หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1351

กระนั้นการโจมตีของโจวเทียนเฉิง โจวเฟิงและโจวอวี่ ก็ถูกป้องกันไว้ด้วยเกราะล่องหนตรงหน้าเฉินผิง นอกจากเสียงที่ดังจนแก้วหูแทบแตกแล้ว การโจมตีเหล่านั้นก็ไม่สร้างรอยขีดข่วนใดๆ ให้กับเฉินผิงและจี้หรูเสว่เลย

ดวงตาของทั้งสามเบิกกว้างในทันใด พวกเขาไม่รู้ว่าต้องทำยังไงดี

“ในเมื่อพวกคุณชอบใช้เวทย์มนต์นัก ถ้าผมใช้อาวุธก็คงจะขัดใจพวกคุณใช่ไหม? งั้นผมก็จะใช้เวทย์มนต์เช่นกัน”

เมื่อพูดจบ เฉินผิงก็ยื่นมือขึ้นไปในอากาศทันทีในระหว่างที่เขาท่องบทสวดคาถาบางอย่างอยู่นั้น ก็บังเกิดแสงสีขาวฟุ้งกระจายออกมาจากมือของเขา

ในไม่ช้า ทุกที่ที่แสงสีขาวจะกระจายออกไป อิฐและกระเบื้องที่แตกกระจายบนพื้นก็เริ่มสั่นสะเทือนอย่างรุนแรง จากนั้นพวกมันก็รวมตัวกันช้าๆ

ในที่สุดก็กลายเป็นดาบสีแดงอิฐขนาดยักษ์ต่อหน้าเฉินผิง

ขณะที่เขาผสานรวมจิตเชื่อมต่อกับดาบที่แผ่พลังอันรุนแรงออกมา พลังของดาบก็เข้าครอบคลุมทั่วทั้งบ้านตระกูลโจว

จัดการพวกมันซะ!

ด้วยบัญชาการจากความคิดของเขา เสียงกรีดร้องแหลมสูงก็ดังออกมาจากดาบยักษ์ที่ยาวกว่าสิบเมตร ราวกับว่าดาบนี้มีชีวิตขึ้นมา มันชี้ไปที่โจวเทียนเฉิงและชายอีกสองคน

พลังดาบอันรุนแรงระเบิดออกมา อานุภาพของมันไม่มีสิ่งใดเทียบเทียมได้

เมื่อเห็นดังนั้น โจวเทียนเฉิงและคนอื่นๆ ก็เริ่มใช้เวทย์มนต์ของตนอย่างเร่งรีบ เกิดกำแพงดินผุดขึ้นข้างหน้าพวกเขาเพื่อสกัดกั้นการโจมตีของเฉินผิง

ปัง! ปัง! ปัง!

เมื่อเกิดเสียงระเบิดดังสนั่นหวั่นไหว กำแพงดินที่ทั้งสามคนก่อขึ้นไม่อาจต้านทานการโจมตีจากดาบยักษ์ของชายผู้นี้ได้ ภายใต้พลังดาบมหึมาของอาวุธชิ้นนี้ กำแพงก็สลายไปในพริบตา

ถึงกระนั้น แรงเหวี่ยงของดาบยังคงทรงพลังราวกับมันต้องการจะตัดสวรรค์และโลกให้สะบั้นจากกัน

ในตอนนั้น สีหน้าของโจวเทียนเฉิงกับคนอื่นๆ ต่างเคร่งเครียดด้วยความกลัว เหงื่อเย็นๆ ไหลลงมาที่หน้าผากขณะที่พวกเขาจะยังคงร่ายมนต์ควบคู่ไปกับการประสานอิน

แต่ไม่ว่าจะใช้วิธีใด พวกเขาก็ยังหยุดดาบยักษ์ของเฉินผิงไม่ได้

"ถอยก่อน! เร็วเข้า ถอย!”

เมื่อสถานการณ์พลิกผัน โจวเทียนเฉิงก็สั่งให้ชายอีกสองคนถอยกลับอย่างรวดเร็ว

พวกเขาคิดไม่ถึงเลยว่าเฉินผิงจะเชี่ยวชาญด้านเวทย์มนต์ จนสามารถสร้างดาบยักษ์ที่ทรงพลังได้มากขนาดนี้