว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้ถ้ายังขืนอยู่ในห้องนั้นต่อ เขาจึงรีบออกมา

เมื่อเห็นว่าเขากำลังจะไป จี้หรูเสว่ก็คุกเข่าลงกับพื้นทันที

เขาตกใจมากก่อนที่จะรีบเข้าไปช่วยให้จี้หรูเสว่ลุกขึ้นยืน ทว่าเขาก็หลับตาไว้แน่นเพราะไม่กล้าแม้แต่จะมองเธอ

กลิ่นกายที่หอมอวลของเธอท้าทายความยับยั้งชั่งใจของเขามาก ถ้าหากเขามองเธอ เขาก็กลัวว่าเขาจะยั้งตัวเองไว้ไม่ไหวอีก

“คุณทำอะไรน่ะ? คุณจี้ รีบใส่เสื้อผ้าเถอะ! หากคุณมีอะไรจะบอกผม คุณก็ค่อยบอกหลังจากสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้วก็ได้!” สีหน้าเฉินผิงเต็มไปด้วยความตื่นตระหนก

จี้หรูเสว่ยิ้มออกมาทันทีเมื่อเห็นเขาเป็นเช่นนั้น

เธอรีบสวมเสื้อผ้าและยิ่งรู้สึกชอบเฉินผิงมากขึ้นไปอีก

เพราะสุภาพบุรุษเช่นเฉินผิงนั้นหายากมากในสมัยนี้

เฉินผิงถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อเห็นว่าเธอสวมเสื้อผ้าเสร็จแล้ว

“บอกผมมาเถอะว่าคุณคิดอะไรอยู่ คุณจี้” เขาถาม

“ฉันหวังว่าคุณจะช่วยตำหนักบงกชชาดเอาไว้ได้จริงๆ คุณเฉิน!” จี้หรูเสว่หุบยิ้มและอ้อนวอนด้วยสีหน้าหนักใจ

“ผมไม่ได้ฆ่าเซี่ยงชงไปแล้วหรอกเหรอ? ตำหนักบงกชชาดยังมีภัยคุกคามอื่นๆ อีกอย่างนั้นเหรอ?”

“ก็เพราะว่าคุณสังหารเซี่ยงชงไปแล้ว เราจึงมีภัยอื่นเข้ามาน่ะสิ เขาเป็นลูกทูนหัวของเฟ่ยชิงผิงผู้เป็นหัวหน้าของตำหนักอสูรศักดิ์สิทธิ์ ตำหนักนี้คงไม่ยอมปล่อยคนที่ฆ่าเซี่ยงชงรอดไปได้ง่ายๆ แน่ เมื่อเวลานั้นมาถึง ไม่ใช่แค่เราจะไม่รอดจากเงื้อมมือของตำหนักอสูรศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น แต่เราจะต้องทนทุกข์ทรมานจากการข่มเหงรังแกของพวกเขาอย่างแน่นอน…” จี้หรูเสว่อธิบายด้วยสีหน้าเคร่งเครียด

เมื่อเขานึกถึงถ้ำ เขาก็ถามว่า “ถ้ำที่อยู่หลังตำหนักบงกชชาดนั้นคืออะไรเหรอครับ? คุณจี้ มันยังมีหินก้อนใหญ่บังทางเข้าอยู่ด้วยใช่ไหมครับ?”

เธอลังเลที่จะตอบเมื่อเขาถามเรื่องถ้ำ แต่เธอก็ยอมอ่อนข้อแต่โดยดี

อันที่จริงแล้ว มีนักพรตเต๋าคนหนึ่งเสียชีวิตที่นั่นระหว่างการทำสมาธิ เขาเป็นคนที่เอาหินมาขวางทางเข้าเอาไว้

ไม่มีใครรู้ว่าภายในถ้ำนั้นมีอะไร ทว่าเมื่อมีพลังงานมหาศาลไหลออกมาพร้อมกับธารน้ำภายในถ้ำ ไม่ว่าจะมีอะไรอยู่ด้านใน มันก็มีประโยชน์ต่อผู้ฝึกวิชาเป็นอย่างมาก!

นั่นเป็นเหตุผลที่ผู้อาวุโสของตำหนักบงกชชาดเลือกจะสร้างตำหนักเอาไว้ที่หน้าถ้ำ

ผู้อาวุโสได้ตักเตือนเหล่าทายาทเอาไว้ว่าห้ามใครเข้าไปเคลื่อนย้ายหินก้อนนั้นโดยเด็ดขาดถ้าไม่อยากมีปัญหาตามมาทีหลัง!

แต่แล้ว ผู้นำแห่งตำหนักบงกชชาดจำนวนหนึ่งก็ยังคงสงสัยเรื่องนี้มาหลายร้อยปีหลังจากตำหนักก่อตั้งขึ้นมา พวกเขาพยายามเคลื่อนย้ายก้อนหิน แต่ไม่ว่าจะพยายามอย่างไร หินก้อนนั้นก็ไม่ขยับเลย