หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1375

"เราจะไปที่ไหน? ที่นี่อย่างกับเขาวงกต” เฉินผิงอุทาน

“ตามผมมาก็พอ” หูหม่าซือตอบ

จากนั้นเขาก็หยิบเข็มทิศธรณีขนาดเท่าฝ่ามือออกมา และหยดเลือดของเขาลงบนเข็มทิศ

ทันใดนั้น เข็มทิศธรณีก็เริ่มหมุนอย่างรวดเร็ว ไม่นานเข็มก็หยุดและชี้บอกทิศทาง

พอเห็นแบบนั้น หูหม่าซือก็เดินไปตามทางที่เข็มทิศธรณีชี้ไปหา

เฉินผิงเดินตามเขาอย่างใกล้ชิดโดยไม่รีรอ และปล่อยปราณสัมผัสออกไปเพื่อตรวจดูบริเวณนั้น เขาไม่ยอมลดความระแวดระวัง

หลังจากเดินผ่านถ้ำหกหรือเจ็ดแห่ง ในที่สุดพวกเขาก็มาถึงลานกว้างแห่งหนึ่ง ดวงตาของเฉินผิงหรี่ลงเมื่อเห็นภาพนั้น

มีทางเข้าอยู่ข้างหน้า พร้อมด้วยพลังจำกัดเขตที่ขวางพวกเขาไม่ให้ไปต่อ

มีบางอย่างส่องกระทบแววตาของหูหม่าซือ เมื่อเขาเห็นทางเข้า เขาก็พึมพำเสียงแผ่วเบา “น่าจะเป็นที่นี่แหละ”

“เราเจอแล้วเหรอ?” เฉินผิงอุทานอย่างตื่นเต้น

หูหม่าซือพยักหน้า “ที่นี่น่าจะเป็นโครงสร้างอุปราคา”

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เฉินผิงก็กำหมัดแน่น เขาแทบจะลดความกระตือรือร้นลงไม่ได้

“มาเลย เข้าไปกันเถอะ!”

เฉินผิงดีใจที่พบสุสาน

เขาไม่รู้ว่าจะเจอกับของวิเศษแบบไหนอยู่ข้างใน หรือจะมีอะไรรอพวกเขาอยู่ เขาไม่รู้ว่ามันอันตรายหรือเปล่า

เป็นไปไม่ได้ที่สุสานแบบนี้จะไม่มีอุปสรรคขัดขวาง

กระนั้นสมบัติที่อยู่ภายในย่อมดีกว่าเห็ดมรกตแน่นอน

หูหม่าซือผงกหัวแล้วก้าวไปข้างหน้า พลางเตือนเฉินผิงให้อยู่ข้างหลังเขาแทนที่จะเดินเตร่ไปทั่ว

ภายในถ้ำหิน หูหม่าซือเอามือไพล่หลัง เขาเริ่มตรวจสอบโครงสร้างอย่างใจเย็น แท้จริงแล้วนี่คืออุปราคาเจ็ดดารา โครงสร้างสุดท้ายคืออุปราคา

มันเป็นถ้ำหินอันโอ่อ่าที่มีคานแกะสลักและขื่อทาสี นอกจากนี้ยังมีรูปปั้นของผู้เป็นอมตะบางคนที่พวกเขาไม่รู้จัก