เซียวต๋ามองเฉินผิงอย่างงงงวยก่อนที่จะถามว่า “คุณเฉิน เขาจะมีประโยชน์กับคุณยังไงกัน?”
“ผมอยากใช้เขาเพื่อบรรลุการฝึกวิชาของผมเอง” เฉินผิงตอบตามตรง
เฉินผิงต้องการใช้ประโยชน์จากเฟ่ยชิงผิงเพื่อก้าวหน้าในการฝึกฝนและได้ตำแหน่งเจ้ายุทธ์
เพราะเฟ่ยชิงผิงตอนนี้เป็นเจ้ายุทธ์อยู่แล้ว หากเฉินผิงได้ดูดซับพลังของเขา มันก็เป็นไปได้ที่เฉินผิงจะบรรลุการฝึกวิชา
เซียวต๋าไม่เข้าใจเจตนาทั้งหมดของเฉินผิง แต่กระนั้น เขาก็พยักหน้า
เฟ่ยชิงผิงมองหน้าเฉินผิงและถามว่า “เฉินผิง แกพยายามจะทำอะไรกับฉัน?”
ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว
“ยังไม่ชัดอีกเหรอว่าผมต้องการจะดูดซับพลังมาจากคุณน่ะ?”
เฉินผิงกดหัวของเฟ่ยชิงผิงลงไปทันทีหลังจากพูดจบ
ร่างของเฟ่ยชิงผิงสั่นอย่างรุนแรงขณะที่มันค่อยๆ เริ่มบิดเบี้ยว พลังและความสามารถของเขาถ่ายโอนไปยังร่างของเฉินผิงในทันที
เฟ่ยชิงผิงพยายามจะดิ้นรนหนี แต่ก็ไม่สำเร็จ
ความงุนงงเต็มในดวงตาของเซียวต๋าเมื่อเขามองเฉินผิง เขาประหลาดใจมากที่เฉินผิงรู้จักการฝึกวิชามารเป็นอย่างดี
ตายแล้ว เขาคือเจ้ายุทธ์ที่แท้จริง!
การดูดซับพลังของเฟ่ยชิงผิงนั้นใช้เวลาไปประมาณหนึ่งชั่วโมง ก่อนที่ชายคนนั้นจะไม่มีอะไรเหลืออยู่ สุดท้ายแล้วเฟ่ยชิงผิงก็กลายเป็นซากศพที่แห้งเฉา
เฉินผิงนั่งขัดสมาธิก่อนที่จะเริ่มทำความเข้าใจพลังของเฟ่ยชิงผิง
เขาเพ่งสมาธิเต็มที่ขณะใช้พลังจิตตวิสุทธิ หลังจากผ่านไปสามชั่วโมง เฉินผิงก็ลืมตาขึ้นมา
เฉินผิงรู้สึกได้ถึงจิตวิญญาณอมตะในร่างกายเขา แต่ทว่ามันก็ไม่มีสัญญาณใดบ่งบอกว่าเขาได้บรรลุแล้ว
“ไม่มีอะไรเกิดขึ้นเลยถึงแม้จะดูดซับพลังของเจ้ายุทธ์มาแล้วงั้นเหรอ?” เฉินผิงขมวดคิ้วขณะที่พึมพำกับตัวเอง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...