หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1353

โจวเฟิงในตอนนี้ดูราวอสูรกายในร่างมนุษย์ที่มีดวงตาปูดโปนออกมาเล็กน้อย ยิ่งส่งให้ใบหน้าเขาดูน่ากลัวมากขึ้น

เมื่อจี้หรูเสว่เห็นภาพนั้น เธอรู้สึกกลัวและรีบซุกหน้าเข้ากับอกของเฉินผิงทันที

ความกลัวและความวิตกหมุนวนในดวงตาของโจวอวี่ขณะที่เขามองไปยังโจวเฟิง สีหน้าของเขาดูไม่เต็มใจ

เขากำลังลังเล

"แกกำลังรออะไรอยู่? จะรอให้เราโดนฆ่าก่อนหรือไง?” โจวเฟิงหันไปหาโจวอวี่ เสียงของเขาดังราวกับระฆัง

ประกายความบ้าคลั่งปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา

โจวอวี่ถอนใจเฮือกใหญ่ ดึงขวดที่มีของเหลวสีแดงออกมา เปิดออกแล้วดื่มเข้าไป

ในไม่ช้าร่างกายของเขาก็เปลี่ยนไปจนไม่ต่างไปจากโจวเฟิง

ดวงตาของเฉินผิงฉายแววเยาะเย้ยขณะที่เขาจ้องมองสัตว์ประหลาดสองตัวที่อยู่ตรงหน้า

“ถ้าแกไร้พลัง ก็ไม่มีอะไรจะทำให้แกเก่งขึ้นได้หรอกนะ ต่อให้กินยาที่ทำให้เป็นอมตะก็ยังหนีความตายไม่พ้นอยู่ดี” เขาหัวเราะเยาะ

ในตอนนี้เขาเป็นเจ้ายุทธ์ ภายในร่างกายของเขาคือวิญญาณใหม่ ซึ่งถ้ามันไม่ถูกทำลาย มันก็จะป้องกันไม่ให้เขาตายและแก่ตัวลงได้

มันเป็นของล้ำค่าที่สุดของเขา หลังจากที่เขาต่อสู้กับจู้จื่อซานและได้รู้ว่าการฟื้นคืนชีพเป็นอย่างไร เขาก็มีความมั่นใจมากขึ้น

“ย่อมได้ เพวกฉันจะแสดงให้แกดูว่าพวกฉันแข็งแกร่งแค่ไหน!” สีหน้าชั่วร้ายปรากฏขึ้นบนใบหน้าของโจวเฟิง ก่อนที่เขาจะกระโจนเข้าหาเฉินผิงพร้อมกับโจวอวี่

ความเร็วของพวกเขาเพิ่มขึ้นหลายเท่าเมื่อเทียบกับก่อนหน้านี้

ทางด้านเฉินผิง เขารวบนิ้วมือให้เป็นหมัดอย่างใจเย็นและห่อหุ้มไว้ด้วยพลังแห่งมังกร กำปั้นของเขาเริ่มเปล่งรัศมีทำลายล้างและเปล่งประกายด้วยแสงสีทอง แสงนั้นเจิดจ้ามากจนดูราวกับว่าสีสันอื่นในโลกได้หายไปแล้ว

เขาจะใช้หมัดเดียวโจมตีทั้งสองคนนี้

“หมัดเซิ่งกวง!” หลังจากเฉินผิงคำรามอย่างเกรี้ยวกราด พลังที่น่าสะพรึงกลัวก็เริ่มแผ่ออกมาจากตัวเขา

แม้แต่คฤหาสน์หลังอื่นๆ ในเขตบ้านของตระกูลโจวก็เริ่มสั่นสะเทือนและพังทลาย