หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1253

ขณะที่เฉินผิงค้นพบถ้ำที่จะทำให้เขาบรรลุเป้าหมายได้สำเร็จ ผู้นำตระกูลหนิงอย่างหนิงต้าไห่ก็สำเร็จการฝึกที่จิงตูแล้ว

เมื่อเขาเห็นว่าตระกูลเขาถูกทำลาย ความโกรธก็เข้าครอบงำจิตใจเขา

“เกิดบ้าอะไรขึ้น? มันเกิดอะไรขึ้นที่นี่กันแน่?” เขาคำราม

หนิงจื้อที่สวมผ้าคลุมหน้าสีดำเดินเข้ามาข้างๆ พ่อเขา “เฉินผิงเป็นคนทำแบบนี้ครับพ่อ เขาทำลายตระกูลหนิงและเกือบจะฆ่าผมด้วย”

เสียงของเขาเจือไปด้วยความหวาดกลัว

หนิงต้าไห่ขมวดคิ้วขณะจ้องหน้าลูกชาย เขารู้สึกเหมือนลูกชายเขาเปลี่ยนไป

“แกทำบ้าอะไรกลางวันแสกๆ อย่างนี้?” เมื่อเขาดึงผ้าคลุมหน้าออก เขาก็ต้องตกใจ

เขาเห็นใบหน้าครึ่งหนึ่งของหนิงจื้อมีแต่กระดูก มันเป็นภาพที่น่ากลัวมาก

ขณะที่อาการบาดเจ็บของหนิงจื้อบรรเทาขึ้น แต่ใบหน้าเขาไม่ฟื้นตัวขึ้นมาเลย เช่นเดียวกับขาข้างหนึ่งของเขาด้วย

นั่นทำให้เขากลายเป็นคนพิการ

หนิงต้าไห่แทบเสียสติไปเมื่อได้เห็นว่าลูกชายน่ากลัวแค่ไหน

“เฉินผิงงั้นเหรอ? ฉันจะไปตามล่ามันและฆ่ามันไม่ว่ามันจะหนีไปที่ไหน! ไปหามาว่าตอนนี้มันอยู่ที่ไหน!” เขาสั่ง

รัศมีที่น่ากลัวแผ่ออกมาจากร่างเขา และทันใดนั้น แม้แต่นกที่บินผ่านมาก็ยังตัวสั่นเทาเพราะรัศมีของเขานั่นเอง

กลับไปที่ตำหนักบงกชชาด เฉินผิงไม่รู้ว่าหนิงต้าไห่กำลังทำอะไรอยู่ และไม่รู้ด้วยว่าหนิงต้าไห่กำลังตามสืบเรื่องเขาอยู่เช่นกัน เขายังคงฝึกวิชาอยู่ในถ้ำนั้น

ในวันที่เก้า เขาก็ยังคงไม่บรรลุเป้าหมาย เขาจึงหยุดฝึกและออกจากถ้ำไป