“อมตะงั้นเหรอ?” ดวงตาของจู้จื่อซานเบิกกว้างเมื่อเขาเผยสีหน้าเหลือเชื่อ
หรือเฉินผิงจะเป็น...
หัวใจของจู้จื่อซานเต้นแรงด้วยความโกรธขณะที่สีหน้าของเขาเปลี่ยนไป
ทันใดนั้น ชายสองคนที่สวมหน้ากากโลหะก็เดินเข้ามา จู้จื่อซานหน้าซีดเมื่อเห็นพวกเขา
“จู้จื่อซาน คุณทำให้สมาพันธ์อับอายแบบนี้ได้ยังไง? ทั้งที่คุณเป็นประธาน ต้าเหนิงไม่พอใจ คุณกล้าโกหกเขาได้ยังไง? รู้ตัวไหมว่าคุณทำอะไรผิด?” หนึ่งในนั้นถามอย่างเย็นชา
ขาของจู้จื่อซานเกือบจะทรุดลงกับพื้น
เขาแทบยืนไม่อยู่ในระหว่างที่เขาละลักละล่ำตอบ “ท่านครับ ก่อนหน้านี้ผมฆ่าเฉินผิงไปแล้ว ผมไม่ได้โกหก! เรื่องที่เขายังมีชีวิตอยู่เป็นแค่ข่าวลือ ผมจะตรวจสอบเรื่องนี้เดี๋ยวนี้เลย ถ้าเขายังมีชีวิตอยู่ ผมจะไม่ปล่อยให้เขาหนีไปอีก ผมสัญญาว่าจะตัดหัวเขาแล้วส่งไปให้ต้าเหนิง”
เสียงของเขาสั่นเครือในขณะที่รับปากกับพวกเขา
ผู้คุมกฎส่งเสียงตะคอกและตอบว่า “ต้าเหนิงไม่พอใจกับการกระทำของคุณ ฉะนั้นระวังตัวไว้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของคุณ”
พูดจบพวกเขาก็หันขวับแล้วเดินจากไป
หลังจากที่ผู้คุมกฎออกไปแล้ว จู้จื่อซานก็รีบไปที่สลัมในเขตชานเมืองของจิงตู ซึ่งบ้านของหูหม่าซือตั้งอยู่ตรงนั้น
เมื่อเขามาถึงบ้านของหูหม่าซือ ประตูก็ล็อคอยู่ ไม่มีใครอยู่ข้างใน “บ้าจริง เขาหนีไปแล้ว!” เขาสบถด้วยความโกรธ
ในขณะเดียวกันที่บ้านตระกูลหลงในจิงตู หลงจิ้งกั๋วมีสีหน้าเคร่งเครียด
เขาอารมณ์ไม่ดีตั้งแต่ที่รู้ว่าลูกชายถูกวิญญาณเข้าสิง
“พ่อพูดถูก เฉินผิงยังมีชีวิตอยู่! ดูเหมือนว่าผมจะได้แก้แค้นแล้ว!” หลงเซียวดีใจที่รู้ว่าเฉินผิงยังไม่ตาย
อย่างไรก็ตามหลงเซียวจะทำให้คุณชี่เพ่งเล็งเขาอย่างแน่นอนถ้าเขาดูดกลืนพลังของผู้ฝึกยุทธ์ในจิงตูเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งให้ตัวเองฉันจำได้ว่าคุณคุณชี่พูดเน้นย้ำถึงเรื่องนี้ในการประชุมเมื่อไม่นานมานี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: หัตถ์เทวะราชันมังกร
ยิ่งอ่านตอนก็ยิ่งสั้นลงๆ ของฟรีไม่มีในโลกจริงๆ เลิกอ่านกันเถอะเสียอารม...
เริ่มตั้งแต่ตอนที่ 1886 ตอนเริ่มสั้นลงๆ ต้องทำไง...
ไม่มีระบบจ่ายเงินผ่านหักบัญชีธนาคารหรือจ่ายผ่านทรูฯ บ้างหรือผมไม่ได้ใช้บัตรเครดิต...
3065-3074 ไม่มี...
อ่านมาถึงตอนที่ 136 แล้วแต่ต้องอ่านแบบผ่านๆเพราะแต่ละฉากวนอยู่ที่พระเอกโดนดูถูกตลอด จากคนทั้งเรื่องรวมทั้งพ่อแม่ด้วยเลยมั้ง พระเอกต้องเป็นโรคจิตอ่อนๆแน่เลย ไม่ได้คิดจะทำอะไรให้ดีขึ้นนอกจากคิดในใจว่าฉันเก่ง รอให้เขาดูถูกก่อนแล้วนิ่งๆ ยอมรับแล้วผ่านไป พยายามหาเรื่องที่พระเอกเก่ง หรือสู้ชีวิตแล้วดีขึ้น แต่แบบเหมือนฉันเก่งอยู่ในใจคนเดียว มันน่าอึดอัดมาก...
ทำไมพระเอกเก่งต้องทนให้คนดูถูกตัวเองดูถูกพ่อแม่แบบไม่คิดจะทำอะไรเลย แบบตามน้ำไปวันทั้งที่มีฝีมือ ทนลำบากกันไป...
หน้าด้านจังอีกู่หลิงเอ๋อร์ หลงรักแฟนเพื่อน แล้วเสือกเสนอตัวออกนอกหน้าเกิ๊น นิสัยแบบนี้เขาเรียกดอกทอง คนเขียนไม่เข้าใจหรอว่านิสัย ผู้หญิงสันดานแบบนี่ น่าขยะแขยง...
ชักจะเบื่อ หายอีกแล้ว หมดไปเกือบ 2 พัน แล้วนะ...
มีเรื่องอื่นที่จบแล้วบ้างไหมจะหาซื้ออ่าน...
มีหนังสือขายมั้ยครับ รอวันละ 20 ตอน ไมทันใจ...