ไม่มีใครในตระกูลหนิงที่จะสามารถเข้ามาขวางเฉินผิงได้
ความเห็นมากมายหลั่งไหลเข้ามาในสภายุทธจักร
ความเห็นหนึ่งกล่าวว่า เฉินผิงนี่น่าทึ่งมาก! เขาบุกเข้าไปในบ้านตระกูลหนิงตามลำพัง แถมยังน่าหวาดกลัวจนหนิงต้าไห่ต้องหนีไป!
อีกความเห็นหนึ่งเสริมว่า บ้าเอ๊ย เขาฆ่าปรมาจารย์ยุทธ์ของตระกูลหนิงตายไปสองคนด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวเท่านั้น สุดยอดไปเลยจริงๆ!
หนิงต้าไห่ต้องกลัวเขามากแน่ๆ เขาเพิ่งจะโม้ว่าฆ่าเฉินผิงไปได้เมื่อสองสามวันก่อน แต่ตอนนี้เฉินผิงมาพิสูจน์แล้วว่าเขาคิดผิด
ตอนนี้เฉินผิงต้องเป็นเจ้ายุทธ์แล้วแน่เลย พวกคุณดูการโจมตีล่าสุดของเขาสิ
ผู้คนมากมายต่างเฝ้าดูการถ่ายทอดสดและให้ความเห็นกันในห้องแชท
ทันใดนั้น ก็มีใครบางคนถอดโพสต์เกี่ยวกับการท้าสู้ที่ปักหมุดอยู่ด้านบนกระดานข่าวของสภายุทธจักรออกไป
กระนั้น ก็กลับมาคนสังเกตเห็นอย่างรวดเร็ว
เขาพิมพ์ความเห็นไว้ว่า เฮ้ย โพสต์ที่ซินเผิงเฟยท้าสู้กับเฉินผิงหายไปแล้ว สงสัยจะกลัวล่ะมั้ง
เออมันหายไปจริงด้วย ซินเผิงเฟยคงจะกลัวเขาจนฉี่ราดเลยสินะ
ฉันว่าคงไม่มีใครกล้าพูดอะไรต่อให้เฉินผิงจะได้เป็นที่หนึ่งในอันดับเสรี
เขาน่าทึ่งมากที่กลายเป็นเจ้ายุทธ์ได้ภายในเวลาแค่สั้นๆ เท่านั้นเอง
ผู้คนต่างล้อเลียนซินเผิงเฟยและอิจฉาเฉินผิง
แต่เฉินผิงไม่ได้ดูสภายุทธจักรอยู่ในตอนนี้ และเขาก็ไม่วอกแวกไปกับเรื่องพวกนั้น สิ่งที่เขาทำมีเพียงนั่งรอหนิงต้าไห่อยู่เช่นนั้นเอง
เฉินผิงคอยจับตาดูเวลาอยู่ตลอด ถ้าเขาไม่มาภายในหนึ่งชั่วโมง ฉันจะฆ่าคนตระกูลหนิงสองคนตามที่พูดเอาไว้
ในตอนนั้น หนิงต้าไห่กับหนิงจื้อกำลังดูสภายุทธจักรอยู่ เมื่อเห็นว่าเฉินผิงฆ่าปรมาจารย์ยุทธ์ไปสองคนด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียวโดยไม่เหลือโอกาสให้สองคนนั้นได้สู้กลับเลย หนิงต้าไห่ก็มีสีหน้าบูดบึ้ง
เขาไม่คิดเลยว่าพลังของเฉินผิงจะเพิ่มสูงขึ้นมากภายในเวลาแค่สองสามวันเท่านั้น เขาเองยังเทียบเฉินผิงไม่ติดเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...