หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1262

ไม่ทันที่สมองของเฉินผิงจะประมวลผลได้ว่าหนิงต้าไห่มายืนอยู่ตรงหน้าแล้ว หนิงต้าไห่ก็ฟาดฝ่ามือใส่หน้าอกเฉินผิงเข้าไปเต็มเปาเสียแล้ว

แรงที่เหนือกว่าเฉินผิงเหวี่ยงร่างของเขาขึ้นไปบนอากาศและทำให้เกล็ดสีทองตรงหน้าอกเขาลอกออกมาเป็นวงขนาดใหญ่

“เฉินผิง!”

“คุณเฉิน!”

เสี่ยวหมินและจี้หรูเสว่อ้าปากค้างด้วยความกังวลใจเมื่อเห็นหนิงต้าไห่โจมตีเฉินผิงอย่างหนัก

หลังของเฉินผิงกระแทกลงบนพื้นอย่างรุนแรง “อย่าเข้ามานะ” เขารีบห้ามผู้หญิงทุกคนไว้

มีรอยบุ๋มรอบหน้าอกของเฉินผิง เป็นสัญญาณที่ชัดเจนแล้วว่ากระดูกซี่โครงเขาหักออกสองสามท่อน

เขากระอักเลือดออกมาจากปากขณะที่พลังภายในร่างกายเขากำลังผิดปกติ

ความเสียหายจากการโจมตีของหนิงต้าไห่นั้นเกินกว่าที่เฉินผิงคาดคิดเอาไว้

เขาคงบาดเจ็บสาหัสมากกว่านี้หากไม่มีร่างเกราะทองคำและกายที่แข็งแกร่งป้องกันเอาไว้เช่นนี้

เฉินผิงเช็ดเลือดที่มุมปากและค่อยๆ ยืนขึ้นมา

หนิงต้าไห่มองเฉินผิงก่อนจะเลิกคิ้วขึ้น “แกรับการโจมตีฉันไหวด้วยรึ ดูเหมือนร่างกายแกจะแข็งแกร่งมากเลยสินะ” เขาพูดด้วยน้ำเสียงประหลาดใจ

หนิงต้าไห่ไม่ได้เพิ่งกลายเป็นเจ้ายุทธ์เมื่อเร็วๆ นี้ แต่เขาเป็นเจ้ายุทธ์มานานกว่าเจ็ดปีแล้ว นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมถึงไม่มีตระกูลไหนหรือสำนักใดที่กล้าทำให้ตระกูลหนิงขุ่นเคือง แม้ว่าตระกูลหนิงจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ก็ตาม

หนิงต้าไห่นั้นถือว่าเป็นอาจารย์เจ้ายุทธ์ เขาโด่งดังมากในจิงตู

แต่ทว่าเขาก็ต้องแปลกใจเมื่อเห็นเฉินผิงสามารถต้านทานการโจมตีของเขาได้

“คุณมันอ่อนแอเกินไป”

เฉินผิงจ้องมองหนิงต้าไห่อย่างเย็นชา ฉันจะไม่ยอมแพ้ถึงแม้ว่าเขาจะแข็งแกร่งกว่าฉันมากนักก็ตาม

สีหน้าของหนิงต้าไห่มีแต่ความเย็นเยือก เขาไม่คิดว่าเฉินผิงจะดื้อรั้นขนาดที่ไม่ยอมแพ้และยังกล้าท้าทายเขาแม้มาถึงขั้นนี้แล้ว

“ตายซะเถอะ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน!”

ใบหน้าของหนิงต้าไห่บูดเบี้ยวด้วยความโกรธ จากนั้นเขาก็หายวับไป แต่กลับมาปรากฏตัวตรงหน้าเฉินผิงในทันที

เฉินผิงจ้องมองหนิงต้าไห่ขณะที่เขามาปรากฏตัวตรงหน้า และเฉินผิงก็ไม่ลดการป้องกันตัวลงเลย ขนทุกเส้นบนร่างกายของเขาลุกชันเมื่อหนิงต้าไห่เคลื่อนไหวในแต่ละครั้ง

ตูม!

ดวงตาของหนิงต้าไห่เต็มไปด้วยความประหลาดใจขณะที่เขาจ้องเฉินผิงด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

“พลังมังกรช่างน่าทึ่งอย่างที่คิดไว้ไม่มีผิด”

ความโลภเคลื่อนตัวเข้าบังตาหนิงต้าไห่

เฉินผิงมองลงมาที่แขนอันบิดเบี้ยวของเขา ก่อนจะดันมันกลับเข้าที่เดิม

ฉันไม่สามารถต้านทานการโจมตีของหนิงต้าไห่ด้วยพลังมังกรทั้งหมดที่มีได้ ฉันรู้แล้วว่าตอนนี้พลังมังกรไม่สามารถช่วยฉันในการต่อสู้ที่เหลือได้อีกแล้ว

“ส่งแก่นมังกรที่อยู่ในตัวแกมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ ไอ้เด็กเมื่อวานซืน แล้วฉันจะยอมให้แกตายไปอย่างรวดเร็ว แกคิดว่ายังไง?”

หนิงต้าไห่เริ่มสนใจแก่นมังกรที่อยู่ในตัวของเฉินผิง

“คนอย่างคุณไม่ควรได้รับแก่นมังกรหรอก คุณมันก็เป็นแค่หัวขโมยเหมือนลูกชายคุณนั่นแหละ ตระกูลหนิงทั้งตระกูลก็ไม่ได้ต่างอะไรจากพวกโจรกระจอกเลยนะ!” เฉินผิงสบถใส่หนิงต้าไห่

“แกอยากตายมากนักใช่ไหมไอ้เด็กเวร!”

ความเดือดดาลในใจของหนิงต้าไห่เพิ่มสูงขึ้นทันทีเมื่อได้ยินเช่นนั้น