ในระหว่างนั้น คุณชี่นั่งอยู่ในห้องทำงานกระทรวงยุติธรรมเงียบๆ เขาจิบกาแฟไปด้วยและดูเหมือนกำลังรออะไรบางอย่างอยู่
จ้าวอู๋ฉียืนอยู่ข้างๆ เขาแทบจะกลั้นหายใจ
ตามปกติ คุณชี่มักจะมาที่กระทรวงยุติธรรมแค่ไม่นานก่อนจะกลับออกไป แต่คราวนี้ดูเหมือนไม่มีทีท่าว่าเขาจะกลับไปในไม่ช้าเลย
ทันใดนั้น คนในกระทรวงยุติธรรมคนหนึ่งก็รุดเข้ามาในห้องและพูดกับจ้าวอู๋ฉีว่า “นายพลจ้าวครับ มีคนอยากจะขอเข้าพบคุณชี่ครับ”
“ใครเหรอ?” จ้าวอู๋ฉีถาม
“ใช่หนิงต้าไห่หรือเปล่า?” คุณชี่ถามขึ้นมาทันควัน
“ใช่ ใช่ครับ เขามากับลูกชายครับผม!” คนของกระทรวงร้องออกมาพลางพยักหน้า
“ดูเหมือนว่าจะกลายเป็นคนซื่อบื้อไปซะแล้วนะหนิงต้าไห่” คุณชี่พูดออกมาพลางยิ้ม “ให้เขาเข้ามาได้เลย”
คนของกระทรวงยุติธรรมออกไปจากห้องขณะที่จ้าวอู๋ฉีมองคุณชี่ด้วยความประหลาดใจ
ดูเหมือนคุณชี่จะมาที่นี่เพื่อรอให้หนิงต้าไห่มาหา
“คุณชี่ คุณรู้ว่าหนิงต้าไห่จะมาหาคุณที่นี่เหรอครับ?” จ้าวอู๋ฉีถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น
“ใช่ แต่ผมก็ไม่แน่ใจว่าเขาจะมาจริงๆ ดูเหมือนหนิงต้าไห่จะไม่อยากโดนเฉินผิงฆ่าตายนะเนี่ย” คุณชี่กล่าว
เมื่อได้ยินอย่างนั้น จ้าวอู๋ฉีก็มองคุณชี่ด้วยสายตาชื่นชม
ไม่นานนัก หนิงต้าไห่กับหนิงจื้อก็ถูกเชิญเข้ามาในห้อง
เมื่อเห็นคุณชี่ ทั้งหนิงต้าไห่และลูกชายก็โค้งคำนับเขาทันที “คุณชี่”
คุณชี่ค้อมหัวลงรับและพูดว่า “นั่งลงสิ”
เมื่อพูดเช่นนั้นแล้ว สายตาของคุณชี่ก็จับจ้องไปยังหนิงจื้อ ก่อนที่ท่าทีของเขาจะเคร่งขรึมขึ้นมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...