หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1288

“อ๊าก!” หนิงต้าไห่แผดเสียงร้องด้วยความโกรธจัด พร้อมแสงสว่างเจิดจ้าที่แผ่ออกมาจากทุกส่วนของร่างกายตนเอง

ตู้ม!

พื้นดินสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง ขณะที่อาคารโดยรอบกลายเป็นผุยผงไปทันที

สมาชิกบางคนของตระกูลหนิงที่ยังไม่ทันมาถึงตัวหนิงต้าไห่ พลันโดนคลื่นกระแทกกลืนกินเข้าไป ร่างกายของพวกเขากลายเป็นเถ้าธุลีไปทันที

เฉินผิงกัดฟันแน่น พลางสัมผัสได้ถึงคลื่นพลังไร้ที่สิ้นสุดลูกมหึมาที่พัดผ่านตัวเขาไป

เขาถูกแรงปะทะเหวี่ยงออกนอกอาณาบริเวณ

เกล็ดของร่างเกราะทองคำเริ่มที่จะหลุดร่วงจากร่างกายของเขา จนในที่สุดก็แตกเป็นชิ้นๆ จนหมดสิ้น

ร่างของเฉินผิงตกอยู่ภายใต้แรงกดดันมหาศาล เป็นผลทำให้เขาถึงกับหมดสติไป

ใช้เวลาอยู่ครู่ใหญ่กว่าเฉินผิงจะค่อยๆ ลืมตา พลางรับรู้ว่าร่างกายของเขาเต็มไปด้วยบาดแผล

ถึงกระนั้นเขาก็มิได้ตกอยู่ในอันตราย แต่ทุกอย่างภายในรัศมีร้อยเมตรนับจากตำแหน่งที่หนิงต้าไห่ยืนอยู่ พลันกลายเป็นผุยผง

“การระเบิดตัวเองของเจ้ายุทธ์ช่างทรงพลังจริงๆ” เฉินผิงมองเนื้อตัวที่ทิ้งรอยแผลไว้พลางพึมพำกับตนเอง

ในขณะเดียวกัน ณ สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้แห่งจิงตู จู้จื่อซานกำลังประชุมกับอีกหลายตระกูลที่มีชื่อเสียง มีหน้าจอขนาดใหญ่อยู่ตรงหน้าพวกเขาและบนนั้นกำลังฉายให้เห็นฉากที่เฉินผิงกำลังต่อสู้กับหนิงต้าไห่

“พวกคุณเห็นไหม? ในเวลาเพียงไม่กี่วัน เฉินผิงก็บรรลุถึงระดับเจ้ายุทธ์แล้ว ด้วยเหตุนั้นเอง เขาจึงเปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง ถ้าหากพวกเราไม่รีบสังหารมันซะ มันก็จะกลายมาเป็นภัยคุกคามต่อพวกเรา” จู้จื่อซานเอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึม

“ผมไม่นึกเลยว่าเฉินผิงจะรุดหน้าได้อย่างรวดเร็วถึงขนาดนั้น มันฝึกวิชามารงั้นเหรอ?” หลงจิ้งกั๋วไม่อยากเชื่อเอาเสียเลย ก่อนหน้านี้พวกเขามองข้ามเฉินผิงมาโดยตลอด ผ่านไปเพียงแค่ไม่กี่เดือนเท่านั้น แต่ทว่าฝ่ายหลังกล้าที่จะต่อสู้กับหนิงต้าไห่ที่เป็นเจ้ายุทธ์เสียแล้ว

“ผมก็สงสัยว่าเฉินผิงจะฝึกวิชามารเหมือนกัน” สมาชิกอีกคนหนึ่งเอ่ยเสริมขึ้นมา

“ไม่มีทางเป็นไปได้หรอก” จู้จื่อซานส่ายหน้า “ผมมั่นใจว่าเฉินผิงจะต้องมีความลับอื่นซุกซ่อนเอาไว้อยู่เป็นแน่”

เขาทราบดีว่าเฉินผิงไม่รู้อะไรเกี่ยวกับวิชามารหรอก มิฉะนั้นจู้จื่อซานก็คงรู้ไปนานแล้ว

“ผมนึกว่าหนิงต้าไห่จะสังหารเฉินผิงได้จริงๆ เสียอีก ดูเหมือนว่าเขาก็เป็นแค่ไอ้ขี้โม้คนหนึ่งเท่านั้นแหละ” สมาชิกอีกคนกล่าวอย่างเหยียดหยัน

ตู้ม...