หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1355

เสี่ยวหรูเดินไปหาจี้หรูเสว่แล้วถาม “พี่ไม่เป็นอะไรนะ จี้หรูเสว่?”

“พี่สบายดี ต้องขอบคุณเฉินผิง ไม่อย่างนั้นพี่คงไม่ได้กลับมา” จากนั้นเธอก็ชำเลืองมองเฉินผิงอย่างลึกซึ้ง

เสี่ยวหรูที่เห็นสีหน้าของพี่สาวก็ยิ้มอย่างซุกซน “ฉันคิดว่าฉันต้องขอบคุณเฉินผิงที่พาพี่กลับมาอย่างปลอดภัย เดี๋ยวนะ ฉันว่าฉันควรจะยอมรับเขาเป็นพี่เขยของฉันแล้วหล่ะ...”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นก็ทำให้จี้หรูเสว่หน้าแดงทันที เธอถลึงตาใส่น้องสาวของเธอ “ยายเด็กบ้านี่ พูดอะไรของเธอ? ฉันจะจัดการเธอแน่...”

จากนั้นเธอก็ไล่เสี่ยวหรูเข้าไปในตำหนัก ขณะที่เฉินผิงเดินตามพวกเธอไปด้วยรอยยิ้มจางๆ

เพราะไม่ได้พักผ่อนกันเลยตลอดทั้งคืน ทำให้พวกเขาหลับไปอย่างรวดเร็ว

หลังจากที่ดวงอาทิตย์สาดแสงจ้าท้องฟ้า ผู้คนมากมายต่างจ้องมองไปที่ซากปรักหักพังซึ่งเคยเป็นคฤหาสน์ตระกูลโจว และพูดคุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น

ตระกูลผู้ฝึกยุทธ์พากันสั่นคลอนกับสิ่งที่ได้เห็น พวกเขาไม่รู้ว่าใครกันช่างมีพลังพอที่จะทำเช่นนั้นได้ในคืนเดียว

เมื่อโจวเทียนหยินผู้นำตระกูลโจว เห็นศพของน้องชายและบ้านที่ถูกทำลายเมื่อกลับมา เขาก็เดือดดาลอย่างที่สุด "ใครหน้าไหนที่กล้ามาทำแบบนี้? ฉันจะฉีกมันเป็นชิ้นๆ!”

เขาจ้องมองท้องฟ้าและคำรามขณะที่จิตสังหารอันน่าสะพรึงกลัวพุ่งออกมาจากร่างของเขา

ในฐานะที่เป็นเจ้ายุทธ์ โจวเทียนหยินมักจะเอาแต่ตามหาของมาใช้บำเพ็ญเพียร และไม่ค่อยให้ความสนใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นภายในตระกูล

เขาไม่คิดเลยว่าจะได้เห็นบ้านของเขาพังพินาศเมื่อกลับมาถึง

ไม่ว่าจะยังไง ตระกูลโจวก็เป็นตระกูลผู้ฝึกยุทธ์ที่ทรงอิทธิพลไม่น้อยในทุ่งหว่านเฉิง

“ใครกันที่มีความแค้นฝังลึกต่อตระกูลโจว? พวกมันไม่เพียงแต่ฆ่าน้องชายของฉัน แต่ยังทำลายคฤหาสน์ตระกูลโจวด้วย!” โจวเทียนหยินถามเสียงดัง

เขานึกไม่ถึงว่าตำหนักบงกชชาดจะมียอดฝีมือที่ทรงพลังเช่นนี้

สำหรับเขาเรื่องนี้มันไม่น่าจะเป็นไปได้เลย เพราะถ้ายอดฝีมือคนนั้นเป็นคนของตำหนักบงกชชาดจริง ตำหนักแห่งนั้นคงไม่อาจเก็บงำชื่อเสียงในเขตตะวันตกเฉียงใต้ได้เป็นเวลานาน

“บอกฉันมาว่าเกิดอะไรขึ้น อีกอย่าง แล้วศพของเซียวต๋านี่มันหมายความว่ายังไง?” เขาไม่เข้าใจเลยว่าเกิดอะไรขึ้น มันเกิดอะไรขึ้นในระหว่างที่ฉันไม่อยู่ นอกจากนี้ เหตุใดคนของตำหนักอสูรศักดิ์สิทธิมากมายถึงมาตายในคฤหาสน์นี้?

ไม่นานคนรับใช้ก็เล่าเรื่องทั้งหมดที่เกิดขึ้นให้เขาฟัง

อย่างไรก็ตาม คนรับใช้ไม่รู้ว่าผู้บุกโจมตีเมื่อคืนคือเฉินผิง เขารู้แค่ว่ามีคนมาช่วยจี้หรูเสว่ เขาจึงคิดว่าเฉินผิงมาจากตำหนักบงกชชาด

ในทางกลับกัน โจวเทียนหยินไม่คิดว่าเป็นแบบนั้น เพราะเขารู้จักทุกคนที่มีพลังเทียบเท่าเฉินผิงในเขตตะวันตกเฉียงใต้ ซึ่งมีอยู่ไม่มากและไม่ใช่คนของตำหนักบงกชชาด

“รวบรวมคนมาเดี๋ยวนี้! เราจะไปตำหนักบงกชชาด ไม่ว่าเรื่องนี้จะเป็นฝีมือใคร พวกมันก็จะต้องชดใช้!” เขากัดฟันในขณะที่เจตจำนงสังหารลุกโชนในดวงตาของเขา