หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1345

“เซียวต๋า แกนี่มันไร้ยางอายสิ้นดี!” จี้หรูเสว่ลุกขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยว เธออยากจะเข้าไปตบหน้าเซียวต๋า

โชคร้ายที่พอเธอลุกขึ้นยืน ร่างกายของเธอก็อ่อนเปลี้ยขึ้นมา แม้แต่พลังลมปราณเธอก็ไม่สามารถเรียกออกมาได้

ยิ่งทำให้โทสะของจี้หรูเสว่พุ่งสูงขึ้น เธอตัวสั่นเทาด้วยความโกรธ

“หยุดต่อต้านได้แล้วคุณหญิงจี้ แค่ทำตามที่ผมบอกก็พอ ผมสัญญาว่าจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดี” โจวเทียนเฉิงพูด รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นเหนือริมฝีปากพลางเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของจี้หรูเสว่

“คุณหญิงจี้ หนีไป!”

ทันใดนั้น สาวกสองคนของตำหนักบงกชชาดที่ยืนอยู่ข้างหลังจี้หรูเสว่ก็ชักดาบออกมาและเล็งไปยังโจวเทียนเฉิง

ทั้งสองบุกเข้าใส่โจวเทียนเฉิง

เมื่อเห็นแบบนั้น โจวเทียนเฉิงก็แค่นหัวเราะ เขาคว้าดาบของเหล่าสาวกและบิดอย่างรุนแรง

เคร้ง!

ดาบหัก ด้ามดาบอีกครึ่งหนึ่งอยู่ในมือของโจวเทียนเฉิง

หลังจากนั้น โจวเทียนเฉิงก็โบกมือของเขาในทันใด แววตาเขาส่องประกายเย็นชา

บาดแผลปรากฏขึ้นที่คอของสาวกแต่ละคน จากนั้นแผลก็เปิดกว้างขึ้นและมีเลือดไหลออกมา

ดวงตาของจี้หรูเสว่เบิกกว้างเมื่อเห็นการตายอันน่าสยดสยองของเหล่าสาวก แม้ว่าเธอจะอ่อนแอเกินกว่าจะเคลื่อนไหวได้ แต่เธอก็ยังบังคับตัวเองให้จู่โจมโจวเทียนเฉิง

โจวเทียนเฉิงเอื้อมมือไปจับข้อมือของเธอ บังคับให้เธออยู่ภายใต้การควบคุมของเขา

“ปล่อยฉันนะ ไอ้สัตว์ประหลาด แน่จริงก็ฆ่าฉันสิ!” จี้หรูเสว่ตะโกนอย่างเดือดดาล

แต่ดูเหมือนโจวเทียนเฉิงจะไม่ใส่ใจกับคำพูดของเธอ ยิ่งเธอดุด่าเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น

“ทำได้ดีมากคุณเซียว ผมจะสั่งให้คนของผมนำยาเสริมพลังมาให้คุณตอนที่ผมกลับไปแล้ว” โจวเทียนเฉิงพูดกับเซียวต๋า

เสี่ยวหมินรู้สึกไม่สบายใจ เปลือกตาของเธอกระตุกไม่หยุด

เธอเดินไปที่ทางเข้าตำหนักและรอคอยให้จี้หรูเสว่กลับมาอย่างใจจดใจจ่อ

ไม่นานท้องฟ้าก็มืดลง ดวงดาวนับไม่ถ้วนส่องแสงระยิบระยับบนท้องฟ้า เลยเวลาอาหารเย็นไปแล้ว แต่ก็ไม่มีข่าวใด ๆ จากจี้หรูเสว่ ทำให้เสี่ยวหมินกังวลเป็นอย่างมาก

ที่ผ่านมาจี้หรูเสว่ไม่เคยออกไปข้างนอกดึกขนาดนี้ ตอนนี้เวลาผ่านไปนานมากแล้ว การที่เธอยังไม่กลับมาก็หมายความว่ามีบางอย่างเกิดขึ้น

อีกทั้งยังมีตระกูลและสำนักหลายแห่งที่มีเจตนาร้ายต่อตำหนักบงกชชาด ที่แย่ไปกว่านั้นคือความงามของจี้หรูเสว่ที่ทำให้พวกเขาหมายปองเธอยิ่งกว่าเดิม

หลังจากไตร่ตรองสถานการณ์ดูแล้ว เสี่ยวหมินก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องรวบรวมคนไปที่ สำนักอสูรศักดิ์สิทธิ์เพื่อตามหาจี้หรูเสว่ เธอต้องรู้ให้ได้ว่าเกิดอะไรขึ้น

ขณะที่เสี่ยวหมินกำลังจะออกไปจากตำหนักบงกชชาดพร้อมกับคนจำนวนหนึ่ง พวกเขาก็เห็นใครบางคนกำลังเดินเข้ามาหาอย่างช้าๆ

เมื่อเห็นดังนั้น เสี่ยวหมินก็ขมวดคิ้วและสั่งให้คนอื่นๆ ระวังตัว