“เซียวต๋า แกนี่มันไร้ยางอายสิ้นดี!” จี้หรูเสว่ลุกขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยว เธออยากจะเข้าไปตบหน้าเซียวต๋า
โชคร้ายที่พอเธอลุกขึ้นยืน ร่างกายของเธอก็อ่อนเปลี้ยขึ้นมา แม้แต่พลังลมปราณเธอก็ไม่สามารถเรียกออกมาได้
ยิ่งทำให้โทสะของจี้หรูเสว่พุ่งสูงขึ้น เธอตัวสั่นเทาด้วยความโกรธ
“หยุดต่อต้านได้แล้วคุณหญิงจี้ แค่ทำตามที่ผมบอกก็พอ ผมสัญญาว่าจะปฏิบัติต่อคุณอย่างดี” โจวเทียนเฉิงพูด รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ปรากฏขึ้นเหนือริมฝีปากพลางเอื้อมมือไปสัมผัสใบหน้าของจี้หรูเสว่
“คุณหญิงจี้ หนีไป!”
ทันใดนั้น สาวกสองคนของตำหนักบงกชชาดที่ยืนอยู่ข้างหลังจี้หรูเสว่ก็ชักดาบออกมาและเล็งไปยังโจวเทียนเฉิง
ทั้งสองบุกเข้าใส่โจวเทียนเฉิง
เมื่อเห็นแบบนั้น โจวเทียนเฉิงก็แค่นหัวเราะ เขาคว้าดาบของเหล่าสาวกและบิดอย่างรุนแรง
เคร้ง!
ดาบหัก ด้ามดาบอีกครึ่งหนึ่งอยู่ในมือของโจวเทียนเฉิง
หลังจากนั้น โจวเทียนเฉิงก็โบกมือของเขาในทันใด แววตาเขาส่องประกายเย็นชา
บาดแผลปรากฏขึ้นที่คอของสาวกแต่ละคน จากนั้นแผลก็เปิดกว้างขึ้นและมีเลือดไหลออกมา
ดวงตาของจี้หรูเสว่เบิกกว้างเมื่อเห็นการตายอันน่าสยดสยองของเหล่าสาวก แม้ว่าเธอจะอ่อนแอเกินกว่าจะเคลื่อนไหวได้ แต่เธอก็ยังบังคับตัวเองให้จู่โจมโจวเทียนเฉิง
โจวเทียนเฉิงเอื้อมมือไปจับข้อมือของเธอ บังคับให้เธออยู่ภายใต้การควบคุมของเขา
“ปล่อยฉันนะ ไอ้สัตว์ประหลาด แน่จริงก็ฆ่าฉันสิ!” จี้หรูเสว่ตะโกนอย่างเดือดดาล
แต่ดูเหมือนโจวเทียนเฉิงจะไม่ใส่ใจกับคำพูดของเธอ ยิ่งเธอดุด่าเขามากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งมีความสุขมากขึ้นเท่านั้น
“ทำได้ดีมากคุณเซียว ผมจะสั่งให้คนของผมนำยาเสริมพลังมาให้คุณตอนที่ผมกลับไปแล้ว” โจวเทียนเฉิงพูดกับเซียวต๋า
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...