แต่ท่าทีของเฉินผิง หวังหันหันไม่รู้แถมเธอเองก็ไม่สามารถเดาได้ว่าเฉินผิงคิดอะไร!
“ดึกขนาดนี้แล้ว พวกเธอคุยอะไรกันอยู่หน้าประตูเหรอ”
ในขณะนั้นเอง เฉินผิงเดินมาด้วยสีหน้ายิ้มๆ!
“พี่เฉินผิง…”
เห็นเฉินผิงกลับมาแล้ว หวังหันหันรีบวิ่งพุ่งเข้าไป มองดูเฉินผิงอย่างละเอียดด้วยความเป็นห่วง ดูว่าเฉินผิงบาดเจ็บหรือเปล่า!
หวังฉั่งเฟิ่งและเฉินเป่ากั๋วเห็นหวังหันหันทำแบบนั้นกับเฉินผิง ทั้งสองคนก็ยิ้มออกมา!
แต่มีถังหงอิงที่ถอนหายใจ “ถ้าฉันได้เห็นเด็กสองคนนี้แต่งงานด้วยตาของตนเอง ก็คงจะดีนะ…”
เฉินผิงได้ยินแบบนี้ ก็อยากจะอธิบายกับพ่อแม่ ว่าเขาคิดกับหวังหันหันแค่น้องสาวเท่านั้น แต่พอเห็นสายตาที่เร่าร้อนของผู้ใหญ่ทั้งสองครอบครัว เขาก็ไม่รู้จะพูดยังไงดี!
“แม่ วางใจเถอะ ผมจะหาวิธีรักษาตาของท่านให้หายดีแน่นอน…”
เฉินผิงไม่ได้อธิบาย แค่เอ่ยปากพูดอย่างเรียบๆ!
“ชินแล้ว ลูกไม่ต้องสนใจแม่หรอก พวกเธอสองคนตั้งใจทำงาน ในอนาคตมีเงินแล้ว ซื้อบ้านไว้แต่งงาน ซื้อรถอีกคัน ฉันกับพ่อก็คงจะช่วยอะไรลูกไม่ได้แล้ว!”
ถังหงอิงพูดด้วยความรู้สึกตำหนิตนเอง!
ในเมื่อเฉินผิงยังไม่ได้แต่งงาน พวกเขาที่เป็นพ่อแม่กลับไม่มีความสามารถมากพอที่จะช่วยอะไร จึงรู้สึกผิดอย่างมาก!
“หงอิง อย่าเป็นแบบนี้เลย เด็กสองคนนี้อยู่กันด้วยดีก็พอแล้ว ยังไงบ้านฉันก็ไม่เอาอะไรอยู่แล้ว…”
หวังฉั่งเฟิ่งตบที่ไหล่ของถังหงอิง!
เฉินผิงฟังแล้วรู้สึกไม่สบายในใจ เขาไม่รู้จริงๆ ว่าตนเองจะพูดยังไงดี!
“พี่เฉินผิง คุณอาเฉินซื้อรถมาให้พี่คันหนึ่ง พรุ่งนี้เราขับรถไปทำงานกันได้แล้ว…”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...