หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1293

“ดูเหมือนพวกคุณจะชอบระเบิดตัวเองกันนักใช่ไหม?”

จากนั้นก็มีเสียงแผ่วเบาดังขึ้นมาจากทางเข้าหมู่บ้านคนโฉด

ทุกคนรีบหันหน้าไปไปยังทิศทางของเสียงด้วยสีตกตะลึงเช่นเดียวกัน

ยามที่เฉินผิงปรากฎตัวขึ้นตรงหน้าพวกเขา แทบไม่มีใครอยากเชื่อสายตาตนเองเลย โดยเฉพาะจ้าวฉวางกับจ้าวลี่กั๋ว

“เฉินผิง... คุณยังมีชีวิตอยู่?”

จ้าวฉวางรีบวิ่งเข้ามาหาเฉินผิง โดยไม่ลังเลแม้ชั่วขณะเดียว

“คุณจ้าว นี่ไม่ใช่คุณเฉินหรอกเหรอ? คุณไปได้ข่าวลวงมาจากที่ไหนกัน?” เมื่อเขาเห็นเฉินผิงปรากฎตัว ติงปู้ต้าก็ถามจ้าวลี่กั๋วด้วยความฉุนเฉียว

“ผะ ผม...”

จ้าวลี่กั๋วเองก็มีสีหน้าสับสนเช่นกัน เขาไม่เข้าใจว่าเฉินผิงยังมีชีวิตอยู่ได้อย่างไรกัน

“เอาล่ะ อย่าไปโทษเขาเลยครับ ผมเคยตายไปแล้วครั้งหนึ่ง” เฉินผิงยิ้มเรื่อแล้วเริ่มเล่าสิ่งที่เขาประสบพบเจอมาให้สี่คนโฉดฟัง

เมื่อพวกเขาได้ยินว่าเฉินผิงสังหารหนิงต้าไห่และทำลายตระกูลหนิงแล้ว ทุกคนต่างมองเขาด้วยความตกตะลึง

เกือบทุกคนรู้ว่าตระกูลหนิงที่อยู่ในยุทธภพแห่งจิงตูแข็งแกร่งสักเพียงใด แต่เฉินผิงก็กำจัดพวกเขาได้

หลังจากอธิบายเรื่องบางอย่างอีกเล็กน้อย เฉินผิงก็รีบเดินเข้ามาในหอคอยสะกดมาร

ถึงแม้ว่าเฉินผิงจะชนะการต่อสู้กับหนิงต้าไห่ แต่ร่างกายของเขาก็ยังได้รับบาดเจ็บอยู่มาก โดยเฉพาะพลังวิญญาณที่ถูกเขานำไปใช้มากที่สุด

ก่อนจะมุ่งหน้าไปที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้ เขาต้องเข้าไปถึงหอคอยสะกดมารชั้นบนสุดให้ได้

ใช้เวลาถึงสามวันกว่าพลังวิญญาณของเฉินผิงจะฟื้นคืนสู่สภาพเดิมเต็มที่

แต่คราวนี้กลับพบเรื่องที่ยากยิ่งต่อการฝึกบำเพ็ญฌานของเขา

เพราะแม้แต่พลังของเขาในตอนนี้ ไม่ว่าเขาจะอยู่ในหอคอยสะกดมารหรือไม่ ความเร็วในการฝึกฝนของเขาก็ช้าลงมาก

ก่อนที่จะบรรลุถึงระดับเจ้ายุทธ์ เฉินผิงสามารถฟื้นฟูพลังวิญญาณของตนเองในหอคอยสะกดมารได้อย่างรวดเร็ว

แต่คราวนี้เขากลับต้องใช้เวลาถึงสามวัน

เฉินผิงผงกศีรษะ

“พวกเราจะไปกับคุณด้วย ยิ่งมีคนเยอะเท่าไหร่ก็ยิ่งแข็งแกร่งเท่านั้น” จ้าวลี่กั๋วเอ่ยแนะนำ

ทว่าติงปู้ต้ายังคงรู้สึกสับสนกับสถานการณ์ที่เกิดขึ้น “คุณอวี่ฉีเป็นใครกันเหรอครับ คุณจ้าว?”

“เธอเป็นแฟนของคุณเฉินครับ เธอถูกสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้จับตัวไป” จ้าวลี่กั๋วตอบ

“อะไรนะ? จู้จื่อซานมันกล้าดียังไงถึงได้มาจับตัวแฟนของคุณเฉินไป? ไปที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้แล้วช่วยเธอออกมากันเดี๋ยวนี้เถอะ!” ติงปู้ซานร้องตะโกนด้วยความโกรธจัด

“ไม่เป็นไรครับ พวกคุณอยู่ที่นี่ไปเถอะ ผมจะไปที่นั่นเอง” เฉินผิงกล่าว

“คุณเฉิน พลังที่แท้จริงของสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้เกินกว่าที่แสดงออกภายนอกมากนัก ถ้าหากคุณไปคนเดียว ก็คงจะอันตรายมาก” ติงปู้ต้าพยายามที่จะเปลี่ยนความคิดเขา

“ไม่ต้องห่วงหรอกครับ ผมแค่ไปที่นั่นเพื่อสำรวจว่าสิ่งสำคัญของพวกมันอยู่ที่ไหนกันแน่ พวกมันคงไม่กล้าสังหารผมอย่างโจ่งครึ่มเช่นนั้นหรอก”

เหตุผลที่ทำให้เฉินผิงกล้าพอที่จะไปสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้เพียงลำพัง ก็เพราะเขารู้ว่าจู้จื่อซานคงไม่กล้าสังหารเขาต่อหน้าสมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้หรอก