หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 134

สีหน้าของผู้ชายรูปร่างอ้วนท้วมงุนงงอย่างมาก ได้แต่เดินเข้าไปอย่างช้าๆ!

“ยังไม่คุกเข่าลงไปอีกเหรอ ขอโทษคุณเฉินซะ…”

เลี่ยวเฝยสยงเตะผู้ชายคนนั้นอย่างแรง!

ตุบ!

ผู้ชายรูปร่างอ้วนท้วมคุกเข่าต่อหน้าเฉินผิงทันที!

“พอแล้ว ไม่ต้องมาใช้ไม้นี้กับฉัน ก่อนที่หัวหน้าองค์กรของพวกนายจะหาอาจารย์ของเขามา ฉันไม่ทำอะไรพวกนายแน่ นอกจากว่าจะเป็นพวกนายเองที่มาหาเรื่องฉันแบบไม่ดูตาม้าตาเรือ…”

เฉินผิงรู้ เลี่ยวเฝยสยงก็แค่สร้างภาพต่อหน้าเขา ให้หน้าเขาแค่นั้นเอง!

เฉินผิงทำร้ายเฝิงซื่อไห่ ก็คือว่าได้เป็นศัตรูกับองค์กรมังกรแดงแล้ว เลี่ยวเฝยสยงคนนี้ไม่มีทางที่จะเคารพตนเองจากใจจริงหรอก!

เฉินผิงพูดจบ ก็ลุกขึ้นแล้วจากไป เลี่ยวเฝยสยงมองแผ่นหลังของเฉินผิง นัยน์ตาเต็มไปด้วยเยือกเย็น!

“พี่…พี่สยง คนคนนี้คือ…”

เห็นเฉินผิงจากไปแล้ว ผู้ชายรูปร่างอ้วนท้วมยืนขึ้นมาแล้วถามเลี่ยวเฝยสยงด้วยสีหน้าที่งุนงง

เพี้ยะ…

เลี่ยวเฝยสยงตบไปที่หน้าของผู้ชายรูปร่างอ้วนท้วมอย่างแรง!

“ฉันบอกอะไรให้ ต่อไปนี้ถ้าเจอเขา หลบไปให้ไกลเลยนะ เขาเป็นทำร้ายหัวหน้าองค์กรของเรา วันนี้นายยังมีชีวิตอยู่ได้ กลับไปจุดธูปไหว้พระเถอะ…”

เลี่ยวเฝยสยงพูดจบ ก็นำคนกลับไป!

สุดท้ายเหลือเพียงผู้ชายรูปร่างอ้วนท้วมที่ยืนอยู่กับที่ด้วยสีหน้าตะลึง!

ในเขตชุมชน หวังหันหันยืนรอเฉินผิงอยู่หน้าประตูอย่างร้อนรน พออู๋อีฟานมาส่งหวังหันหันเสร็จก็กลับไปแล้ว!

“หันหัน เธอยังไม่กลับบ้าน รอใครอยู่เหรอ”

หวังฉั่งเฟิ่งเห็นหวังหันหันกลับมาแล้วแต่ยังไม่กลับบ้าน จึงถาม

“แม่ แม่กลับบ้านก่อนเถอะ ฉันรอพี่เฉินผิงอยู่!”

หวังหันหันพูดด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความร้อนรน!

“เฉินผิงเป็นอะไร พวกเธอกลับมาด้วยกันไม่ใช่เหรอ”