หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1281

ในอีกด้านหนึ่ง เฉินผิงนั่งอยู่ที่หน้าบ้านตระกูลหนิงขณะที่เวลาก็เดินไปเรื่อยๆ ในตอนนั้นมีศพของคนตระกูลหนิงสี่ศพนอนเรียงรายอยู่แทบเท้าของเขาแล้ว

อีกหนึ่งชั่วโมงกำลังจะผ่านไป

ทุกคนในตระกูลหนิงต่างก็เหงื่อโทรมกายขณะที่ตัวสั่นเทิ้มด้วยความหวาดกลัว

ไม่มีใครรู้ว่าเฉินผิงจะสังหารใครเป็นรายต่อไปเมื่อเวลาหมดลง

ดูราวกับว่าพวกเขามีผ้าปิดตาอยู่ขณะที่ยมทูตกำลังเลือกเหยื่อรายต่อไป และนั่นก็เป็นสิ่งที่น่ากลัวที่สุดที่พวกเขาเคยเผชิญมาในชีวิต

ขณะนั้นเอง ฝูงชนก็เข้ามามุงดูเหตุการณ์มากขึ้นเรื่อยๆ

“เหมือนว่าหนิงต้าไห่จะปอดแหกไปแล้วนะ คนของเขาทยอยตายไป แต่เขากลับไม่กล้าโผล่หัวมาสักที”

“บอกว่าตัวเองเป็นเจ้ายุทธ์! แต่ทำตัวแย่จริงกว่าเศษขยะเสียอีก!”

“หลังจากนี้เฉินผิงจะต้องโด่งดังมากแน่ๆ เขาทั้งยังหนุ่มและไม่มีใครเอาชนะได้เลย!”

ฝูงชนต่างพูดคุยกันเช่นนั้น

ในทางกลับกัน เฉินผิงหลับตาลงพักผ่อนเงียบๆ ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินที่ฝูงชนเหล่านั้นพูดกันเลยแม้แต่น้อย

ทันใดนั้นเขาก็ลืมตาขึ้นมา

เมื่อเห็นเช่นนั้น คนของตระกูลหนิงก็ผงะถอยหลังไปด้วยความพรั่นพรึง

พวกเขารู้ว่าหมดเวลาแล้ว และเฉินผิงก็กำลังจะลงมือฆ่าอีกครั้งหนึ่ง

เฉินผิงค่อยๆ ยกเท้าขึ้นและกวาดตามองพวกเขา “นายของพวกคุณทิ้งไปซะอย่างนี้ ก็ไม่มีประโยชน์อะไรที่ต้องมีชีวิตอยู่ต่อแล้วสินะ”

เมื่อได้ยินที่เขาพูด คนตระกูลหนิงก็ต่างคุกเข่าลงและอ้อนวอนขอให้เขาไว้ชีวิต

เกียรติยศศักดิ์ศรีไม่มีค่าอันใดเมื่อต้องเผชิญหน้ากับความตาย

แต่ในแววตาของเฉินผิงไม่มีความปรานีหลงเหลืออยู่เลย เขาไม่มีความเมตตาให้กับคนที่ต่อต้านเขาแม้แต่นิดเดียว

ความสงสารที่เขามีต่อคนอื่นรังแต่จะสร้างบาดแผลโหดฉกรรจ์ให้กับตัวเขาเอง

เสียงพูดคุยกันอื้ออึงไปหมด และหนิงต้าไห่ก็ได้ยินทุกคำที่ล้อเลียนตัวเขา

แต่เขาก็ไม่ใส่ใจ เพราะในตอนนี้สิ่งที่เขาต้องการมากที่สุดคือรักษาพลังของเขาเอาไว้เท่านั้นเอง

“คุณชี่ คุณมาที่นี่ทำไมครับ?” เฉินผิงถาม

“หนิงต้าไห่เชิญผมมา เขาหวังว่าผมจะโน้มน้าวให้คุณยกเลิกการท้าสู้นี้ได้ เขาต้องการสงบศึกกับคุณ ตระกูลหนิงยินดีจะทำทุกอย่างที่คุณต้องการตราบใดที่คุณไม่สร้างปัญหาให้พวกเขาอีกต่อไป” คุณชี่บอกเขา

“สงบศึกกับผมเหรอ?” เฉินผิงเยาะเย้ย “ทำไมเขาพูดเรื่องสงบศึกกับผมในเมื่อเขาเป็นคนทำลายจุดชีพจรตันเถียนของผมเสียจนยับเยิน แถมยังบดขยี้กระดูกและร่างผมจนแหลกเหลวอย่างนั้น? ทำไมเขาถึงได้พูดเรื่องสงบศึกทั้งที่ฆ่าคนไปเป็นสิบที่หมู่บ้านคนโฉด? ตอนนี้จะมาขอสงบศึกกับผมเหรอ? มันสายเกินไปแล้ว”

“จริงอยู่ที่ตระกูลหนิงเคยทำผิดพลาดมาก่อนในอดีตนะเฉินผิง ยิ่งเรื่องที่ลูกชายผมทำกับคุณ ผมจะเข้มงวดกับเขาให้มากขึ้น ถ้าคุณสัญญาว่าจะไม่มาหาเรื่องตระกูลหนิงอีก ผมจะให้ทุกอย่างตามที่คุณต้องการ” หนิงต้าไห่พูดกับเฉินผิงด้วยท่าทีสำรวมต่อหน้าประชาชี

“ผมไม่ต้องการอะไรนอกจากชีวิตคุณ ผมอยากให้ตระกูลหนิงหายไปจากจิงตูทั้งโคตรเลย”

ขณะที่เฉินผิงพูด เขาก็ปล่อยรัศมีสังหารออกมาจากร่าง

หนิงต้าไห่ขมวดคิ้วก่อนจะกัดฟันแน่น “คุณต้องสู้กับผมจนตายกันไปข้างนึงเหรอ? เฉินผิง ผมบอกไม่ได้หรอกนะว่าใครจะเป็นผู้ชนะหากว่าเราต้องสู้กันจริงๆ แต่ผมรู้ว่าคนที่จะได้ประโยชน์มากที่สุดก็คือคนในตระกูลอื่นๆ นั่นแหละ!”