หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1381

พอถึงตอนนี้ หูหม่าซือได้ตั้งใจเอาไว้ว่าเขาจะรักษาความสัมพันธ์ที่ดีกับเฉินผิงเอาไว้ ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม

บางทีเฉินผิงอาจกลายเป็นคนผู้น่าเกรงขามที่สุดทั้งในยุทธภพและโลกแห่งการฝึกตนเป็นเซียนในอนาคตอันใกล้นี้

"คุณทำอะไรได้อีก? แสดงออกมาซะ!” เฉินผิงล้อเลียนพลางจ้องมองโจวเทียนหยินอย่างเหยียดหยามและยิ้มเยาะ

ฝ่ายหลังเดือดดาล โจวเทียนหยินคลั่งไคล้การฝึกวิชามาทั้งชีวิต เขาไม่คาดคิดว่าวันหนึ่งเขาจะโดนคนหนุ่มลูบคม

“อย่าได้ใจไปนัก วันนี้ฉันจะให้แกได้เห็นเป็นขวัญตา!”

จากนั้นโจวเทียนหยินก็คำราม “ฝ่ามือพิฆาตวิญญาณ!”

เมื่อเขาพูดจบ ควันดำก็ลอยท่วมตัวเขา

เฉินผิงรู้ได้ทันทีว่าโจวเทียนหยินกำลังใช้วิชามาร

ภายในไม่กี่วินาที มือของเขาก็กลายเป็นสีดำ ดูราวกับปีศาจที่น่าสยดสยอง

ถ้าเป็นไปตามคาด ฝ่ามือพิฆาตวิญญาณสามารถคร่าชีวิตคนได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

โจวเทียนหยินรู้ดีว่าร่างเกราะทองคำนั้นแข็งแกร่งมาก เขาจึงวางแผนที่จะฉีดพิษเข้าไปในร่างของเฉินผิง และโจมตีอีกฝ่ายจากภายใน

แม้เฉินผิงจะไม่สะทกสะท้านที่ต้องเผชิญกับฝ่ามือพิฆาตวิญญาณ แต่ร่างกายของเขาก็เริ่มปลดปล่อยพลังวิญญาณที่น่าสะพรึงกลัวออกมา

อึดใจต่อมา เขาก็ชูฝ่ามือขึ้นและผลักออกไป

ตูม!

เมื่อฝ่ามือทั้งสองปะทะกัน ก็เกิดเสียงดังสนั่น

“กล้าดียังไงถึงมาท้าทายฝ่ามือพิฆาตวิญญาณของฉัน? อีกเดี๋ยวฉันจะให้แกพบกับชะตากรรมที่เลวร้ายยิ่งกว่าความตาย”

โจวเทียนเหยียดริมฝีปากเป็นรอยยิ้มเมื่อเห็นการเคลื่อนไหวที่มุทะลุของเฉินผิง

โชคไม่ดีที่รอยยิ้มของเขาหายไปในวินาทีต่อมา

นั่นเพราะเขาตระหนักว่าการโจมตีทื่อๆ ของเฉินผิงมีพลังของหมัดทั้งสามรวมกัน

ยิ่งไปกว่านั้น มีการโจมตีหนึ่งครั้งที่มีพลังมากกว่าการโจมตีอื่น

การโจมตีละรอกแรกสวนกลับพลังฝ่ามือพิฆาตวิญญาณของโจวเทียนหยินภายในไม่กี่วินาที ในขณะที่ละรอกสองส่งพลังพิษกลับไปที่โจวเทียนหยิน ละรอกสามสามกระจายพิษแทรกซึมเข้าไปในร่างกายของโจวเทียนหยินอย่างเหลือเชื่อ และกัดกร่อนหลอดเลือดแดงของเขาแทบจะในทันที

ตูม!

แรงกระแทกจากการโจมตีของเฉินผิงทำให้โจวเทียนหยินลงไปนอนแผ่บนพื้น ร่างกายและใบหน้าของเขากลายเป็นสีดำเหมือนถ่านหิน

ตุบ! ตุบ! ตุบ!

เขาทำแบบนั้นต่ออีกสามครั้ง ก่อนที่จะกระอักเลือดออกมาเต็มปาก

พอมองดูวิธีที่โจวเทียนหยินขับเลือดพิษออกจากร่างกายของเขา เฉินผิงก็รู้สึกตกใจเล็กน้อย

“ในเมื่อพิษไม่สามารถส่งคุณลงนรกได้ ผมก็จะทำเอง แค่กระบวนท่าเดียวก็จบชีวิตอันไร้ค่าของคุณได้แล้ว!” เฉินผิงเอ่ยอย่างมุ่งร้ายขณะที่เขาจ้องไปยังโจวเทียนหยิน

"ไอ้ขยะ! หลงตัวเองมากเกินไปแล้ว ฉันอดใจรอไม่ไหวที่จะได้เห็นว่าแกจะฆ่าฉันด้วยกระบวนท่าเดียวได้ยังไง” โจวเทียนหยินตะโกน

หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็กัดลิ้นตัวเองอย่างแรงและพ่นแก่นโลหิตคำโตออกมา

“สะท้านปฐพี!”

โจวเทียนหยินตั้งท่าและยื่นฝ่ามือออกไป

ครืน!

พื้นดินเริ่มแตกเป็นเสี่ยงๆ อย่างไม่ทันตั้งตัว ขณะเดียวกันก้อนหินจำนวนนับไม่ถ้วนก็ประสานกับพลังที่สามารถฉีกมิติออกจากกัน พร้อมกับพุ่งเข้าใส่เฉินผิง

เจตนาของโจวเทียนหยินชัดเจน เขาต้องการบดขยี้เฉินผิงและทำลายฝ่ายหลังให้สิ้นซากด้วยพลังที่ไม่มีใครเทียบได้

เฉินผิงหันมือขวาออกไปด้วยรอยยิ้มและแบมือออก “ผมมีกระบี่ที่สามารถพิชิตทุกสิ่งใต้ดวงตะวันนี้ได้”