หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1278

เช้าวันต่อมา เฉินผิงไปที่บ้านตระกูลหนิง กู่หลิงเอ๋อร์และคนอื่นๆ ต้องการจะไปกับเขาด้วย แต่เฉินผิงโน้มน้าวไม่ให้พวกเธอมาด้วย เพราะถ้ามากันหมด ไม่เพียงแต่จะไม่ช่วยให้อะไรดีขึ้น แต่ยังทำให้เฉินผิงมีภาระมากขึ้นด้วย

หลงอู่ก็ไม่อยากให้ทั้งสามสาวไปกับเฉินผิงด้วยเช่นกัน อันที่จริงเขาถึงกับพาทั้งสามคนกลับหุบเขายาเพื่อที่เฉินผิงจะได้ไม่เสียสมาธิในการต่อสู้

เมื่อทำเช่นนี้แล้ว สำนักและตระกูลอื่นๆ จะไม่มีโอกาสจับพวกเธอเป็นตัวประกันและย้อนกลับมาทำร้ายเฉินผิงได้ เพราะถ้ามันเกิดขึ้นแบบนั้น เฉินผิงก็คงควบคุมสถานการณ์ไม่ได้เป็นแน่

เมื่อเฉินผิงมาถึงบ้านตระกูลหนิง เขาก็ได้เห็นฝูงชนออกันอยู่รอบคฤหาสน์ของตระกูลหนิง ยิ่งไปกว่านั้น พวกเขาจำนวนหนึ่งยังเตรียมอุปกรณ์ถ่ายรูปและเก็บภาพเหตุการณ์เอาไว้ด้วย

ราวกับว่าพวกเขามาเพื่อดูการแสดงอย่างไรอย่างนั้น แต่เฉินผิงก็ไม่ได้ถือสาอะไร

เพราะอย่างไรเสีย เขาก็ต้องการให้คนรู้เห็นเหตุการณ์นี้และโพสต์ภาพลงไปในสภายุทธจักร

แต่แม้ว่าพระอาทิตย์จะส่องแสงอยู่บนฟ้าแล้ว ประตูบ้านตระกูลหนิงก็ยังคงปิดอยู่ ไม่มีใครเข้าออกคฤหาสน์หลังนั้นเลย

เฉินผิงจึงเดินเข้าไปใกล้ประตูก่อนจะสูดลมหายใจเข้า จากนั้นเขาก็คำรามออกมา “หนิงต้าไห่ ออกมาเดี๋ยวนี้! ผมมาที่นี่เพื่อจบชีวิตที่แสนบัดซบของคุณแล้ว!”

เสียงคำรามของเฉินผิงดังลั่นจนทำให้ผู้ที่มามุงดูบางคนเวียนหัว ในความเป็นจริงคนที่อ่อนแอมากๆ บางคนก็ถึงกับเป็นลมไปเลย

เช่นนั้นแล้ว คนที่มายืนดูก็รีบถอยออกไปด้วยความตกใจ

แต่กระนั้น ก็ไม่มีเสียงอะไรดังออกมาจากบ้านตระกูลหนิงหลังจากที่เฉินผิงตะโกนออกไปแล้ว

ดังนั้น เฉินผิงจึงก้าวเข้าไปโจมตีประตูบ้านตระกูลหนิงจนพังกระจาย

นั่นเป็นตอนที่พ่อบ้านตระกูลหนิงรุดออกมาจากบ้านพร้อมกับคนรับใช้จำนวนหนึ่ง

ไม่มีใครกล้าส่งเสียงเมื่อได้เห็นอากัปกิริยาอันแสนดุร้ายของเฉินผิง

พ่อบ้านตระกูลหนิงเป็นคนเดียวที่กล้าพูดออกมา แต่เสียงเขาก็สั่นตลอดเวลาที่พูด “ตอนนี้คุณหนิงไม่อยู่บ้านครับ คุณมาผิดเวลาแล้ว”

“เขาไม่อยู่ในบ้านเหรอ? นี่เขาเลี่ยงไม่อยากเจอผมสินะ!” เฉินผิงขู่ฟ่อ

“เขาไม่อยู่จริงๆ ครับ คุณจะเข้าไปดูเองก็ได้”

สิ้นคำนั้น พ่อบ้านก็บุ้ยใบ้ให้คนรับใช้บ้านตระกูลหนิงเปิดทางให้เฉินผิงเข้าไป

เฉินผิงตรงเข้าไปในบ้านตระกูลหนิงและมองหาหนิงต้าไห่