ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่มีทางเลือกนอกจากเอาเจ้าสำนักของตนมาขู่เฉินผิง เพราะหวังว่าจะยับยั้งมิให้เขาสังหารพวกตนได้
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ชายหนุ่มก็โมโหอยู่บ้างแล้วถลึงตามองตอบมาที่เธอ
จู้จื่อซานคิดจะใช้หุ่นเชิดผีดิบของสำนักศพโลหิตทั้งแปดตนมาสังหารเฉินผิง แต่พวกมันกลับถูกเฉินผิงสังหารแทนเสียเอง! การที่เธอหยิบยกนามของเจ้าสำนักขึ้นมาคงจะไม่ทำให้มันยิ่งโกรธขึ้นไปอีกหรอกนะ? เกิดมันคลั่งขึ้นมา พวกเราคงไม่มีใครรอกชีวิตไปได้แน่!
“จ้าวอสูรเจ็ดดารางั้นเหรอ?”
เมื่อได้ยินชื่อดังกล่าว กลิ่นอายสังหารอันรุนแรงก็พลันปะทุขึ้นมาจากร่างของเฉินผิง “หุ่นเชิดผีดิบพวกนั้นก็ถูกสำนักของพวกแกควบคุมเอาไว้ด้วยใช่ไหม?”
เมื่อเขาตรวจพบเจตจำนงสังหารของเฉินผิง ชายหนุ่มก็รู้ว่าคงไม่มีจุดจบที่ดีเป็นแน่
แต่ดูเหมือนหญิงสาวจะไม่ตระหนักถึงเรื่องนั้นจึงตอบพลางผงกศีรษะ “ถูกต้อง! สำนักศพโลหิตเป็นเพียงสำนักเดียวที่สามารถควบคุมหุ่นเชิดผีดิบพวกนั้นได้!”
หลังจากเอ่ยเช่นนั้น เธอก็ถึงกับผุดรอยยิ้มยินดีใส่เฉินผิงโดยมิได้นำพาต่อสีหน้าสิ้นหวังของชายหนุ่ม
“ในเมื่อเป็นเช่นนั้น ก็จงอย่าโทษที่ฉันกำลังจะสังหารพวกแกสองคนเลยนะ ในเมื่อสำนักศพโลหิตมีชื่อเสียงในเรื่องการใช้พลังจิต ฉันก็จะสังหารพวกแกสองคนไปพร้อมๆ กับพลังจิตด้วยกันเสียเลย!” เฉินผิงกล่าวพลางปลดปล่อยคลื่นพลังจิตอันแกร่งกล้าจากความนึกคิดของตนเอง
หญิงสาวคิดจะพูดอะไรสักอย่าง แต่เธอกลับรู้สึกปวดศีรษะราวกับจะแตก สิ่งต่อมาที่เธอรู้ก็คือ ศีรษะของเธอระเบิดทันที
ไม่กี่วินาทีต่อมา ชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างๆ เธอก็ตกอยู่ในชะตากรรมเดียวกับเธอ
“หึ! นั่นคือสิ่งที่พวกแกสมควรได้รับจากการจู่โจมใส่ฉัน!” เฉินผิงกล่าวพลางแค่นเสียงระหว่างที่จ้องมองศพไร้หัวเหล่านั้น
ขณะที่เขากำลังจะจากไป จู่ๆ ก็มีเงาร่างหลายสายพุ่งเข้ามาหาเขาด้วยความเร็วสูง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...