หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1363

จากนั้นชายคนนั้นก็ดึงหน้ากากสีดำออก เผยให้เห็นใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอยกระด่างกระดำ

ไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก หูหม่าซือ จอมเวทยหน้าด่าง ผู้มอบเครื่องรางติดตามตัวจากจิงตูให้จู้จื่อซานสองชิ้น

หลังจากเพ่งดูใบหน้าของเขาอย่างใกล้ชิด เฉินผิงก็ตระหนักว่าเขาไม่รู้จักชายผู้นี้เลย “ผมไม่รู้จักคุณ แล้วคุณช่วยผมไว้ทำไม?” เขาถามพร้อมขมวดคิ้ว

“ผมแค่อยากร่วมมือกับคุณแค่นั้นเอง” หูหม่าซือตอบด้วยรอยยิ้มน้อยๆ

"ร่วมมือกับผมเหรอ? ร่วมมือทำอะไร?”

เฉินผิงมองไปที่หูหม่าซืออย่างระแวดระวัง

ผู้บำเพ็ญเพียรอย่างเราต้องการพลังวิญญาณจำนวนมหาศาลสำหรับการบำเพ็ญเพียรและในตอนนี้โลกกำลังเผชิญกับภาวะขาดแคลนพลังวิญญาณ...

เมื่อนึกถึงเรื่องนั้น ดวงตาของเฉินผิงก็เบิกกว้าง “คุณ... ที่คุณมาที่นี่เพราะถ้ำนั้นงั้นเหรอ?”

หูหม่าซือชะงักชั่วคราวด้วยความประหลาดใจก่อนที่จะหัวเราะออกมา “คุณนี่ช่างเป็นคนฉลาดจริงๆ! ตอนนี้ผมเข้าใจแล้วว่าทำไมคุณถึงหลอกจู้จื่อซานได้...”

"คุณเป็นใคร? บอกความจริงมาไม่งั้นผมจะใช้กำลัง!” เฉินผิงตะโกนพลางชี้กระบี่พิฆาตมังกรไปที่หูหม่าซือ

แม้ว่าปลายกระบี่พิฆาตมังกรจะอยู่ห่างจากใบหน้าเขาเพียงนิ้วเดียว c9jหูหม่าซือก็ไม่มีทีท่าหวาดกลัวแต่อย่างใด “ใจเย็นๆ สหาย เรียกผมว่าหูหม่าซือก็ได้ ผมเพิ่งไปถึงขั้นแปรธาตุได้ไม่นาน กลับกันคุณเข้าสู่ขั้นวิญญาณใหม่ไปนานแล้ว ด้วยความต่างชั้นระหว่างพลังของเรา คุณสามารถฆ่าผมได้อย่างง่ายดายด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ดังนั้นคุณไม่มีเหตุผลที่จะต้องกลัวผมเลย ผมหมายถึง ผมจะไปทำอะไรให้คุณบาดเจ็บได้ล่ะครับ? จู้จื่อซานผู้น่าสงสารไม่รู้ว่าเขาจำเป็นต้องทำลายร่างวิญญาณให้สิ้นซากก่อน ถึงจะฆ่าผู้บำเพ็ญเพียรได้!”

อืม... หูหม่าซือคนนี้ดูเหมือนจะรู้ตัวว่าเขากำลังพูดถึงอะไรแม้ว่าเขาอาจจะเชี่ยวชาญด้านเวทย์มนต์แต่เขาก็ยังอยู่ในขั้นแปรธาตุพูดอีกอย่างคือเขาเพิ่งได้เป็นปรมาจารย์ผู้ฝึกยุทธ์ไม่นานจึงเป็นไปไม่ได้ที่เขาจะทำร้ายฉันได้โดยเฉพาะตอนที่ฉันกำลังระวังตัวเรื่องมันคงต่างไปจากนี้ถ้าเขาใช้วงแหวนอาคมเล่นงานฉันโดยที่ไม่ทันตั้งตัวแต่โจวเทียนหยินก็ใช้พลังลมปราณไปมากในระหว่างที่สู้กับฉันประกอบกับการที่เขาไม่ทันรู้ตัวทำให้หูหม่าซือคนนี้สบโอกาสที่จะปลดปล่อยผนึกไตรพิฆาตถึงกระนั้นโจวเทียนหยินก็ฝ่าผนึกไตรพิฆาตออกมาได้ซึ่งแสดงว่าหูหม่าซือไม่ได้ทรงพลังมากนัก

เขาพัฒนาตนได้อย่างรวดเร็วด้วยวิชาจิตตวิสุทธิของเขา ซึ่งทำให้เขาสามารถใช้อะไรก็ได้ทดแทนพลังวิญญาณ แต่ไม่ใช่ผู้บำเพ็ญเพียรทุกคนที่จะโชคดีขนาดนั้น

“ผมติดอยู่ที่ขั้นนี้มากว่าสิบปีแล้ว ผมแสร้งทำเป็นหมอดูเพื่อปกปิดตัวตนในขณะที่ผมเดินทางไปทั่วโลกเพื่อค้นหาพื้นที่อันอุดมไปด้วยพลังวิญญาณ ผมเจอถ้ำนี้เมื่อสามปีที่แล้ว แต่ตอนนั้นผมเลือกที่จะไม่ทำอะไร ถ้าไม่จำเป็นผมก็คงไม่มาที่นี่ในไม่กี่ปีให้หลัง” หูหม่าซือเล่า

“ในถ้ำนี้มีอะไร? ทำไมน้ำที่ไหลออกมาถึงมีพลังวิญญาณที่บริสุทธิ์เช่นนี้?” เฉินพิงถามอย่างสงสัย

“มันเป็นสุสานโบราณ” หูหม่าซือตอบ

“สุสานโบราณเหรอ?” ดวงตาของเฉินผิงเบิกกว้างด้วยความตกตะลึงและเหลือเชื่อ “ต่อให้สุสานโบราณจะมีอัญมณีล้ำค่าอยู่ภายใน มันก็ไม่น่าจะสร้างพลังวิญญาณที่บริสุทธิ์แบบนี้ได้!”