หัตถ์เทวะราชันมังกร นิยาย บท 1391

“สิงจวิน นี่มันหมายความว่ายังไง?” เฉินผิงตะโกนก่อนที่จะเรียกกระบี่พิฆาตมังกรของเขาออกมาและกวัดแกว่งเข้าใส่ประตูเหล็ก

เคร้ง! เกิดเสียงดังสนั่นตามมา อย่างไรก็ตาม แรงสะท้อนกลับอันน่าหวาดหวั่นก็ทำให้เฉินผิงถอยหลังไปหนึ่งก้าว ในขณะที่อาการเหน็บชาแล่นขึ้นมาที่แขนของเขา

แต่อย่างไรก็ตาม กระบี่ของเขาสามารถฟันประตูเหล็กให้เป็นรอยได้

เมื่อเฉินผิงเห็นว่าเกิดรอยฟัน เขาก็ตวัดดาบเข้าที่ประตูอีกครั้ง

เคร้ง! เคร้ง! เคร้ง!

บนประตูเหล็กมีรอยฟันมากขึ้น แต่มือของเขาในตอนนี้มีเลือดไหลออกมาไม่ขาดสาย

ทั้งบ้านเริ่มสั่นสะเทือนเมื่อเฉินผิงฟันด้วยแรงทั้งหมดที่มี

สิงจวินซึ่งยืนอยู่ที่ลานบ้านขมวดคิ้วและเม้มริมฝีปากด้วยความรู้สึกผิด ในขณะที่เขามองไปยังบ้านที่สั่นสะเทือนและฟังเสียงคำรามอย่างโกรธเกรี้ยวของเฉินผิง

ทันใดนั้น คุณชี่ก็ปรากฏตัวขึ้นข้างๆ สิงจวิน

"คุณชี่ครับ เรา...”

สิงจวินไม่รู้ว่าคุณชี่จะทำอะไร ทำไมคุณชี่ถึงขังเฉินผิงเอาไว้

“ห้ามไม่ให้ปล่อยเขาออกไปโดยไม่ได้รับอนุญาตจากผม” คุณชี่พูดอย่างเย็นชาก่อนเดินออกไป

สิงจวินถอนหายใจ ในที่สุดเขาก็หันหลังและเดินจากไปเช่นกัน

ในระหว่างนั้น เฉินผิงยังคงกวัดแกว่งกระบี่ไปมาอย่างลนลาน แม้ว่ามือของเขาจะโชกเลือด แต่เขาก็ไม่หยุดฟันเลยสักครั้ง

เมื่อพลังวิญญาณของเฉินผิงหมดลง เมื่อเขาไม่สามารถแกว่งกระบี่ได้อีก ในที่สุดเขาก็ล้มลงกับพื้น

"ทำไม? ทำไมกัน?" เฉินผิงตะโกน เขาอยากรู้ว่าทำไมคุณชี่ถึงทำกับเขาแบบนี้ เขาอยากรู้ว่าทำไมชายอีกคนถึงขังเขาเอาไว้

ขณะที่เฉินผิงกำลังสิ้นหวัง เขาก็นึกขึ้นได้ทันทีว่าเขามีวงแหวนจักรวาล ของวิเศษที่มีพลังควบคุมมิติ ซึ่งจะช่วยให้เขาหนีออกจากห้องได้

ด้วยเหตุนี้ เฉินผิงจึงหยิบวงแหวนจักรวาลออกมาจากแหวนเก็บของในทันที และโยนแหวนขึ้นไปในอากาศ

หลังจากบรรยากาศเปลี่ยนแปลงไป รัศมีเข่นฆ่าอันน่าสะพรึงกลัวก็เลือนหาย และต้าเหนิงก็หายไปเช่นกัน

เมื่อต้าเหนิงไปแล้ว คนที่เหลือก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก

“พวกคุณได้ยินที่ท่านต้าเหนิงพูดไหม?” ชายในเสื้อคลุมทองรมดำถามด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น

"ได้ยินครับ!" ชายชุดดำคนอื่นตอบรับพร้อมกัน

จากนั้น ชายในเสื้อคลุมทองรมดำก็หันไปหาชายในเสื้อคลุมทองแดงรมดำและพูดว่า “จงไปอยู่ที่สมาพันธ์ศิลปะการต่อสู้และคอยช่วยเหลือจู้จื่อซาน ฝึกฝนนักสู้ยอดฝีมือให้มากขึ้นด้วย”

“เข้าใจแล้วครับ!” ชายอีกคนตอบ

ในไม่ช้า ชายชุดดำทุกคนก็ออกไป เหลือเพียงชายในเสื้อคลุมทองแดงรมดำเท่านั้นที่ยังคงอยู่ในห้องโถง

จากนั้นชายคนนั้นก็ค่อยๆ ถอดเสื้อคลุมออก เผยให้เห็นใบหน้าที่ซีดเซียวและรูปร่างบอบบางของเขา

ถ้าเฉินผิงเห็นหน้าเขาก็คงตกใจมาก